Zarząd Platformy Obywatelskiej przyjął stanowisko w sprawie prawa aborcyjnego – jak na polskie realia i na tę partię rewolucyjne. Kobieta miałaby prawo przerwać ciążę do 12 tygodnia „w trudnych sytuacjach życiowych po konsultacji z lekarzem i psychologiem”.
Nad stanowiskiem od paru tygodni pracował zespół pod kierownictwem Wicemarszałkini Sejmu Małgorzaty Kidawy-Błońskiej. Rozmawiamy z nią o tym stanowisku – i o podziałach, jakie istnieją w Platformie Obywatelskiej w sprawie aborcji.
Kilka dni temu opisaliśmy, jak posłanki Platformy Obywatelskiej rozmawiają z kolegami z partii o aborcji.
Agata Szczęśniak, OKO.press: Publikujemy w OKO.press historie kobiet, które przerwały ciążę. Chciałabym zapytać Panią o kilka sytuacji. Opowiada Monika, lekarz powiedział jej, że „albo płód obumrze, co może również doprowadzić do zakażenia mojego ciała, albo – jeśli jakimś cudem ciążę donoszę, dziecko umrze po porodzie – może po godzinie, może po kilku dniach, może po miesiącu”. Czy w takim przypadku kobieta powinna mieć prawo przerwać ciążę?
Małgorzata Kidawa-Błońska: To historia, która ukazuje, z jakimi dramatycznymi decyzjami mierzą się kobiety. Ja jestem przeciwniczką przerywania ciąży, ale nie wyobrażam sobie, by ktokolwiek mógł narzucać innym kobietom swoje zdanie w tej sprawie. Zdecydowanie opowiadam się za tym, by kobieta samodzielnie podejmowała decyzję. Historia każdej kobiety jest inna i decyzja każdej kobiety jest inna.
A w sytuacji Moniki?
Kiedy kobieta ma świadomość, że płód jest trwale uszkodzony i może nigdy nie będzie mogła wziąć dziecka na ręce, zbrodnią byłoby zmuszenie jej do donoszenia ciąży. Do tego doprowadził wyrok pseudo-TK wydany na polityczne zlecenie. Rządzący skazali kobiety na piekło.
Tak jak wspomniałam, każdy przypadek jest inny. Inne są okoliczności, inne powody, dla których kobieta decyduje się na przerwanie ciąży. Z tego powodu nie jest możliwe stworzenie takich regulacji, które uwzględniałyby wszystkie możliwe przesłanki i rozwiązywały wszystkie problemy. Ale każda z tych decyzji powinna być podjęta świadomie. To nigdy nie jest kaprys. Kobieta musi dokonać wyboru najlepszego dla niej i dla jej rodziny. To jest wielka odpowiedzialność.
Inna sytuacja: Renata, 21 lat, 3-miesięczna córeczka, mąż przemocowiec. Renata zachodzi w ciążę, chce ją przerwać. Nie chce mieć dziecka z tym człowiekiem. Rozwiodła się z nim 5 lat później.
Powtarzam: decyzja powinna należeć do kobiety. Ona wie, co jest ważne dla niej, a w tym przypadku też dla dziecka, które już wychowuje.
Wszystkim nam zależy, żeby w Polsce rodziło się jak najwięcej dzieci. A tak będzie, gdy kobiety będą czuły się bezpiecznie. Nie będą zostawione same sobie w trudnej sytuacji. Kiedy zostanie zapewniony dostęp do bezpłatnej antykoncepcji, do antykoncepcji awaryjnej, kiedy będzie zapewniona edukacja seksualna, dobra opieka lekarska, ale też program wspierający prokreację. To szczególnie ważne w czasach, gdy niepłodność dotyka coraz więcej par. Niezwykle ważne jest także, by kobiety, które zdecydują się urodzić dziecko niepełnosprawne, którym przez wiele lat będą się opiekować, mogły liczyć na wsparcie ze strony państwa.
