OKO.press nie bierze udziału w konkursie Grand Press
Redakcja OKO.press informuje, że nie bierze udziału w edycji 2022/2023 nagrody dziennikarskiej Grand Press. Nie oznacza to podważenia tradycji konkursu ani wartości setek dziennikarskich nagród przyznawanych od 1997 roku
Nie bierzemy – jak to bywało w latach ubiegłych – udziału w pracach jury nagrody Grand Press, nie rekomendowaliśmy osób do tytułu dziennikarza czy dziennikarki roku i nie będziemy głosować, komu przyznać ten tytuł. Nie ma w OKO.press zakazu zgłaszania swoich materiałów przez nasze autorki i autorów, ale decyzję o rezygnacji z Grand Press podjęliśmy kolegialnie – redaktorzy naczelni wraz z całym zespołem.
Decyzja jest reakcją na ujawnione w reportażu Katarzyny Włodkowskiej „W redakcji Andrzeja Skworza. Odliczam. Aż się rozryczysz i wyjdziesz”, przemocowych zachowań redaktora naczelnego magazynu „Press” i przewodniczącego jury nagród Grand Press.
W ramach inicjatywy redaktorów naczelnych 21 najważniejszych niezależnych mediów (która doprowadziła 10 października 2023 do powołania Rady Polskich Mediów) podjęta została próba wynegocjowania z szefową fundacji Grand Press, takich zmian w konkursie, które oznaczałyby jego uwiarygodnienie. Symbolem tych zmian miała być nowa nazwa: „Grand Press. Nagrody Wolnych Mediów”. Niestety, rozmowy nie doprowadziły do porozumienia.
Nie chcemy podważać wartości nagród Grand Press przyznawanych w poprzednich 26 edycjach konkursu, także naszym dziennikarkom i dziennikarzom. Nie chodzi też o ogłaszanie „wojny” w środowisku, redakcje, a także dziennikarki i dziennikarze podejmują tu własne decyzje.
Rezygnując z udziału w konkursie Grand Press, kierowaliśmy się celem przyświecającym powołaniu Rady Polskich Mediów, jakim jest „ochrona dobrego imienia dziennikarstwa i mediów”.
Udostępnij:
Założyciel i redaktor OKO.press, prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Założyciel i redaktor OKO.press, prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Komentarze