Antykoncepcja gorsza od handlu ludźmi. MEN tłumaczy wybór ekspertki "wychowania do życia w rodzinie"

W grudniu 2016 r. Federacja na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, od 25 lat działająca m.in. na rzecz praw reprodukcyjnych, zwróciła się do MEN o podanie kryteriów wyboru ekspertów, w tym prof. Urszuli Dudziak, do zespołu przygotowującego program i podręcznik przedmiotu "wychowanie do życia w rodzinie".

Teraz Ministerstwo Edukacji Narodowej przysłało odpowiedź:

"Prof. Urszula Dudziak (...) jest nauczycielem akademickim, jak również ma bogate doświadczenie dydaktyczne w pracy z uczniami i nauczycielami. Pani profesor jest również wieloletnim rzeczoznawcą MEN ds. podręczników szkolnych do tego przedmiotu. Przy doborze ekspertów do przygotowania projektu podstawy programowej kształcenia ogólnego brane były pod uwagę osoby reprezentujące wysoki poziom merytoryczny w zakresie dyscypliny wiedzy, która stanowi bazę danego przedmiotu, jak również bardzo dobrze znające praktykę szkolną".

Tymczasem wiedza, jaką prezentuje publicznie prof. Dudziak podaje w wątpliwość "merytoryczne kryterium".

I nie byłoby problemu (bo każdy ma prawo do przekonań i do wyboru religii), gdyby wiara i pobożne życzenia nie były mylone z wiedzą naukową.

Socjalizacja? Nie pamiętam

28 stycznia 2017 r. Dudziak uczestniczyła w sejmowej konferencji "Doceńmy każde życie", gdzie wygłosiła wykład "Kobiecość jako dar i zadanie". 40-minutowy referat składał się z serii potocznych opinii i stereotypów na temat płci pokutujących w różnych kulturach - przedstawione zostały jako twierdzenia naukowe.

Zgodność tego, co zaprezentowała prof. Dudziak, ze współczesną wiedzą psychologiczną, socjologiczną i seksuologią jest bardzo luźna.

O kobiecości i męskości

Mężczyźni bardziej interesuje się urządzeniami, ta specjalistyczna wiedza dotycząca narzędzi, dotycząca instrukcji, konkretnych instrumentów. Natomiast spodziewamy się, że wyposażona w empatię kobieta będzie szybko reagować na potrzeby człowieka, na przykład tego tu chłopczyka, któremu łzy z oczu kapią".

Trudno się nie zgodzić się z tą oczywistą diagnozą, szkoda jednak, że jako wykształcona psycholożka prof. Dudziak nie przedstawiła żadnych przyczyn takiego stanu rzeczy. Nawet pobieżne przejrzenie badań społecznych, już z lat 90., pomaga wyjaśnić, dlaczego mężczyźni częściej wykonują zawody techniczne.

Z badań europejskiej sieci Euridice (wspieranych przez MEN i Komisję Europejską) wynika, że

Co więcej, najmniejsze różnice w wynikach oraz w zainteresowaniach obu płci notuje się w przedmiotach ścisłych.

Przyuczenie do ról społecznych

Niektóre tezy profesorka popiera badaniami... opinii publicznej, z których wyciąga wnioski uniwersalne. Z faktu, że część badanych uznaje wrażliwość za zasadniczą cechą kobiet, nie wynika, że owa wrażliwość jest elementem genotypu każdej kobiety. A z pewnością nie powinna tego twierdzić absolwentka nauk społecznych.

Co prawda, naukowcy wciąż nie rozwiązali, i zapewne nie rozwiążą, zagadki, co w zachowaniu człowieka jest nabyte, czyli społeczne, a co wrodzone i jakie są proporcje. Jednak całkowite pominięcie aspektu "tresury społecznej" w aspekcie ról płciowych jest poważnym uchybieniem (zwłaszcza, jeżeli jest się psychologiem).

Nawet jeżeli prof. Dudziak uznaje, że świat tak właśnie powinien wyglądać (mężczyźni do woja, kobiety na sekretarki), rodzajem nieuczciwości naukowej jest pominięcie pojęć takich jak "stereotyp" czy "stereotypowe role płciowe".