To jeszcze trzecia sytuacja. Sandra, 25 lat. Ma chłopaka, jest z nim szczęśliwa, planują ślub, ale mają kłopoty finansowe. Wpadka, ciąża. Stwierdzają: jesteśmy i chcemy być razem, ale to nie jest ten moment.
Dziś sytuacja wygląda tak, że kobiety, które chcą przerwać ciążę, zrobią to, wyjeżdżając za granicę lub korzystając z podziemia aborcyjnego, co jest skrajnie niebezpieczne. Co się z tym wiąże, są pozostawione same sobie ze swoją decyzją. Nikt ich nie wspiera.
Czyli w sytuacji, którą opisałam, kobieta powinna móc zdecydować i jeśli będzie chciała ciążę przerwać, to ją przerwać?
Uważam, że decyzja w tej sytuacji powinna należeć do kobiety. Ale też powinna mieć świadomość, jakie będą skutki, czym będzie dla niej przerwanie ciąży. Podejmując decyzję, powinna mieć pełną świadomość, czy może uzyskać pomoc, czy nie. Żeby to nie była decyzja podejmowana w emocjach, tylko na zimno.
Wiele kobiet na zimno mówi: „Nie chcę mieć dziecka i już”.
Nie zgadzam się. To nie jest „i już”. Zawsze są konkretne powody. Musimy to zaakceptować i zrozumieć.
Podział na mężczyzn i kobiety jest wyraźny
A jaka będzie decyzja Platformy Obywatelskiej?
Rozmowa na temat naszego stanowiska jest trudna, przyznaję. Mamy koleżanki i kolegów o poglądach bardziej lewicowych, jest także prawicowe skrzydło i centrum. Szukamy tego, co jest dla nas wszystkich wspólne, co możemy zaakceptować.
Co wszyscy w Platformie akceptujecie?
Przez wiele lat PO akceptowała umowę społeczną w sprawie aborcji, tak zwany kompromis. Większość z nas uznaje, że nie ma powrotu do tamtej umowy, choć część uważa, że to było dobre rozwiązanie.
To nie Platforma zerwała tę umowę, nie my doprowadziliśmy do tej sytuacji i wiemy, że nie możemy obiecać, że w tej kadencji sytuacja kobiet się poprawi. A mam poważne obawy, że przy tym szaleństwie może się pojawić ustawa, która jeszcze w jakimś dodatkowym punkcie zakaże w Polsce aborcji. Słyszę takie opinie na sejmowych korytarzach.
Pani zespół zaproponuje w Polsce tzw. model niemiecki?
Większość koleżanek – bo podział na mężczyzn i kobiety jest wyraźny – uważa, że powinniśmy przyjąć takie stanowisko.
Czyli zapiszecie „czwartą przesłankę” – do 12. tygodnia kobieta ma prawo zdecydować po konsultacji?
Tak. Większość osób w zespole to akceptowała, ale dyskusja wyszła poza nasz zespół.
Dlaczego Polka ma się konsultować z dwoma osobami? W Niemczech – z jedną.
Założeniem takiego rozwiązania jest wykluczenie sytuacji, gdy decyzja jest przez kogoś wymuszona. Gdy to nie jest samodzielna decyzja kobiety, ale wynikająca z presji partnera czy rodziny. Tu nie chodzi o żadne ograniczenie, ale specjalistyczne wsparcie przy podejmowaniu decyzji. Rozmowa z lekarzem, przekazanie ważnej wiedzy, może okazać się niezwykle pomocne. I o pomoc chodzi, ale nie wyręczanie w decyzji. Nikt za kobietę nie będzie decydować.
Kiedy Pani mówi to kolegom, jak argumentują przeciwko takiemu stanowisku?
Jest przekonanie, że umowa z 1993 r. i trzy przesłanki to najlepsze rozwiązanie.
A język? Słowa „liberalizacja”, „aborcja na życzenie” są barierą?
Wszyscy się zgadzamy, że aborcja jest czymś złym. Ale język powoduje, że o tych samych rzeczach można rozmawiać w różny sposób. Nie ma czegoś takiego jak „aborcja na życzenie”. To jest bardzo poważna decyzja, a nie życzenie.
