Moja zbrodnia to mój paszport: Przemytnik patrzy w oczy [Dokument podcastowy]

Może się wydawać, że reporter, który zagląda w niebezpieczne miejsca, patrzy przemytnikom w oczy i ciągle przekracza granice, ma słabość do sensacji i grubą skórę. U reportera Opryszka cenię jego wrażliwość. Umie słuchać bohaterów, bać się z nimi i martwić. Umie pomilczeć z ojcem głodnych syryjskich dzieci, widzi łzę, ale nią nie gra.

Dużo już napisano o ludziach z polsko-białoruskiego pasa śmierci. Opowieść Szymona Opryszka jest wyjątkowa, bo sam idzie tym szlakiem, los uchodźców staje się jego prawdziwym przeżyciem.

Działa jak reporter śledczy, ale jest mu głupio, gdy sprawdza opowieść uchodźcy.

Ma cierpliwość do opowieści, widzi metaforę w fakcie i znaczenie detalu. Widzi, jak spragniony Syryjczyk wyciska wodę z mchu.

Opryszek ma wszystko, co reportaż lubi najbardziej.

I umie pytać, stawia pytania małe i te duże: czy świat się z tego wszystkiego wytłumaczy?

Czteroodcinkowy serial reporterski „Moja zbrodnia to mój paszport” już zdobył uznanie czytelników OKO.press. Publikowaliśmy go jesienią. Był nominowany do Grand Press i nagrodzony Piórem Nadziei. To dobrze, że sięgnął po niego Voice House Jarosława Kuźniara i powstała podcastowa seria dokumentalna „Przemytnik patrzy w oczy”.

Dzisiaj pierwszy odcinek słuchowiska, następne w kolejne czwartki. Słuchajcie z nami. To reportaże w najlepszym wydaniu.