„Aborcję dali Polsce sowieci i naziści”. Wpadka posła Rzymkowskiego
Tomasz Rzymkowski z Kukiz'15 przypomina, że prawo dopuszczające aborcję w Polsce wprowadzili okupanci, czyli Rosjanie i Niemcy podczas II wojny światowej. Z kolei my przypominamy posłowi, że wcale tak nie było
W 1939r. na ziemiach polskich po raz pierwszy wprowadzono prawo pozwalające na abortowanie dzieci. Wprowadzili sowieci na ziemiach wschodnich i narodowi socjaliści niemieccy na ziemiach zachodniej Polski. Nasi okupanci wprowadzili prawo do aborcji.
Jest to prawda jedynie w kwestii tzw. aborcji na życzenie. Już od września 1932 r., w wyniku rozporządzenia Prezydenta RP, zabieg przerywania ciąży był legalny w dwóch przypadkach:
Przeczytaj także:
„Piekło kobiet”
Ten zapis w rozporządzeniu był wynikiem kampanii na rzecz całkowitej legalizacji aborcji prowadzonej pod koniec lat 20. Chodziło to, by dopuścić przerwanie ciąży zarówno gdy była ona wynikiem przestępstwa, jak i gdy zagrażała zdrowiu fizycznemu i psychicznemu kobiety. W kampanię zaangażowani byli m.in. pisarze Tadeusz Boy-Żeleński i Irena Krzywicka.
Także wspieranie swojej opinii prawodawstwem wprowadzonym przez nazistów nie jest zbyt fortunne. Polki, owszem, miały wówczas dostęp do aborcji. Jednak Niemki od 1943 r. mogły za przerwanie ciąży odpowiedzieć długoletnim więzieniem, a lekarze podlegali nawet karze śmierci. „Oko” odradza zatem „argument z Hitlera”.
Naczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.
Naczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.