Być kobietą: dziewictwo albo macierzyństwo

Powołaniem kobiety jest zarówno dziewictwo, jak i macierzyństwo. To są dwa rodzaje powołania kobiety".

Powyższe twierdzenia nie mają w ogóle charakteru naukowego, etycznego ani nawet wychowawczego.

W jaki sposób niewierzący uczniowie lub wierzący, ale nie podzielający etyki katolickiej, mają znaleźć swoje miejsce na takiej lekcji? Czy jest właściwe, by uczniowie z zajęć wynieśli przekonanie, że antykoncepcja jest gorsza niż handel żywym towarem?

To nie tylko nieetyczne, ale także niezgodne z polskim porządkiem prawnym - antykoncepcja nie jest u nas zakazana, a handel ludźmi zdecydowanie tak.

Ślub kościelny jako jedyna forma związku

W sieci można znaleźć także wykłady prof. Dudziak skierowane stricte do młodzieży. Są o tyle istotne, że mogą pokazać, jaki stosunek do wychowania ma ekspertka MEN. Zwłaszcza przyszła autorka podręcznika do "wychowania do życia w rodzinie".

"Normami szczególnie chroniącymi małżeństwo i rodzinę jest czystość przedmałżeńska, wierność, nierozerwalność małżeńska, odpowiedzialne rodzicielstwo wyrażające się w zakazie eliminowania i niszczenia płodności przez antykoncepcję. Akt płciowy powinien mieć miejsce wyłącznie w małżeństwie".

O ile faktycznie trudno nie zgodzić się z faktem, że pożądanym społecznie zachowaniem jest założenie rodziny (niekoniecznie poprzez małżeństwo, ale poprzez wychowanie dzieci), to jednak

Uprawianie seksu jedynie w małżeństwie nie jest dziś normą społeczną i nikt, poza kościołem, się przy niej nie upiera. Znowu więc mamy do czynienia z pobożnym życzeniem i wyrazem osobistej wiary, a nie z przekazywaniem wartości obowiązujących w naszej kulturze.

W tym kontekście niepokoi przekaz, który może kryć się pod punktem 16. podstawy programowej: "Dojrzałość do małżeństwa oraz motywy jego zawierania; czynniki warunkujące trwałość i powodzenie małżeństwa".

Tymi czynnikami jest zapewne czystość przedmałżeńska i odrzucenie antykoncepcji. Zwłaszcza, że w innym artykule prof. Dudziak prezentuje pogląd, że małżeństwo nie kościelne nie ma w ogóle sensu.

Według badań WHO z lat 2013/2014 (Health Behaviour in School-aged Children) niemal co piąty polski 15-latek uprawiał seks co najmniej raz. W porównaniu z 2010 r. to o 5 punktów procentowych więcej. Średni wiek inicjacji wynosił zaledwie 14 lat.

Niezależnie od tego, jak ocenia się wczesną inicjację seksualną, nie można jej ignorować. Tymczasem prof. Dudziak w ogóle nie wspomina o czymś takim, jak współżycie przed ślubem.

W jaki sposób na takie nauczanie zareagują nastolatki, które mają pierwszy seks za sobą, zdążyły się już przestraszyć spóźniającą się miesiączką lub boją się wirusa HIV? A może spotykają się z falą hejtu z powodu swojej orientacji psychoseksualnej?

Jak zaznacza Federacja na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny w liście do MEN, z badań wśród młodzieży i rodziców wynika, że na zajęciach z wychowania do życia w rodzinie powinno się rozmawiać o:

Tymczasem w zgodnie z podstawą programową "zajęcia w szkołach mają na celu niemal wyłącznie promowanie postaw prorodzinnych i tradycyjnego modelu rodziny oraz wartościowanie etyczne stosowania antykoncepcji. Przewagę treści stanowią zagadnienia życia małżeńskiego i rodzinnego (zadziwia brak kwestii chociażby antykoncepcji awaryjnej czy akceptacji seksualności nieheteronormatywnej)".

W podstawie nie ma także mowy o przemocy seksualnej oraz o mowie nienawiści, która staje się w szkołach coraz bardziej palącym problemem.