0:000:00

0:00

Prawa autorskie: Adam Stêpień / Agencja GazetaAdam Stêpień / Agenc...

Instytut Ochrony Środowiska - Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie jest jedną z pięciu placówek badawczych podlegających ministrowi środowiska. Ma m.in. opracowywać podstawy strategii i polityki ekologicznej Polski oraz prowadzić kompleksowe badania środowiska, zwłaszcza procesów i skutków jego degradacji.

W ubiegłym roku, poza normalnymi środkami na działalność dostał "ekstrakasę" - resort zlecił mu analizę dotyczącą "Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości" za prawie 1,6 mln zł.

Była to jedna z najkosztowniejszych ubiegłorocznych umów ministerstwa.

Środowisko Szyszków

Konkurs na stanowisko adiunkta w IOŚ został ogłoszony 7 lutego br. Wzięły w nim udział trzy osoby. Wygrała Katarzyna Szyszko-Podgórska.

"Zgłoszenie p. Katarzyny Szyszko–Podgórskiej jako jedyne spełniło warunki formalne. Jej kwalifikacje, umiejętności i przydatność do pracy na stanowisku adiunkta zostały zweryfikowane, a kandydatura wyłoniona w drodze tajnego głosowania komisji konkursowej" - informuje Krystian Szczepański, dyrektor IOŚ.

Szczepański od lat trzyma się blisko PiS. Od lat zna również rodzinę Szyszków. W 2003 r., gdy prezydentem Warszawy był Lech Kaczyński, Szczepański został pracownikiem, a później p.o. dyrektora Biura Ochrony Środowiska w stołecznym ratuszu. Jak wynika z jego oficjalnej biografii, "nadzorował m.in.: ówczesny Gminny i Powiatowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej".

W tym samym czasie w ratuszu zatrudniony został także bratanek Jana Szyszki - Piotr Szyszko, dziś radny PiS. Na stronie internetowej ratusza przeczytać można, że "w latach 2003–2010 pracował w Urzędzie m.st. Warszawy, zajmował się sprawami Gminnego i Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej". Wszystko wskazuje więc, że obecny dyrektor IOŚ pracował przed laty z Piotrem Szyszko, a być może był jego szefem.

Przeczytaj także:

Co ciekawe, bratanek ministra, absolwent AWF, ukończył podyplomowe studia "z zakresu Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych" prowadzone przez SGGW i SGH. Współtwórcą i kierownikiem Międzyuczelnianego Studium Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych SGGW i SGH był Jan Szyszko.

W ostatnich latach Szczepański był szefem młodszej córki ministra - Patrycji Szyszko. Od 2001 r pracuje ona w NFOŚiGW Za poprzednich rządów PiS była wicedyrektorem jednego z departamentów, a po przegranej PiS w wyborach - pracowała w Wydziale Ochrony Wód (w 2007 założyła z kolegami związek zawodowy i została jego wiceprzewodniczącą, władze z nadania PO nawet gdyby chciały, nie mogły zwolnić jej z pracy). Szczepański był w latach 2013-16 wiceprezesem NFOŚiGW, nadzorował m.in. sprawy ochrony wód i gospodarki wodnej.

Kompensacja przyrodnicza, czyli wycinasz ile chcesz

Jednym z warunków stawianych osobom, które startowały w konkursie na stanowisku adiunkta w IOŚ, była „wiedza w zakresie kompensacji przyrodniczej i architektury krajobrazu”. Szczęśliwym zrządzeniem losu Szyszko-Podgórska mogła wykazać się wiedzą w obu tych, dość rzadko łączonych, dziedzinach. W ramach pracy inżynierskiej na kierunku architektura krajobrazu, przygotowywała projekty "kompensacji przyrodniczej" dla różnych inwestycji.

Jednym z głównych, jeśli nie głównym specjalistą w kraju w dziedzinie kompensacji i autorem podręcznika na ten temat jest… jej ojciec Jan Szyszko.

Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody, kompensacja to po prostu działania zmierzające do wyrównania szkód dokonanych w środowisku, w związku z rozmaitymi inwestycjami, i do przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym terenie.

Jan Szyszko z zasady mówiącej, że każda inwestycja powinna wiązać się z wyrównaniem szkód, zrobił podstawę swojej (i rządu PiS) ideologii. Według niego, jeśli człowiek tego potrzebuje, dozwolona jest każda ingerencja w przyrodę – wystarczy tylko wyrównać związane z nią straty. Jeśli potrzebna jest droga przez puszczę – można ją wybudować, pod warunkiem, że w innym miejscu posadzi się tyle drzew, ile wycięto w puszczy. W 2007 roku dowodził, że dzięki kompensacji środowisko naturalne nie ucierpi na budowie drogi przez dolinę Rospudy. A ostatnio usiłował przekonać Radę UE, że Polska nie musi ograniczać emisji CO2, bo ma tyle lasów, że mogą one pochłonąć całą polską produkcję tego gazu.

Jednym z głównych ośrodków w Polsce kształcących w zakresie "kompensacji przyrodniczej" jest, stworzona przed laty przez Szyszkę, Samodzielna Pracownia Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych w SGGW (prowadzi Podyplomowe Studia Kompensacji Przyrodniczej dla Natury 2000). Drugim takim ośrodkiem jest uczelnia o. Tadeusza Rydzyka.

