Krótko i na temat: najnowsze depesze OKO.press z Polski i ze świata

Co się wydarzyło

Netanjahu oświadczył, że stracił zaufanie do Galanta, a między premierem a ministrem obrony wystąpiły zbyt duże różnice co do sposobu prowadzenia operacji militarnych w Gazie.

Galanta na stanowisku zastąpi dotychczasowy minister spraw zagranicznych Izrael Kac.

„Będziemy pracować wspólnie, by nasz system bezpieczeństwa osiągnął zwycięstwo oraz osiągnął cele tej wojny: powrót wszystkich zakładników jako najważniejsza misja, zniszczenie Hamasu w Gazie, pokonanie Hezbollahu w Libanie i powstrzymanie irańskiej agresji oraz powrót mieszkańców północy i południa naszego kraju do ich domów” – napisał Kac w komunikacie mediach społecznościowych.

W Polsce Kac jest najbardziej pamiętany z eskalacji konfliktu dyplomatycznego między Polską a Izraelem w 2019 roku. Był wówczas ministrem spraw zagranicznych. Chętnie mówił wówczas ostro o polskim antysemityzmie i cytował słowa byłego premiera Icchaka Szamira o tym, że „Polacy wyssali antysemityzm z mlekiem matki”.

Będzie to siódme ministerstwo, któremu szefować będzie Kac, większość z nich w rządach Benjamina Netanjahu. Kac, w przeciwieństwie do Galanta nie ma w swojej biografii kariery w armii.

Jaki jest kontekst

Netanjahu i Galant od dawna byli w otwartym konflikcie na temat sposobu prowadzenia wojny. Tuż po decyzji Netanjahu pod jego rezydencją zebrało się około tysiąc protestujących przeciwko jego decyzji. Skandowali między innymi „zasługujemy na lepszych liderów”. 54- letni Samuel Miller powiedział brytyjskiemu „Guardianowi”: „My, protestujący, uważamy, że Galant jest jedyną normalną osobą w rządzie”.

Galant pełnił funkcję od grudnia 2022 roku. Był jedynym członkiem rządu, który otwarcie sprzeciwiał się forsowanej przez Netanjahu kontrowersyjnej reformie wymiaru sprawiedliwości. Galant i Netanjahu byli więc już w konflikcie, gdy rozpoczęła się inwazja na Gazę.

W październiku Galant wysłał list do Netanjahu i członków rządu. Pisał w nim, że wojna jest prowadzona bez kompasu, a jej cele muszą zostać uaktualnione. Jednym z głównych problemów Galanta było to, że jego zdaniem premier porzucił zakładników. Już po odejściu ze stanowiska Galant powiedział ich rodzinom, że Izrael nie ma już potrzeby pozostawać w Strefie Gazy, a tamtejsza obecność żołnierzy zagraża żyjącym wciąż zakładnikom.

Galant nie był jednak ani przeciwnikiem inwazji w Gazie, ani krytykiem tego, jak traktowani są żyjący w Gazie Palestyńczycy. Na samym początku wojny zarządził pełną blokadę Gazy i przekonywał, że „walczymy z ludzkimi zwierzętami”.

Przeczytaj inne teksty na podobny temat w OKO.press

Co się wydarzyło

Xi Jinping pogratulował Donaldowi Trumpowi zwycięstwa w amerykańskich wyborach. Chiński przydwódca zaapelował do prezydenta elekta, by oba narody wspólnie znalazły odpowiedni model dogadywania się. W dzisiejszym komunikacie Chiny poinformowały, że stabilne relacje służą obu krajom, a społeczność międzynarodowa oczekuje od Chin i USA wzajemnego szacunku i pokojowej koegzystencji.

W ostatnich latach stosunki chińsko-amerykańskie stały na niskim poziomie, oba kraje toczyły spory między innymi o politykę handlową i status Tajwanu. Poprawę przyniosło dopiero spotkanie Bidena z Xi Jinpingiem w Kalifornii w listopadzie zeszłego roku.

W ostatnich dwóch dekadach Chiny wyrosły na głównego globalnego oponenta politycznego Stanów Zjednoczonych. Na początku lat 90. nie były w pierwszej dziesiątce największych gospodarek świata ale otwarcie na świat i szybki wzrost gospodarczy sprawiły, że od 15 lat są na drugim miejscu, za Stanami Zjednoczonymi, stale pomniejszając dystans między oboma krajami.

