Za odważne reformy ‒ mówi były minister sprawiedliwości. A przecież stracił posadę za fanatyzm w obronie “życia” i budowanie w Platformie konserwatywnej frakcji
Nic nie wskazuje, aby Tusk paraliżował plany reform Gowina (PO uchwaliła m.in. jego ustawy deregulacyjne). Bezpośrednim powodem odwołania ministra sprawiedliwości były wypowiedzi na temat aborcji, in vitro i związków partnerskich oraz spory frakcyjne w PO. Gowin prezentował stanowisko znacznie bardziej konserwatywne niż premier Tusk, uważany był także przez komentatorów za przywódcę „frakcji konserwatywnej” w partii. W 2009 roku mówił m.in. o „krzyczących zarodkach” zamrażanych w czasie zapłodnienia in vitro. W lutym 2013 roku Gowin głosował przeciwko projektowi ustawy swojej partii, która wprowadzała związki cywilne. 18 kwietnia 2013 roku powiedział, że: „naukowcy niemieccy «importują» embriony z innych krajów, prawdopodobnie także z Polski i na nich przeprowadzają eksperymenty”. Protestowali dyplomaci niemieccy.
Jeśli ktoś miał śmielsze plany, to był przywoływany do porządku. A jeśli na własną rękę prowadził odważne reformy (słowa zakazane przez Tuska), jak w moim i Mikołaja Budzanowskiego przypadkach, to prędko pod lada pretekstem był odwoływany.
Po odwołaniu 29 kwietnia 2013 roku Gowin zupełnie inaczej tłumaczył swoją dymisję: „Panu premierowi dziękuję za to, że dał mi szansę pracy w rządzie i dużą swobodę w realizowaniu projektów. Decyzję o odwołaniu traktuję jako naturalną, zwłaszcza w sytuacji głębokich i stale pogłębiających się różnic między mną a Donaldem Tuskiem co do kierunku działań rządu i wartości, na których ma się opierać polska polityka”. Później twierdził, że powodem jego dymisji była rozbieżność zdań w kwestii zakresu reform gospodarczych, ale tu akurat Gowin (obecnie PiS) był przeciwnikiem planowanej przez Tuska reformy polegającej na ozusowaniu tzw. umów śmieciowych. Czyli to raczej Gowin pacyfikował Tuska niż odwrotnie.
Socjolog, absolwent Uniwersytetu Cambridge, analityk Fundacji Kaleckiego. Publikował m.in. w „Res Publice Nowej”, „Polska The Times”, „Dzienniku Gazecie Prawnej” i „Dzienniku Opinii”.
Socjolog, absolwent Uniwersytetu Cambridge, analityk Fundacji Kaleckiego. Publikował m.in. w „Res Publice Nowej”, „Polska The Times”, „Dzienniku Gazecie Prawnej” i „Dzienniku Opinii”.
Komentarze