Kilka lat temu, za namową Szyszki, uruchomiono w Toruniu podyplomowe studia "Polityka ochrony środowiska - kompensacja przyrodnicza". W 2007 roku - już po przegranych przez PiS wyborach, ale jeszcze przed opuszczeniem resortu - Szyszko poparł wniosek WSKSiM, o przyznanie pieniędzy z NFOŚiGW na utworzenie tego kierunku. Uczelnia wydawała później publikacje Szyszki na temat kompensacji.

Jak ujawniliśmy na OKO.press, podobna sytuacja powtórzyła się znów w ubiegłym roku. Tym razem Szyszko poparł wniosek o przekazanie 300 tys. zł z NFOŚ na dofinansowanie studiów podyplomowych „Polityka ochrony środowiska – ekologia i zarządzanie” w szkole Rydzyka. Zajęcia na tym kierunku prowadzili wówczas Jan Szyszko i jego córka – Katarzyna, a ćwiczenia terenowe odbywały się w ich sławnej stodole w Tucznie.

Kariera pod okiem ojca

Kariera naukowo-zawodowa Katarzyny Szyszko-Podgórskiej od lat splata się z karierą ojca.

• Gdy Szyszko był wykładowcą w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Katarzyna była najpierw studentką, a potem doktorantką tej uczelni. Kilka lat temu obroniła pracę doktorską „Charakterystyka występowania motyli dziennych (Rhopalocera) w krajobrazie polno-leśnym obiektu badawczego »Krzywda«”.

Obiekt, w którym prowadzone były badania, to część prywatnej stacji badawczej założonej przez Jana Szyszkę w Tucznie. Korzystają z niej studenci założonej przez ministra Samodzielnej Pracowni Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych SGGW i toruńskiej uczelni ojca Tadeusza Rydzyka. Uczą się tam m.in. zasad kompensacji przyrodniczej.

• Gdy Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej o. Rydzyka, z inicjatywy Szyszki i dzięki środkom z podlegającego mu NFOŚiGW, uruchomiła kierunki „kompensacja przyrodnicza”, a potem „ekologia i zarządzanie” - wykładowcą uczelni została Katarzyna Szyszko-Podgórska.

Na stronie internetowej szkoły przy jej nazwisku widniała informacja „kierownik Samodzielnej Pracowni Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych”. Uczelnia o. Rydzyka nie odpowiedziała nam, czy to znaczy, że w WSKSiM powstała bliźniacza jednostka do tej utworzonej przez Szyszkę na SGGW i czy córka ministra jest jej kierowniczką. Po tym jak wysłaliśmy pytania, nazwisko Szyszko-Podgórskiej zniknęło jednak ze strony internetowej szkoły.

• W ostatnich latach Katarzyna Szyszko-Podgórska publikowała prace naukowe z ojcem i jego byłymi i obecnymi podwładnymi: Izabelą Dymitryszyn (pracownikiem naukowym Samodzielnej Pracowni Oceny i Wyceny Zasobów Przyrodniczych SGGW oraz szkoły o. Rydzyka), Agatą Jojczyk (także pracuje w obu tych uczelniach, jest również przedstawicielką ministra środowiska w radzie nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska w Gdańsku) oraz Magdaleną Bodzentą (obecnie jest szefową gabinetu politycznego ministra i jego przedstawicielką w radzie nadzorczej WFOŚiGW w Opolu).

• Jak pisał „Newsweek”, Szyszko-Podgórska redagowała również „Przyrodę Polską” – pismo Ligi Ochrony Przyrody, dofinansowane przez NFOŚiGW, który podlega jej tacie.

• W międzyczasie, w 2014 roku z listy PiS kandydowała w wyborach samorządowych do rady warszawskiej dzielnicy Wesoła. Nie uzyskała jednak mandatu (zdobyła zaledwie 83 głosy). W latach 90. w samorządzie Wesołej działał Jan Szyszko, a od 2006 roku radną dzielnicy jest jego żona – Krystyna.

Szyszkowie i ich córka (z mężem - Karolem Podgórskim, dyrektorem Lasów Miejskich Warszawa) mieszkają nie tylko w tej samej dzielnicy, ale na terenie tej samej posesji, dom w dom. Sąsiadują także z rodzinami brata i siostry ministra.

Tekst powstał dzięki sygnałowi od czytelniczki OKO.press. Bardzo dziękujemy za informację.

Zwracamy się też do innych czytelników: jeśli wiecie o przypadkach nepotyzmu w instytucjach publicznych, nieprawidłowościach związanych z wydawaniem publicznych pieniędzy czy łamaniu prawa przez osoby publiczne (a obawiacie się, że organa ścigania nie podejmą w związku z tym żadnych kroków) - skontaktujcie się z zespołem śledczym OKO.press.

Nasz adres e-mail: [email protected]

Możecie też skorzystać z anonimowej skrzynki kontaktowej Sygnał.

;

Udostępnij:

Bianka Mikołajewska

Od wiosny 2016 do wiosny 2022 roku wicenaczelna i szefowa zespołu śledczego OKO.press. Wcześniej dziennikarka „Polityki” (2000-13) i krótko „GW”. W konkursie Grand Press 2016 wybrana Dziennikarzem Roku. W 2019 otrzymała Nagrodę Specjalną Radia Zet - Dziennikarz Dekady. Laureatka kilkunastu innych nagród dziennikarskich. Z łódzkich Bałut.

Komentarze