Katolickie Forum Polskich Kobiet: "Nie niszczcie nam święta". Ale sensem 8 Marca nie jest goździk lecz bunt

Forum Kobiet Polskich, skupiające 56 organizacji katolickich z całej Polski, w oświadczeniu z 6 marca 2017 broni “wieloletniej tradycji” Dnia Kobiet, najwyraźniej nie zdając sobie sprawy z jego proweniencji. I zwraca się do organizacji feministycznych, by nie niszczyć naszego święta. I dalej:

"Dzień Kobiet ma wieloletnią tradycję i na stałe wpisał się w naszą kulturę. To dzień, w którym okazywany jest nam szczególny szacunek i uznanie za ciężką codzienną pracę dla dobra naszych rodzin i całego społeczeństwa.

szefowie w pracy, koledzy, przyjaciele, mężowie i synowie, aby w ten prosty sposób zaznaczyć szacunek, podziw i miłość".

Kończą swój apel przesłaniem mocno politycznym w obronie rządu PiS:

"Zdecydowanie sprzeciwiamy się próbom reprezentowania wszystkich Polek przez radykalne organizacje feministyczne i niszczeniu naszego święta „Dnia Kobiet” w celu politycznego i ideologicznego ataku na obecny rząd. Takie stawianie naszych kobiecych spraw i problemów zdecydowanie nam nie służy".

Wszystko wskazuje na to, że członkiniom Forum Kobiet Polskich wydaje się, że 8 marca to święto takie jak w PRL (i innych krajach obozu komunistycznego), kiedy organizowano akademie ku czci kobiet, a każda pracowniczka dostawała goździk i czasem pończochy.

OKO.press za namową kobiet - katoliczek postanawia "nie dać się zwieść" i przypomina historię Międzynarodowego Dnia Kobiet.

Strajk jako narzędzie wpływu

Ideowe korzenie Międzynarodowego Dnia Kobiet jedni przypisują liberalnym postulatom sufrażystek walczących o prawa wyborcze. Inni widzą je w kontekście walk robotniczych i myśli socjalistycznej.

Międzynarodowy Dzień Kobiet obchodzono pierwszy raz w 28 lutego 1909 roku w Stanach Zjednoczonych. Kobiety wyszły na ulice dla upamiętnienia stłumionego siłą strajku robotnic z nowojorskich fabryk odzieżowych (1908).

Na przełomie 1909 i 1910 roku pracownice zakładów odzieżowych w całym USA zatrzymały fabryki na trzy miesiące i rozpoczęły tzw. "Powstanie Dwudziestu Tysięcy".

W 1910 obradująca w Kopenhadze Międzynarodówka Socjalistyczna podjęła decyzję o ustanowieniu corocznych obchodów Międzynarodowego Dnia Kobiet - bez podania daty. W kongresie uczestniczyło ponad 100 kobiet z 17 krajów. Święto miało być symbolem walki robotnic o równouprawnienie i poprawę warunków pracy w zakładach.

Zgodnie z kopenhaskimi postanowieniami w 1911 roku w Austrii, Danii, Szwajcarii i Niemczech zorganizowano wiece z okazji Dnia Kobiet. Uczestniczyło w nich ponad milion kobiet i mężczyzn. Demonstrantki żądały:

• prawa do głosowania;
• możliwości piastowania stanowisk publicznych;
• prawa do pracy i edukacji;
• poprawy warunków w fabrykach.

Również w Polsce w 1911 roku sufrażystki zorganizowały protest, domagając się uznania praw wyborczych kobiet.

W latach 1913-1914 charakter Międzynarodowego Dnia Kobiet zmieniły wydarzenia polityczne. Kobiety występowały głównie przeciwko działaniom wojennym. Większość protestów organizowano w okolicach 8 marca.

8 marca (zgodnie z kalendarzem gregoriańskim) 1917 robotnice z Sankt Petersburga rozpoczęły masowe strajki i protesty pod hasłem „Chleb i pokój”. Cztery dni później car abdykował, a rząd tymczasowy uznał prawo kobiet do głosowania. Po rewolucji październikowej, feministka bolszewicka Aleksandra Kołłontaj przekonała Lenina do ustanowienia tego dnia oficjalnym świętem w Rosji. Do 1965 roku był to jednak normalny dzień pracy.

W 1975 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych obchodząc Międzynarodowy Rok Kobiet wyznaczyła 8 marca Świętem Kobiet.

Polskie "Manify" po 1989 roku

Strajki i protesty z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet nie są też novum w Polsce. Od 2000 roku w Warszawie działaczki feministyczne organizują w okolicach 8 marca (na ogół w niedzielę) protesty w obronie praw kobiet. "Manify" liczą 18 lat i co roku wychodzą z innym hasłem. W tym roku marsze w całej Polsce odbyły się 5 marca pod hasłem "Przeciwko przemocy władzy".

OKO.press przypomina kilka wcześniejszych haseł:

• "Demokracja bez kobiet to pół demokracji" (2000);
• "Nasze życie, nasze ciała, nasze prawa" (2003);
• "Jesteśmy silne, razem silniejsze" (2005);
• "Każda ekipa, ta sama lipa" (2009);
• "Solidarne w kryzysie, solidarne w walce" (2010);
• "Dość wyzysku, wymawiamy służbę" (2011).

Gdyby zatem członkinie Katolickiego Forum Kobiet chciały naprawdę "bronić wieloletniej tradycji" 8 marca, stałyby tam, gdzie organizatorki manif i międzynarodowego strajku kobiet - na ulicach. W obronie naszych społecznych, politycznych i ekonomicznych praw.