Jak wygląda w Platformie stosunek sił osób za prawem kobiety do decyzji i tych, które nie chcą się na to zgodzić?
Ostatnie dni pokazały, że zdania są podzielone, ale z przewagą dla tych, którzy popierają zmianę dotychczasowej umowy społecznej.
W zeszłym tygodniu posłanka z Pani zespołu mówiła mi, że w Platformie jest zdecydowana przewaga osób, które chcą jakiejś formy liberalizacji. W ostatnich dniach „konserwatyści” z PO opublikowali list w tej sprawie, powstało wrażenie, że siły są wyrównane. Co się stało?
Proporcje się nie zmieniły, ale głos w sprawie zaczęły zabierać osoby, które do tej pory go nie zabierały. Dla mnie jest ważne, żeby wysłuchać każdego. Te rozmowy mają głęboki sens, bo jeśli my w partii, w klubie będziemy przekonani do jakiegoś stanowiska, wtedy będziemy mogli do niego przekonać innych. To jest ważna rozmowa dla naszej partii. Może ten czas jest nam wszystkim potrzebny?
Jak wyglądają te rozmowy?
Są trudne.
Tak naprawdę w Platformie nigdy wcześniej na ten temat tak szeroko nie rozmawialiśmy. Wydawało się, że jest ten tak zwany kompromis i to zdejmuje z nas odpowiedzialność. A teraz trzeba podjąć decyzję.
Przyznam, że jestem zaskoczona, kiedy słyszę, że nie rozmawialiście o tym wcześniej. Problem aborcji powracał. A ustawa z 1993 roku nie działała – było to podziemie aborcyjne, o którym Pani mówiła.
Wracał, ale większość akceptowała tamtą ustawę. To była przestrzeń wspólna, w której wszyscy się mieścili. Teraz tego nie ma.
Nowocześni i dziadersi?
PO może się rozpaść przez prawo do aborcji?
Nie. Po pierwsze rozmawiamy, po drugie nie ma przymusu, każdy będzie mógł zagłosować zgodnie z własnym sumieniem. Tak jak do tej pory było.
Spodziewa się pani, że ktoś odejdzie z tego powodu?
Mieliśmy różne problemy, odkąd istnieje Platforma, ale nigdy nie mieliśmy takiej dyskusji. Ci, którzy zgłaszają zastrzeżenia, zostaną wysłuchani, mogą wyjaśnić i zaznaczyć swoje stanowisko. Dziennikarze chcą zero-jedynkowo odpowiedzi. A to jest poważny problem. Trudno jest decydować o czyimś życiu.
To prawda. Wolałabym, żeby o moim życiu nikt nie decydował, bo nic o nim nie wie.
Tworząc prawo trzeba zapewnić bezpieczeństwo wszystkim, nie można narzucać na siłę własnych racji, ale dać wolność wyboru. Prawo dotyczy każdego i każdy musi mieć przestrzeń do samodzielnego podejmowania decyzji. Prawo ma być bezpiecznikiem, chronić prawo wyboru, a nie je ograniczać.
Jeśli to będzie stanowisko partii, a jednocześnie każdy z członków PO będzie mógł głosować niezgodnie z tym stanowiskiem, to jaki będzie jego charakter? Czy np. zobowiązuje Was do zgłoszenia ustawy zgodnej z tym stanowiskiem?
Zmiany w prawie będą możliwe po wygranych wyborach, a wszyscy zgadzamy się co do tego, że do zmian – po skandalicznym wyroku pseudo-TK musi dojść.
W PO nigdy nie było dyscypliny głosowania w sprawach dotyczących światopoglądu, ale jestem przekonana, że w tym przypadku większość poprze wspólne stanowisko.
Kiedyś Pani zdanie w sprawie aborcji było bliższe stanowisku bardziej konserwatywnym politykom PO. Jak to się stało, że zmieniła Pani zdanie?
