Ostatni dzień kampanii samorządowej

Przez ostatnie osiem lat nie było żadnych problemów z demokracją, teraz zaczęły się prawdziwe problemy – mówił dziś Jarosław Kaczyński na konferencji prasowej. A była to konferencja wyjątkowa, bo w przeciwieństwie do tych z ostatnich lat Kaczyński odpowiadał na pytania dziennikarzy innych niż ci, którzy jawnie wspierali jego władzę.

Zaczął jednak od nakreślenia obecnej sytuacji politycznej z jego perspektywy. A ta jest dla niego jasna – rządy PiS były w pełni demokratyczne, rządy Donalda Tuska to zagrożenie dla demokracji.

„Prawo nie obowiązuje”

„Prawo będzie dowolnie interpretowane. A to oznacza w gruncie rzeczy, że ono nie obowiązuje” – interpretował nową rzeczywistość polityczną lider PiS. I przekonywał, że działania wobec mediów publicznych nowej władzy są całkowicie bezprawne. Ale nie są one, zdaniem Kaczyńskiego celem samym w sobie. Celem jest bowiem realizacja planów rządzących Unią Europejską.

„Każdy obywatel może zadać takie pytanie”

Pierwsze pytanie od dziennikarzy dotyczyło sytuacji, o której opowiadał sam prezes Kaczyński. Dziennikarz TVN24 zapytał, czy telewizja publiczna dalej powinna być „na telefon”, tak jak w wypadku telefonu Kaczyńskiego do prezesa TVP w nocy w drugiej połowie grudnia.

Kaczyński odpowiedział, że telewizja „na telefon” to sformułowanie, które pasuje do obecnej sytuacji w Telewizji Polskiej. Wówczas natomiast, gdy Jarosław Kaczyński wrócił do domu po godzinie 3 w nocy, prezes TVP Mateusz Matyszkowicz był dopiero czwartą osobą, do której zatelefonował prezes PiS. Jak twierdzi, było mu nieco niezręcznie, gdyż nie zna go tak dobrze jak poprzedniego prezesa TVP, Jacka Kurskiego. Ale prezes musiał się koniecznie w środku nocy dowiedzieć, dlaczego nie działa sygnał telewizyjny w jego odbiorniku. Razem z ówczesnym prezesem telewizji ustalili jednak, że chodzi po prostu o nieodpowiedni dekoder.

„To nie oznacza żadnej zależności. To pytanie o to, czy coś działa, czy nie. Każdy obywatel może takie pytania zadać” – mówił z przekonaniem Kaczyński. Można mieć jednak wątpliwość, czy wiele obywateli w Polsce może liczyć na to, że prezes Telewizji Polskiej odbierze od nich telefon w środku nocy.

PRL bis

Prezes PiS chętnie porównywał sytuację w Polsce do PRL. Zmiana władzy i sytuacja w mediach publicznych przypomina mu stan wojenny. Wyrok dla posłów Wąsika i Kamińskiego przypomina natomiast „najgorsze czasy komunizmu”.

Patryk Michalski w Wirtualnej Polski podał kilka przykładów propagandowego działania TVP z czasów PiS (użycie zdjęć ukraińskich ofiar wojny do uderzenia w ówczesną opozycję; nietransmitowanie konferencji polityków ówczesnej opozycji; podkręcanie kolorów, gdy cytowane były wypowiedzi Donalda Tuska) i zapytał Kaczyńskiego, czy nie widzi hipokryzji w działaniach PiS, skoro wówczas jego partia nie protestowała.

„Jest wam płacone”

Prezes Kaczyński odpowiedział, że jego zdaniem opis dziennikarza jest propagandowy. A nawet gdyby go przyjąć, kontynuował szef PiS, to i tak TVN24 był w propagandzie gorszy. Jego zdaniem „to był jeden wielki skandal”, i można TVN24 porównać „do najgorszych czasów XX wieku”.