Jaki jest kontekst

W trakcie pierwszej kandencji Donalda Trumpa rywalizacja gospodarcza z Chinami była bardzo ważnym tematem dla republikańskiego prezydenta. W marcu 2018 roku Trump nałożył cła na stal i aluminium, co silnie uderzało w Chiny. Twierdził wówczas, że wojny handlowe są dobre i łatwe do wygrania". Cła objęły znacznie więcej produktów, a Chiny odpowiadały własnymi cłami. Chińczycy twierdzili wówczas, że prawdziwym celem USA nie jest ochrona własnego przemysłu i pracowników, a spowolnienie chińskiego wzrostu gospodarczego. Ich zdaniem na konflikcie cierpiał cały świat.

Po zmianie władzy w 2021 roku antychińska retoryka ze strony USA osłabła, ale nie było powrotu do polityki sprzed 2018 roku. Administracja Bidena zwiększyła między innymi kontrolę eksportu zaawansowanych technologii.

W kampanii Trump zapowiadał cła na poziomie 60 lub więcej proc. na produkty importowane z Chin do USA. To znacznie więcej niż cła na poziomie 7,5-25 proc., nałożone w trakcie pierwszej kadencji Trumpa. Dla Chin może stanowić to poważny problem, bo ich gospodarka jest dziś w trudniejszej pozycji niż osiem lat temu.

Chiński wzrost gospodarczy powinien w tym roku wynieść niemal 5 proc., ale trend jest spadkowy. Chiny wykazują też problemy, których nie było dekadę temu. Wówczas bardzo ważnym elementem chińskiego wzrostu był rynek nieruchomości. Ten już trzeci rok jest w kryzysie. Chińczycy mogą do końca roku zakumulować niemal 3 mld metrów kwadratowych niesprzedanej powierzchni mieszkalnej. Bezrobocie młodych (do 24 roku życia) w sierpniu wyniosło niemal 19 proc. (to ponad dwa razy więcej niż w Polsce). Znacznie spowolnił wzrost wynagrodzeń, co spowalnia krajową konsumpcję. To może sprawić, że Chinom trudniej będzie dziś odpowiedzieć na agresywną politykę Trumpa.

Przeczytaj teksty na podobny temat w OKO.press

Co się wydarzyło

Wiceprezydent Kamala Harris wygłosiła przemówienie po przegranej wyborczej batalii z Donaldem Trumpem. We wtorek 5 listopada Amerykanie i Amerykanki zdecydowali w wyborach, że to właśnie Trump będzie kolejnym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Zwycięstwo republikanina jest bardzo wyraźne: wygrał w sześciu z siedmiu wahających się stanów, które w praktyce decydują o wyniku wyborów, a ma szanse na zdobycie również siódmego z nich – Arizonę. Trump zdobył co najmniej 301 głosów elektorskich, do zwycięstwa potrzebował 270 głosów.

Harris nie wygłosiła przemówienia w noc wyborczą, zrobiła to dopiero kilkanaście godzin później, w środę późnym wieczorem polskiego czasu. Uznała przegraną w wyborach, wcześniej dzwoniąc z gratulacjami do Trumpa.

„Walka o wolność, sprawiedliwość i godność wszystkich ludzi, walka o ideały leżące u podstaw naszej narodowości, ideały, które odzwierciedlają Amerykę w jej najlepszym wydaniu, to walka, z której nigdy się nie wycofam” – mówiła do swoich zwolenników Harris.

„Nigdy nie zrezygnuję z walki o przyszłość, w której Amerykanie mogą realizować swoje marzenia, ambicje i aspiracje, a kobiety mogą podejmować decyzję o swoim ciele bez ingerencji rządu. Nigdy nie zrezygnujemy z walki o ochronę naszych szkół i ulic przed przemocą z użyciem broni, z walki o naszą demokrację, rządy prawa, równość, sprawiedliwość i świętą ideę, że każdemu z nas, niezależnie od tego, kim jesteśmy i skąd pochodzimy, przysługują fundamentalne prawa i wolności. Te prawa muszą być szanowane i przestrzegane” – dodała.

Zwróciła się też do swoich młodych zwolenników:

„To naturalne, że czujecie smutek i rozczarowanie, ale proszę, uwierzcie, że wszystko będzie w porządku. W trakcie kampanii często mówiłam, że kiedy walczymy, wygrywamy, ale ta walka czasami musi potrwać dłużej. Ale to nie znaczy, że nie wygramy, ważne, aby nigdy się nie poddawać”

„Do wszystkich, którzy teraz mnie oglądają, chcę powiedzieć: nie rozpaczajcie. To nie jest czas na załamywanie rąk. To czas na zakasanie rękawów. To czas na organizowanie się, mobilizowanie i zaangażowanie w imię wolności i sprawiedliwości. Oraz przyszłości, którą możemy razem zbudować” – mówiła Harris.