Moje zdanie tak bardzo się nie zmieniło. Zawsze uważałam, że każdy ma prawo do tego, by żyć tak, jak uważa, a państwo nie może nikomu tego utrudniać.
Na marginesie przypomnę prace kierowanego przeze mnie zespołu ws. in-vitro.
Historie kobiet, także te, o których piszecie, powinny być dla wszystkich sygnałem, by nikogo nie osądzać, nikomu nie układać życia. Nie wtrącać się w decyzje, które podejmują.
A jak Pani ocenia rolę Kościoła w sporze o aborcję?
Nie podoba mi się piętnowanie kobiet, odbieranie im prawa do tego, żeby mądrze i racjonalnie podejmować decyzję. Dlaczego ktoś ma kobietom wyznaczać drogę, którą mają iść? Kościół powinien wspierać kobiety, a nie je piętnować.
Aż 91 proc. zwolenników Koalicji Obywatelskiej (PO, Zieloni, Nowoczesna, Inicjatywa Polska) powiedziało w sondażu IPSOS dla OKO.press, że są za prawem do przerwania ciąży do 12. tygodnia.
Większość naszych wyborców akceptuje prawo wyboru kobiety.
Właśnie. Wy się spieracie, a ogromna większość Waszych wyborców nie ma już tych wątpliwości. Marek Borowski (który nie jest członkiem PO) powiedział mi, że zna inne sondaże. Ale mnie się zdaje, że nie ma już sondaży, które by pokazywały coś zupełnie odwrotnego – np., że większość Waszych wyborców jest za zakazem.
Zdarzają są kilkuprocentowe różnice w sondażach. W szczycie protestów, kiedy mówiło się o tych sprawach mocniejszym językiem, sondaże były inne.
Ale faktycznie w ostatnich latach zmieniło się to nastawianie – w tę stronę, kobieta powinna decydować.
Jeden z polityków Platformy powiedział „Gazecie Wyborczej”, że „stosunek do aborcji ma być osią podziału: nowocześni i dziadersi, dla których w PO nie ma perspektywy”. Czy pani też traktuje ten spór jako debatę o tym, jaką partią ma być Platforma? Np. partią zabiegającą o głosy młodych kobiet?
Ten podział na dziadersów i innych bardzo mi się nie podoba. Doświadczenie w polityce jest bardzo potrzebne. Zawsze to podkreślałam, że zarówno młodzi jak i doświadczeni politycy są bardzo cenni.
Ale dziś z pewnością trzeba się zmierzyć z tym, czy będziemy partią nowoczesną. Nie możemy się cofnąć do tego, co było, tamten etap jest zamknięty. Trzeba wyjść z mądrą i rozsądną propozycją. Prawo musi być dla ludzi, a nie przeciwko nim.
Skala zniszczeń jest wielka
Skoro mówimy o przyszłości. Opublikowaliśmy sondaż IPSOS, według którego nie dość, że opozycja wygrałaby dziś wybory, to jeszcze mogłaby odrzucić weto prezydenta. Pod warunkiem, że stworzyłaby jedną listę. Tylko wybory są za niemal trzy lata.
To bardzo optymistyczny sondaż. To bardzo cieszy. Ale przed nami jeszcze długa droga. Ważne, że siły opozycyjne w parlamencie podejmują próby współpracy. Z lepszym lub gorszym skutkiem, bo to są bardzo różne partie. Ale zawsze można znaleźć kilka wspólnych tematów. Wspólne jest podejście do demokracji, praworządności. Do obecnej sytuacji, gdy zagrożone są media, edukacja, wolność nauki. To łączy wszystkie partie opozycyjne, na tym można dużo zbudować.
Jak chcecie utrzymać to poparcie?
Nie można niczego robić pod sondaże. Takie uzależnienie działań wyłącznie od słupków poparcia zawsze źle się kończy. Trzeba konsekwentnie pracować i mówić prawdę. Ludzie, po ostatnich kilku latach kłamstw i oszustw rządu, chcą prawdy.
