W nowym rządzie Islandii liderkami wszystkich trzech partii koalicyjnych są kobiety. Premierką została 36-letnia Kristrun Frostadóttir z lewicowego Sojuszu, a od sierpnia funkcję prezydenta pełni Halla Tómasdóttir. Przed jakimi wyzwaniami staje nowa władza?
„Jestem niezwykle dumna z całej pracy, którą wykonaliśmy. Oczywiście widzimy, że ludzie chcą zmian na scenie politycznej” – mówiła po wygranych wyborach Kristrún Frostadóttir. To nowa i najmłodsza w historii Islandii premier rządu. Z wykształcenia jest ekonomistką, a rolę przewodniczącej Sojuszu pełni od 2022 roku.
Nowy rząd przedstawiła w sobotę 21 grudnia 2024 prezydent Halla Tómasdóttir, która funkcję też pełni od niedawna, bo od 1 sierpnia 2024 roku.
Zwycięska lewicowa partia pod wodzą Frostadóttir zawiązała koalicję z dwiema centrowymi partiami: Partią Ludową i Partią Reform. W nowym rządzie, na 11 ministerstw aż 7 jest kierowanych przez kobiety, w tym tak kluczowe resorty, jak ministerstwo sprawiedliwości, edukacji, przemysłu oraz zdrowia. Zmniejszono również liczbę ministerstw w celu ograniczenia kosztów związanych z administracją.
Szefową ministerstwa spraw zagranicznych będzie liderka Partii Reform Thorgerdur Katrín Gunnarsdóttir. Liderka drugiego ugrupowania koalicyjnego to Inga Sæland z Partii Ludowej – przejmie ministerstwo spraw społecznych i mieszkalnictwa.
Szefową ministerstwa spraw zagranicznych będzie liderka Partii Reform Thorgerdur Katrín Gunnarsdóttir. Liderka drugiego ugrupowania koalicyjnego to Inga Sæland z Partii Ludowej – przejmie ministerstwo spraw społecznych i mieszkalnictwa.
Tym samym Islandia osiągnęła coś wyjątkowego: zarówno urząd premiera, jak i prezydenta piastować będą kobiety. To pierwsza taka sytuacja w historii kraju.
Podobna sytuacja miała miejsce w Estonii w 2021 roku, gdy prezydentem była Kersti Kaljulaid, a premierem Kaja Kallas z Estońskiej Partii Reform, obecna szefowa dyplomacji Unii Europejskiej.
Dziennikarka zespołu politycznego OKO.press. Wcześniej pracowała dla Agence France-Presse (2019-2024), gdzie pisała artykuły z zakresu dezinformacji. Przed dołączeniem do AFP pisała dla „Gazety Wyborczej”. Współpracuje z "Financial Times". Prowadzi warsztaty dla uczniów, studentów, nauczycieli i dziennikarzy z weryfikacji treści. Doświadczenie uzyskała dzięki licznym szkoleniom m.in. Bellingcat. Uczestniczka wizyty studyjnej „Journalistic Challenges and Practices” organizowanej przez Fulbright Poland. Ukończyła filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim.
Dziennikarka zespołu politycznego OKO.press. Wcześniej pracowała dla Agence France-Presse (2019-2024), gdzie pisała artykuły z zakresu dezinformacji. Przed dołączeniem do AFP pisała dla „Gazety Wyborczej”. Współpracuje z "Financial Times". Prowadzi warsztaty dla uczniów, studentów, nauczycieli i dziennikarzy z weryfikacji treści. Doświadczenie uzyskała dzięki licznym szkoleniom m.in. Bellingcat. Uczestniczka wizyty studyjnej „Journalistic Challenges and Practices” organizowanej przez Fulbright Poland. Ukończyła filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim.
Komentarze