Wchodzę po raz pierwszy do „Jarzębinki” w Białowieży. Proszę o chleb, masło, pomidory. Wszystko jest normalnie ale czuję, że pani sklepowa bacznie mi się przygląda. Próbuje zgadnąć z kim trzymam - z ekologami, czy z leśnikami - wspomina Robert Kowalski, autor filmu "Puszcza Białowieska. Jesteśmy". Opowieści o odważnych ludziach. Zapraszamy na seans!
Mamy dla Państwa propozycję na trzy świąteczne wieczory 1-3 listopada: obejrzeliście już „Rodeo”, dziś czas na „Puszczę”, w niedzielę 3 listopada zobaczycie „Na ulicy”. To dokumenty Roberta Kowalskiego, jedyne takie pełnometrażowe opowieści o tym, jak PiS utrzymuje i celebruje władzę i o tych, którzy się przeciwko niej buntują.
Filmy zostały zrealizowane dzięki dobrowolnym wpłatom Czytelników i Czytelniczek.
W marcu 2016 ówczesny minister środowiska Jan Szyszko, ignorując głos społeczeństwa obywatelskiego, naukowców oraz obowiązujące prawo, podpisał aneks do Planu Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Białowieża, który umożliwił kilkukrotne zwiększenie wycinki.
Wycinka ruszyła na dobre w maju 2017. Wtedy też rozpoczęła się akcja obrony Puszczy. Powstał Ruch na rzecz obrony Puszczy Białowieskiej przed wycinką – jeden z najgłośniejszych ruchów społecznych w Polsce ostatnich lat.
Tak powstała przestrzeń dla tych, którzy chcą bezpośrednio zaangażować się w protest przeciwko wycince – Obóz dla Puszczy. Był tam Robert Kowalski z OKO.press. Z wydarzeń tamtych dni powstał film „Puszcza Białowieska. Jesteśmy”, który swoją premierę miał na festiwalu Watchdocs.
– Wchodzę po raz pierwszy do „Jarzębinki” w Białowieży. Proszę o chleb, masło, pomidory. Wszystko jest normalnie ale czuję, że pani sklepowa bacznie mi się przygląda.
Próbuje zgadnąć kim trzymam – z ekologami, czy z leśnikami. Swój, czy obcy? Szybko się zorientowała, chyba po tym, że nie kupiłem kiełbasy. Zamiast kłaść rzeczy na ladzie, sklepowa szasta nimi w moim kierunku
– wspomina Robert.
– Ten dzień to była środa, 24 maja 2017, pierwsza skuteczna blokady wycinki. Aktywiści z Greenpeace’u, Dzikiej Polski i Pracowni na Rzecz Wszystkich Istot zdobyli harvester, kombajn do wycinania lasu, potrafiący ścinać nawet 200 drzew dziennie. Na kilka godzin został zatrzymany.
Tak rozpoczął się protest przeciwko dewastowaniu Puszczy Białowieskiej. Największy przyrodniczy skarb Polski i Europy, najstarszy las naturalny na kontynencie wpadł w łapy „dobrej zmiany”. Trzeba było szybko działać. Spędziłem w puszczy wiele dni dokumentując blokady, codzienne życie Obozu dla Puszczy, reakcje podzielonej lokalnej społeczności, działania leśników i strażników leśnych.
Film „Puszcza Białowieska. Jesteśmy” opowiada o nieustraszonych obrończyniach i obrońcach przyrody.
To info nie na temat strony proszę przekazać Pani Agacie Szczęśniak.
========
Pani Agato wdziałem panią w TVN w programie z Bralczykiem jak Pani kruszyła kopie w bezsensownej sprawie.
Proszę nie forsować tej feminizacji nazw zawodów i funkcji. Proszę spróbować upowszechnić bardzo prosty zabieg załatwiający tę sprawę.
Niech zamiast tych trochę groteskowych: burmistrzka, wujtka czy nawet naczelniczka, stosowano przed tymi nazwami literę "p" – do dyskusji; dużą czy małą. Np. p naczelnik, p chirurg, czy nawet p poseł.
I można to zacząć od zaraz w Sejmie.
Nikt się nie odzywa choć wiem, że dyskutują. A my zapewne w nowym Sejmie na tabliczkach zobaczymy wygrawerowane anonsy: Posłanka taka a taka – co mnie się kojarzy raczej z pokojówką i pościelą.
Zaś następnie, jakiś poseł feminista zażąda by jego anonsować: posłanek.
A Bralczyk pozujący aparycją na kieszonkowego Homeiniego będzie z tego wszystkiego rechotał mówiąc: i tak dobrze, że posłanka a nie poślica.
No ale czemu tu się dziwić jak wszyscy razem gapiąc się na nocne niebo powtarzają za Einsteinem, że widzą gwiazdy – skoro mówię im, że nie WIDZĄ !!!
Swietny material, brawo. Uderzaja emocje uczestnikow, osob, ktore bronily Puszczy.
Większych zasług w utylizacji Puszczy Białowieskiej nie ma nikt inny. Należy się wam order złotego drukarza 🙂