To będzie trudny czas, zarówno dla nas jak i dla naszych wyborców. Bo do tego, co zmienimy, gdy wygramy, jesteśmy przygotowani. Skala zniszczeń jest wielka, więc trzeba będzie od razu zabrać się do pracy. Ale żeby do tego dojść, trzeba ciężko pracować.
Mam wrażenie, że część opinii publicznej może potraktować Wasz spór o aborcję jak laboratorium tego, jak będziecie się dogadywać w szerszej koalicji, jak będziecie rozwiązywać spory.
Ma pani rację, ludzie nas wnikliwie obserwują, czy my umiemy się unieść ponad wewnętrzne podziały i dogadać. Pamiętam, ile trwały rozmowy dotyczące in vitro, te nie trwają tak długo. Jestem przekonana, że dojdziemy do porozumienia, że Polacy zobaczą ugrupowanie, które niczego nikomu nie narzuca, ale potrafi wypracować wspólne stanowisko. O prawie dotyczącym przerywania ciąży będziemy jeszcze rozmawiać, gdy będziemy mieć wpływ na zmianę ustawy.
Przyszła koalicja opozycyjna powinna mieć minimum w sprawie aborcji?
To, co się stało po zerwaniu przez PiS tej umowy, naraziło wiele kobiet na piekło. Mam nadzieję, że będzie szansa, żeby wypracować takie stanowisko.
W przyszłości: ustawa czy referendum?
Jestem przeciwniczką referendum. Jak mamy decydować o prawach człowieka w referendum? Zwłaszcza w obecnej sytuacji, przy obecnej władzy, nie wyobrażam sobie tego. Jestem przekonana, że wykorzystaliby je do dalszego ograniczania naszych praw.
Ogłosicie stanowisko, w którym PO będzie bliżej Europy?
Chciałabym, żebyśmy nie musieli rozważać, czy jesteśmy trochę w Europie. Chciałabym, żeby kobiety nie miały szklanego sufitu i żeby wiedziały, że ich prawa są takie same jak prawa innych Europejek.
W sprawie aborcji też?
Chciałabym.
PO zdaje się nie dostrzegać, że mamy rok 2021, a aborcja na życzenie jest prawem człowieka. Poza tym, pani Kidawa-Błońska ma niemal zerowy wpływ na decyzje podejmowane przez kierownictwo partii, co sprawia, że jej nie najgłupsze podejście do aborcji (udam, że nie widziałem "Wszyscy się zgadzamy, że aborcja jest czymś złym") jest niczym więcej, niż ciekawostką. To przykre, że partia kreująca się na proeuropejską, ma taki problem z przyjęciem europejskich standardów cywilizacyjnych, takich jak prawo do aborcji czy rozdział religii i państwa
Wreszcie sensowny komentarz!
Ależ pani Kidawa proponuje model niemiecki. Czy uważasz Niemcy za kraj niecywilizowany?
Skoro twoim zdaniem drogi Oskarze aborcja nie jest czymś złym, to znaczy się ,że jest czymś dobrym? Sam mam konserwatywne poglądy, ale tak – jestem za liberalizacją prawa do aborcji bo zwyczajnie katolik nie ma prawa decydować za innych. Równie dobrze mogliby wprowadzić obowiązkowy post dla ateistów. Tyle,że nie możemy uciekać od powagi sytuacji. Kobieta powinna być świadoma z czym ten zabieg się wiąże, i ,że nie jest to wizyta u fryzjera.
A z czym ten zabieg się łączy według Ciebie drogi HeroOfJustice?
Z zabijaniem?
A z czym się wiąże? Rzecz w tym, że każdy człowiek ma prawo do innych poglądów. I ma prawo postrzegać aborcje jak wizytę u fryzjera. Z jednej strony widzę w Pańskim komentarzu sensowne stwierdzenie – to o poście dla ateisty, a za chwilę wyłania się gdy chodzi o kobietę protekcjonalny ton i wypowiedź odbierająca kobietom podmiotowość. Nie uważa Pan, że to brak konsekwencji?