Na czwarte pytanie o „gest Kozakiewicza” wobec opozycji ze strony Mariusza Kamińskiego prezes Kaczyński odpowiedział, że żadnego gestu nie widział. Następnie rzucił w stronę dziennikarzy:

„Wiem jedno – państwo są w beznadziejnej sytuacji. To co się wyprawia w Polsce jest nie do obrony. Państwo mają, że tak powiem, płacone za to, żeby tego bronić. Serdecznie państwu współczuję” – i zakończył konferencję po 25 minutach. Patryk Michalski z Wirtualnej Polski nazwał te słowa „skandalicznymi”. Relacjonował, że dziennikarze protestowali, natomiast wyłączono im mikrofon.

Amerykanie od początku wojny z Gazą silnie wspierają Izrael. Prezydent Stanów Zjednoczonych Joe Biden, choć osobiście nie przepada za obecnym premierem Izraela Benjaminem Netanjahu, to przez dekady wspierał państwo żydowskie na Bliskim Wschodzie w konfliktach z Palestyńczykami.

Izrael przez lata stosował agresywną politykę wobec Palestyńczyków w Gazie i na Zachodnim Brzegu Jordanu. W Gazie stosowano dotkliwe blokady, które pogarszały sytuację humanitarną mieszkańców. Na Zachodnim Brzegu Izraelczycy wznoszą kolejne żydowskie osiedla, które przecinają ziemię, na której Palestyńczycy mieli zbudować swoje państwo. Dziś utworzenie spójnego państwa na tym terenie jest niemal niemożliwe.

Oficjalnie jednak Izraelczycy mówili o pokoju, rozmowach, dążeniu do dwóch państw. Od 7 października górę wzięła jednak inna retoryka.

Izrael otwarcie o planach

W ostatnich dniach zarówno premier Netanjahu jak i jego ministrowie (oficjalnie i nieoficjalnie) mówili o zachęcaniu mieszkańców Gazy do „dobrowolnej” emigracji z palestyńskiej enklawy nad Morzem Śródziemnym.

Przytoczmy słowa członków rządu z ostatnich dni.

Według izraelskiego dziennika Israel Hayom premier Netanjahu 25 grudnia potwierdził na zamkniętym spotkaniu z członkami swojej partii, że rząd pracuje nad planem migracji z Gazy.

31 grudnia Becalel Smotricz powiedział:

„Jeśli zadziałamy strategicznie, oni wyemigrują i to my będziemy tam mieszkać. Nie pozwolimy pozostać dwóm milionom osób. Z 100 lub 200 tysiącami Arabów w Gazie debata o tym, co po wojnie będzie inna. Oni chcą stąd wyjechać, przez 75 lat mieszkali w getcie”.

„Nie możemy wycofać się z żadnego terytorium w Gazie. Nie tylko nie wykluczam tam żydowskich osiedli. Uważam, że są bardzo ważne” – mówił na spotkaniu swojej skrajnie prawicowej partii Itamar Ben Gwir 1 stycznia. Potwierdził też plan „zachęcania” do emigracji z Gazy Palestyńczyków.

Na tym samym spotkaniu Smotricz powiedział, że dopóki jest ministrem finansów, „ani jeden szekel nie powędruje do nazistowskich terrorystów w Gazie”.

„Dobrowolna migracja”

Trudno tymczasem mówić o dobrowolnej migracji w sytuacji osób mieszkających w Gazie. Izrael przez prawie trzy miesiące wojny zniszczył większość budynków w Strefie Gazy, która była domem dla ponad dwóch milionów osób. Według danych palestyńskiego Ministerstwa Zdrowia w Gazie w konflikcie zginęło już przynajmniej 22 tys. osób. To około jednego procenta przedwojennej populacji Strefy.

