0:00
0:00

0:00

Prawa autorskie: Kuba Atys / Agencja GazetaKuba Atys / Agencja ...

Prezydent Andrzej Duda wniósł do Sejmu projekt nowelizacji ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej. Z jednej strony rozszerza dostęp do takiej pomocy, a także wprowadza mediację - jako dodatkowy obszar wsparcia prawnego. Poza edukacją prawną i nieodpłatną pomocą dodaje też poradnictwo obywatelskie.

Zmiany projektowane w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 roku o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej, zwanej dalej „ustawą o nieodpłatnej pomocy prawnej”, mają przede wszystkim na celu:

  • rozszerzenie zakresu podmiotowego i przedmiotowego ustawy;
  • usprawnienie regulacji ustawy w zakresie wyłaniania organizacji pozarządowych świadczących nieodpłatną pomoc prawną oraz umożliwienie tym organizacjom świadczenia nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego w ramach ustawy;
  • ograniczenie wyłączeń przedmiotowych z zakresu nieodpłatnej pomocy prawnej;
  • powiązanie nieodpłatnej pomocy prawnej oraz nieodpłatnego poradnictwa obywatelskiego z pomocą prawną świadczoną na etapie postępowania sądowego.

Obowiązująca ustawa o nieodpłatnej pomocy prawnej stworzyła mechanizmy umożliwiające - na etapie przedsądowym - dostęp do bezpłatnej porady prawnej (finansowanej przez państwo) dla osób, które są za biedne, lub ze względu na sytuację życiową, nie miały dotychczas możliwości uzyskania profesjonalnej pomocy prawnej.

Z drugiej strony, projekt godzi w organizacje pozarządowe uprawnione do prowadzenia darmowych punktów poradnictwa prawnego. Do tej pory fundusze na wsparcie takiej działalności pro bono - choć przekazywane przez Ministerstwo Sprawiedliwości - rozdzielane były przez niezależne samorządy. Zgodnie z pomysłem prezydenta teraz mają to robić wojewodowie - czyli rządowi urzędnicy, podlegli MSWiA.

To kolejny ustawodawczy ruch, który daje kolejne narzędzie rządowi do przekierowania publicznych środków do "swoich" organizacji, a te "niewygodne" odcina od finansowania.

Od niezależności do politycznego mianowania

Ustawa o nieodpłatnej pomocy i edukacji prawnej z 2015 roku (przygotowana przez rząd PO-PSL Ewy Kopacz) po naciskach organizacji społecznych dopuściła NGO-sy oraz prawników bez aplikacji do prowadzenia połowy nieodpłatnych punktów pomocy prawnej (art. 11). Drugą połowę punktów każdy powiat organizuje samodzielnie w porozumieniu z Okręgową Izbą Adwokacką i Okręgową Izbą Radców Prawnych.

Ustawa weszła w życie 1 stycznia 2016 roku i pozwoliła samorządom zlecać zadania doświadczonym NGO-som. Pierwsze punkty ruszyły w tym samym roku. Zgodnie z obowiązującymi przepisami organizację wyłania się corocznie w otwartym konkursie - zasady konkursów są jednakowe dla wszystkich (zgodnie z ustawą o pożytku publicznym z 2003). Podmiot startujący w konkursie musi:

  • posiadać co najmniej dwuletnie doświadczenie w udzielaniu porad lub informacji prawnych;
  • przedstawić zawarte umowy lub promesy ich zawarcia z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym, który będzie realizował zadanie;
  • zagwarantować należyte wykonanie zadania i złożyć pisemne zobowiązanie zapewnienia poufności oraz profesjonalnego i rzetelnego udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej.

Jedyną negatywną przesłanką było nierozliczenie się z projektu. W 2016 roku tylko w Warszawie pojawiło się 18 punktów prawnych prowadzonych przez organizacje pozarządowe.

Teraz prezydent Andrzej Duda chce zmienić - wypracowane w trudach - zasady gry.

Wojewoda wskazuje, które organizacje mogą startować

Prezydencki projekt zmienia zasady ubiegania się o prowadzenie punktów pomocy prawnej:

  • komisja konkursowa może wybrać jedynie organizacje, które znalazły się na zamkniętej liście podmiotów uprawnionych do startowania w konkursie;
  • listę tę układa wojewoda;
  • również do komisji konkursowej dołącza przedstawiciel wojewody.

Kryteria dodania organizacji na stałą listę są podobne do dotychczasowych warunków konkursowych. Ale jest dość ogólny warunek - o konieczności zapewnienia "zasad etyki" przy udzielaniu pomocy prawnej. A także obowiązek przedstawienia wewnętrznej kontroli jakości i standardów prowadzenia poradnictwa prawnego.

Największa zmiana dotyczy kompetencji. O wpisaniu na listę uprawniającą do startowania w konkursie będzie jednoosobowo decydował wojewoda - organ mianowany politycznie przez rząd.

To rodzi obawę, że na liście nie znajdą się konkretne organizacje pozarządowe i tym samym stracą kolejne źródło finansowania. W uzasadnieniu projektu ustawy przewija się hasło konieczności uregulowania modelu wyłaniania podmiotów uprawnionych do świadczenia usług.

"Wojewoda, wpisując daną organizację na listę, badał będzie istnienie przesłanek uprawniających tę organizację do udziału w otwartym konkursie.

Zdejmie to ze starostów i zespołów oceniających oferty potrzebę badania takich organizacji pod kątem spełnienia przesłanek pozytywnych i negatywnych". Według projektodawcy zmiany spowodują też "wyrównanie szans organizacji biorących udział" w otwartych konkursach.

Retoryka wyrównywania szans

Od początku rządów PiS ograniczanie dostępu do funduszy publicznych dla "niepokornych" organizacji jest argumentowane koniecznością wyrównywania szans. W uzasadnieniu ustawy o Narodowym Instytucie Wolności - Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego, rządowej agencji która przejmie fundusze resortu rodziny na rozwój społeczeństwa obywatelskiego, również czytaliśmy o konieczności "wyrównywania szans" i wspierania "małych organizacji".

Podobne argumenty towarzyszyły debacie nad próbą (nieudaną na razie) przejęcia tzw. funduszy norweskich na rozwój społeczeństwa obywatelskiego przez rząd Beaty Szydło. Wtedy politycy PiS głośno mówili o niestosowaniu zasady zrównoważonego rozwoju i faworyzowaniu organizacji z dużych miast i o liberalno-lewicowych korzeniach.

Prezydencki projekt, choć znacząco rozszerza adresatów darmowego wsparcia i edukacji prawnej, może faworyzować organizacje "swoje" i "posłuszne" i eliminować niezależne.

;
Na zdjęciu Anton Ambroziak
Anton Ambroziak

Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o prawach człowieka, społeczeństwie obywatelskim i usługach publicznych.

Komentarze