Ależ widzę niekonsekwencję. Z jednej strony opowiada się Pan za wolnością człowieka (ateista i post), a z drugiej strony odmawia Pan wolności człowieka gdy chodzi o aborcję. Tymczasem to jak z tym ateistą i postem: dla niektórych kobiet to temat poważny (decyzja), a dla niektórych jak pójście do fryzjera. Rzecz w tym, że maja do tego prawo, a nikt nie na prawa im mówić co myśleć i czy decyzja ma być dla nich „poważna” czy nie. Jak z postem dla ateisty.
Moje serce dawno temu biło dla PO, ale to zamierzchłe czasy. Ta partia rozczarowała mnie i to smutne. Odkąd odszedł Tusk a Kopaczowa została brutalnie wygryziona nie zamierzam popierać PO. Skręcili totalnie w prawo a to nie moja bajka. Są tam fajni ludzie, ale mało maja do powiedzenia. Trzaskowski tak, jak najbardziej i paru innych, ale co zrobić ze Schetyną, dla którego aborcja jest czystym złem. Dlatego od lat na nich nie głosuję. Bo każda kobieta powinna sama zdecydować kiedy chce mieć dziecko. Jeśli uważa, że nie da rady wychować dziecka upośledzonego to powinna mieć prawo taką ciążę usunąć. Koniec kropka. Nie da się zmusić do miłości i poświęcenia, bo z takiego prawa rodzą się same nieszczęścia.
Prawica , ci katole, to czyste zło dla mnie, to cofanie społeczeństw w rozwoju o lata świetlne. Ludzie przekonają się niebawem jakie oni życie chcą nam urządzić. Dziewczyny z lewicy są odważne i walczą o wszystkie kobiety. Bo te co teraz tak krzyczą, że zygota to człowiek, bardzo często potem zmieniają zdanie.
Jasne; aborcja zagraża najbardziej dziadersom.
To niech te kobiety i niedobitki posiadające Rozum i Godność Człowieka z PO/Nowoczesnej/Porozumienia, do tego również Zieloni, odejdą ze skostniałej partii i wystartują jako nowa, lepsza lewic-libero-PO, która w odróżnieniu od partii matki nie zatrzymała się mentalnie w ubiegłym wieku.
Precz z dziadersami, precz z kolaborantami PiSu, którzy ponownie zdradzili Polki i Polaków. Precz z PO!
PO gdy miała konserwatywne skrzydło (za Tuska, który popierał nawet w niektórych wypowiedziach wówczas zakaz aborcji dzieci z zespołem Downa) rządziła Polską. Stając się zakładniczką lewackich bojówek, skazuje się na polityczny niebyt i marginalizację. I słusznie ją za poparcie lewicy obyczajowej taki los spotyka.
\"Stop Aborcji\" w trybie rozkazującym to zwyczajna głupota. Aborcja z zasady jest zła i należy z nią walczyć! Tyle, że podstawową formą walki powinna być edukacja, wspomagana opieką lekarską, psychologiczną i finansową. Nie można zostać kochającym i odpowiedzialnym rodzicem z przymusu!
Jaka zła, dlaczego zła, dla kogo zła i czyim zdaniem? Kiedy wreszcie dotrze do wszystkich, że to prawo człowieka, prawo wyboru. Nie jest ani dobra, ani zła. Dlatego właśnie musi być wolność wyboru. Nikt nie ma prawa narzucać drugiemu człowiekowi poglądów. W tym światopoglądu (w stylu gdzie „zaczyna się człowiek). Bo to kwestie światopoglądu, nie nauki. I z tego wynika czy aborcja jest dla kogoś „zła” czy nie. Ja jestem człowiekiem. Jestem kobietą. I mam wyłączne prawo decydować o sobie i tym co dla mnie dobre i złe. I o tym co robię ze swoim życiem i ze swoim ciałem. Nie pozwalam, żeby inni za mnie o tym decydowali. Ani inne kobiety, ani inni mężczyźni. We wszystkich (prawie) komentarzach panów pobrzmiewa: prawa człowieka? Ależ tak! Tak oczywiście. Kurczę…. tylko z tymi kobietami mamy problem… jak by tu się wykręcić z tych praw człowieka w tym przypadku?