Uchodźcy mieszkają w namiotach, zagrożone nalotami jest prawie każde miejsce na terenie strefy. Pomocy humanitarnej jest zbyt mało, dostęp do czystej wody jest utrudniony, brakuje żywności, leków, lekarzy, miejsc w szpitalach (część z nich Izrael zniszczył lub zdobył).

Trudno w takich warunkach mówić, że ewentualna decyzja o wyjeździe z Gazy bęzie dobrowolna.

Izraelscy faszyści?

Kim są skrajnie prawicowy członkowie rządu prowadzącego krwawą wojnę przeciwko Gazie?

Itamar Ben-Gwir jest ministrem bezpieczeństwa narodowego. W 2007 roku został skazany za nawoływanie do rasizmu, wielokrotnie prowadził prowokacyjne marsze przez muzułmańską część starego miasta w Jerozolimie. Pierwszy raz dał się poznać izraelskiej opinii publicznej, gdy w 1995 roku wystąpił w telewizji ze skradzionym dekoracyjnym elementem z samochodu premiera Icchaka Rabina, mówiąc: „Dotarliśmy do jego samochodu, dotrzemy też do niego”.

Kilka tygodni później Rabin został zamordowany przez prawicowego ekstremistę Jigala Amira, który, tak jak Ben-Gwir, protestował przeciwko porozumieniom z Palestyńczykami, które miały doprowadzić do powstania państwa palestyńskiego.

Becalel Smotricz jest ministrem finansów, a także odpowiada za dużą część nielegalnych izraelskich osiedli na Zachodnim Brzegu. W 2021 roku w Knesecie arabskich członków izby nazwał „poplecznikami terrorystów, wrogami” i powiedział, że są tutaj przez pomyłkę, gdyż w 1948 roku Ben Gurion powinien dokończyć robotę i wyrzucić z kraju wszystkich Arabów. Na początku tego roku nawoływał do czystki etnicznej w jednej z palestyńskich wiosek na Zachodnim Brzegu.

Izrael się buntuje

Tacy ludzie współodpowiadają dziś za politykę Izraela wobec milionów mieszkających pod okupacją Palestyńczyków.

Na powtarzające się wypowiedzi izraelskich ministrów zareagowali Amerykanie. Rzecznik Departamentu Stanu USA Matthew Miller powiedział we wtorek 2 stycznia, że Waszyngton „odrzuca słowa ministrów Smotricza i Ben Gwira, nawołujące do przesiedlenia Palestyńczyków poza Gazę”. I dodał, że amerykańska pozycja się nie zmienia: Gaza jest ziemią palestyńską. I taką pozostanie, gdy Hamas nie będzie nią już rządził, a „grupy terrorystyczne nie będą zagrażały Izraelowi z Gazy”.

Ben Gwir nie zamierza jednak bawić się w dyplomację.

„Podziwiam Stany Zjednoczone, ale, z całym szacunkiem, nie jesteśmy kolejną gwiazdką w amerykańskiej fladze. Amerykanie są naszymi najlepszymi przyjaciółmi, ale będziemy robić przede wszystkim to, co jest dobre dla Izraela. Emigracja setek tysięcy osób z Gazy pozwoli mieszkańcom przygranicznych miejscowości na powrót do domu, da im bezpieczeństwo i ochroni naszych żołnierzy” – napisał Itamar Ben Gwir w oświadczeniu.

Przed Amerykanami trudne decyzje – wspierany przez nich rząd Izraela działa w sprzeczności z deklarowaną przez USA polityką wobec Gazy. I sprzeciwia się jej jawnie, bez przebierania w słowa. Intencja rządu Izraela jest dziś jasna – uczynić większość Gazy niemożliwą do zamieszkania, wysiedlić stamtąd większość Palestyńczyków i osiedlić Izraelczyków. Jeśli Amerykanie rzeczywiście chcą ten plan powstrzymać, będą musieli podjąć znacznie ostrzejsze kroki niż tylko oficjalne apele.