Jaki jest kontekst

Wiceprezydent Kamala Harris została kandydatką na prezydenta Partii Demokratycznej po tym, jak ze startu w wyborach w lipcu 2024 roku zrezygnował prezydent Joe Biden. Biden rzucił ręcznik po katastrofalnej debacie z Donaldem Trumpem, naciskach z wewnątrz partii i zarzutach, że jego podeszły wiek oraz stan zdrowia nie pozwalają mu na rywalizację z nieco tylko młodszym Trumpem.

Harris kampanię prowadziła z rozmachem, koncentrując się zwłaszcza na tym, jak duże zagrożenie Donald Trump stanowi dla demokracji i praw obywatelskich, zwłaszcza praw kobiet. Nie zdołała jednak w pełni zdystansować się od dziedzictwa Joe Bidena, zwłaszcza od polityki gospodarczej, która choć miała obiektywne sukcesy, subiektywnie była postrzegana przez większość Amerykanów jako zła, głównie ze względu na wysoką jak na Stany Zjednoczone inflację.

Sondaże przed samymi wyborami zapowiadały bardzo zaciętą walkę między Harris a Trumpem, a różnice w poszczególnych, istotnych stanach mieściły się w widełkach błędu pomiaru. Ostatecznie wybory zakończyły się wyraźnym zwycięstwem republikanina, ale należy podkreślić, że liczone w punktach procentowych różnice między dwójką kandydatów w stanach swingujących rzeczywiście w większości z nich były niewielkie.

Wybory w USA. Inne teksty OKO.press

Co się wydarzyło?

Kanclerz Olaf Scholz zdymisjonował 6 listopada wieczorem ministra finansów Christiana Lindnera, lidera partii liberalnej FDP, która wchodzi w trójpartyjną koalicje rządzącą. Potwierdził to w rozmowie z agencją DPA rzecznik rządu, niedługo potem kanclerz wygłosił oświadczenie dla mediów – pisze portal Deutsche Welle.

Scholz potwierdził dymisję Christiana Lindera z rządu i zapowiedział, że zwróci się do Bundestagu o wotum zaufania tak, by głosowanie odbyło się 15 stycznia. Jeśli Bundestag go nie udzieli i podejmie decyzję o nowych wyborach, mogłyby się one odbyć najpóźniej pod koniec marca.

„Poprosiłem prezydenta federalnego o zwolnienie ministra finansów” – oświadczył Olaf Scholz tuż po godz. 21:20. – „Zostałem do tego kroku zmuszony”. Jako powód podał spory wokół dopięcia budżetu, m.in. niemożność osiągnięcia kompromisu ws. wsparcia niemieckich przedsiębiorstw, cen energii i wsparcia dla Ukrainy.

„Za często minister blokował rozwiązania (…). Za często zawodził moje zaufanie” – stwierdził kanclerz.

Jaki jest kontekst

Według Politico kryzys rządowy wywołał sam Lindner, przekazując koalicjantom 30 października projekt liberalnych reform gospodarczych, które były trudne do zaakceptowania przez pozostałe dwie partie – SPD i Zielonych.

Dokument Lindnera, który wyciekł do mediów w zeszłym tygodniu, wzywał do obniżenia podatków i ograniczenia polityki klimatycznej w celu stymulowania wzrostu gospodarczego.

Podczas dramatycznego spotkania liderów trzech partii w środę wieczorem w urzędzie kanclerskim, Lindner powiedział Scholzowi, że nie widzi możliwości kontynuowania koalicji i wezwał go do przeprowadzenia przedterminowych wyborów.

Scholz mógłby potencjalnie nadal rządzić w rządzie mniejszościowym, ale nie ma większości, aby uchwalić budżet, co zwiększa prawdopodobieństwo wotum nieufności i przedterminowych wyborów.

FDP jest najmniejszą partią w koalicji i ma obecnie zaledwie 4 procent poparcia – poniżej progu wyborczego. Następne wybory federalne miały się odbyć we wrześniu 2025. Wg Politico, lider FDP zdecydował się na zerwanie koalicji, by ratować swoja polityczna przyszłość.

Dlaczego to jest ważne?

Niemcy są największą gospodarką w Europie. Rozpad koalicji rządzącej i szybkie przedterminowe wybory oznaczają paraliż rządu w niezwykle trudnej sytuacji międzynarodowej i krajowej. Rosnące w siłę partie radykalne prawicowa AfD i skrajnie lewicowy Sojusz Sahry Wagenknecht mogą się stać języczkiem u wagi przy tworzeniu nowego rządu po przyszłorocznych wyborach. Obie te partie są prorosyjskie i antyimigranckie.