Oj, obiecujecie towarzyszu, obiecujecie i nic z tego nie wynika! Gdybmy PO była chociaż w połowie tak lewacką jak StopAborcji głosi to bym znowu się na nich nawróciła. Ale niestety nie jest; śmierdzi z niej stara konserwa na odległość. smuteczek 🙁
Szczególnie DoRzeczy lubuje się w tym temacie, dla Ziemkiwicza dzień bez obwieszczenia lewackość PO to dzień stracony. A ja czekam, czekam i powoli tracę nadzieje…
Nie szedłbym w zaparte przeciw referendum… Poczekajmy jaki będzie przyszły Sejm (oby jak najszybciej!) Fajnie by było, gdyby opozycja dogadała się do tego stopnia, że referendum okaże się zbędne…
Jednak obawiam się, że na prawo i na lewo od kompromisu będą niezadowoleni i, chcąc rozwiązać problem pragmatycznie, będzie to jedyne rozwiązanie.
Jedno jest oczywiste: żadnego referendum nie można zawierzyć tej władzy!
Nie zgadzam się na referendum w sprawie prawa człowieka. Kobieta jest człowiekiem i ma prawo wyboru i ponoszenia odpowiedzialności za swoje decyzje, jak każdy,samodzielny człowiek.
Idąc drogą referendum w sprawie prawa człowieka, to za chwilę fundamentaliści, będą pytali: czy człowiek ma prawo nie chodzić do kościoła lub brać ślub bez przedstawiciela kościoła? Nie można iść tą drogą.
Dramat polega na tym, że "aborcja na życzenie" to cywilizacyjnie słuszne rozwiązanie, ale jeśli centrum na nie postawi to PIS wygra następne wybory. Czego kompletnie zdają się nie rozumieć wychowani w miejskiej bańce rewolucjoniści.
Na szczęście sondaże tej tezy nie potwierdzają
Jest naiwnoscia spodziewać się, że którakolwiek partia polityczna wystąpi zdecydowanie przeciw Krk. Historia "wypracowania" konkordatu pod dyktando biskupów i jego zawarcia jest tego dowodem. Podobnie żebranie o poparcie Krk podczas referendum unijnego. Stosunek do udziału Krk w życiu tego państwa i narodu stał się trampoliną dla parti politycznych i polityków. Żadna decyzja rządu (każdego), zwłaszcza w sprawach ideologi, nie jest podejmowana bez konsultacji z Krk. Pani Kidawa, postać trzeciorzedna w PO, może sobie protestować. Podobnie te kilkaset osób żądających liberalizacji prawa aborcyjnego. Przeciw są miliony kołtunow z przekonania lub dla wymiernych korzyści materialnych. Te protesty przyjmowane są z ironiczną pogardą i ostrzezeniem: "patrzcie, ja popieram Krk, zostałem ministrem, profesorem, dyrektorem… itp. Nie wygłupiajcie się."
Partia walcząca o "rząd dusz' w państwie polskim musi w tej sprawie zająć jasne i nie zawierające niedomówień stanowisko. Czasem trzeba się zdobyć na odwagę i bezkompromisowość nawet jeśli nie wszystkim to będzie odpowiadać. To zbyt poważna sprawa wpływająca bezpośrednio na losy Polek.
To ta pani, która jeszcze niedawno głosiła przywiązanie do "kompromisu"? To ta pani, która glosowała na siostrę Faustynę jako polkę stulecia, zapominając o Marie Curie Skłodowskiej? Co za zacofanie.
PO , PIS, PSL i inni troglodyci będą zdmuchnięci z ze świecznika przez lewicowy, postępowy ruch dziewczyn, czas już nastał.