Wygrana Trumpa w USA i kryzys polityczny w Niemczech są zagrożeniem dla stabilności Europy.

Na zdjęciu: posłanka Lewicy Joanna Wicha podczas debaty o projekcie ws aborcji.

Co się wydarzyło?

6 listopada 2024 Sejm na posiedzeniu plenarnym ponownie zajął się projektem częściowej dekryminalizacji pomocy w aborcji (zmiana art. 152 i 154 Kodeksu karnego). Projekt poselski złożony w lipcu 2024 r. zakłada:

• zniesienie odpowiedzialności karnej za pomoc w aborcji w całości, bez względu na wiek ciąży (uchyla ust. 1 i 2 art. 152 KK)
• zniesienie odpowiedzialności karnej za przerwanie cudzej ciąży do 12. tygodnia (zmiana ust. 3 art. 152 KK)
• zniesienie odpowiedzialności karnej za przerwanie cudzej ciąży po 12. tygodniu pod warunkiem wad płodu oraz pod warunkiem że aborcję wykonuje lekarz lub pielęgniarka, lub położna (dodanie ust. 4 w art. 152 KK)
• zniesienie odpowiedzialności karnej za przerwanie cudzej ciąży, jeśli jest to skutkiem procedury medycznej (leczenie, diagnostyką, pielęgnacja) zmierzającej do uratowania zdrowia lub życia kobiety.

Podczas posiedzenia kluby przedstawiły swoje stanowiska wobec projektu. Podczas głosowania, które ma odbyć się w piątek 8 listopada, kluczowe będą głosy posłów i posłanek PSL. To ugrupowanie zahamowało w lipcu 2024 r. przyjęcie ustawy. Jak sygnalizują posłowie i posłanki koalicji rządzącej, zdanie części PSLu miało ulec zmianie. Pisała o tym Dominika Sitnicka w tekście tutaj:

Podczas debaty kluby KO, Lewica, Polska 2050 i koło Razem namawiały do poparcia projektu. Konfederacja i PiS będą tradycyjnie przeciw. Z ramienia PSLu wypowiedziała się Urszula Nowogórska, która zapowiedziała, że w klubie nie będzie dyscypliny w tej sprawie.

Prawdopodobnie projekt w I czytaniu zyska dość głosów, by trafić do prac w komisji. Pytanie, jak długo komisja będzie nad nim pracować, jaki będzie miał ostateczny kształt i jak na koniec zagłosuje PSL.

W Sejmie była nasza reporterka Natalia Sawka:

Przed debatą swoje stanowisko opublikowały organizacje pomagające kobietom w Polsce w dostępie do aborcji m.in. Aborcyjny Dream Team, Dziewuchy Dziewuchom, Kobiety w Sieci. W stanowisku organizacje zaznaczają, że projekt został drastycznie okrojony i z tego powodu powinien być nazywany projektem „reformy kryminalizacji pomocy w aborcji”.

Jaki jest kontekst

12 lipca 2024 r. konserwatywny projekt dekryminalizacji pomocy w aborcji (okrojony dodatkowo podczas prac komisji nadzwyczajnej) trafił na posiedzenie plenarne. I został odrzucony 218 głosami (do 215 za projektem). Przeciwko projektowi było aż 24 posłów i posłanek PSL. Trzech posłów KO (w tym Roman Giertych, który był na sali) nie głosowało.

Na przeciwników projektu z koalicji 15 października spadła krytyka. Waldemar Sługocki stracił stanowisko wiceministra w rządzie Tuska, a Roman Giertych został zawieszony jako członek klubu KO.

W OKO.press opublikowaliśmy wówczas stanowisko całej redakcji:

Tuż po głosowaniu posłanki Lewicy i KO złożyły projekt ponownie, jednak w sierpniu Donald Tusk zapowiedział, że rezygnuje z kolejnych prób przepchnięcia ustaw częściowo dekryminalizującej pomoc w aborcji oraz trzech pozostały projektów, które leżą wciąż w komisji nadzwyczajnej (jeden projekt przywraca stan sprzed wyroku TK Julii Przyłębskiej, dwa legalizują aborcję do 12. tygodnia):

W październiku posłanki KO i Lewicy ogłosiły jednak, że podjęły jeszcze jedną próbę przekonania do projektu PSLu. I tak projekt ponownie trafił pod obrady Sejmu.

Inne teksty OKO.press na ten temat