„Rodeo” - kronika filmowa państwa PiS. Chcielibyście stąd prysnąć nawet na Czukotkę?

Od gwałtownego Czarnego Protestu kobiet, przez rozpacz likwidowanych gimnazjów, sceny myśliwskie (polujący ksiądz, proputinowskie Stowarzyszenia Santa, czyli polityczne zaplecze min. Szyszki i akcja „grzybiarek” blokujących w śniegu polowanie), dalej marsze ONR i Niepodległości, pierwsze kontrmiesięcznice Obywateli RP, miniwykład globalnego homofoba dr Paula Cameron w kontraście z cudem polskiej tolerancji, czyli Robertem Biedroniem, jako prezydent Słupska udzielajacym ślubów, potem opluwanie starych bohaterów (Wałęsy, Piniora), na koniec Noc Grudniowa, czyli wydarzenia pod Sejmem z 16-17 grudnia w kontraście z religijno-makabrycznymi oficjalnymi obchodami 13 grudnia.

Mówi Robert Kowalski: „Rodeo” to po prostu kronika filmowa 2016 roku, jego drugiej połowy. Starałem się być z kamerą w ciekawych miejscach i na tyle blisko, żeby dobrze widzieć i słyszeć. To rodzaj zwykłej opowieści, przekazywanej na gorąco, tak, jak ktoś po powrocie z demonstracji do domu opowiada, co tam zobaczył, kogo spotkał. Opowiada i jeszcze to przeżywa. Przywołuje mikroscenki i zupełne drobiazgi, bo rzuciły na niego swój czar. Absurd, humor, czasami groza lub coś żenującego.

Nie bawiłem się w szczegółowy montaż, bo chciałem, by relacja była jak najbliższa rzeczywistości. Przestrzegałem tylko jednej zasady: unikać świrów, którzy zawsze pakują się przed kamerę. Wiem, że w to trudno będzie uwierzyć, tym którzy „Rodeo” obejrzą, ale to prawda, w filmie mówią ludzie normalni, w pewnym sensie normalni. Gdybym dał wersję ze świrami, chcielibyście już tylko jednego - natychmiast stąd prysnąć, choćby na Czukotkę.

Robert Kowalski (1964) – reporter, dziennikarz radiowy i telewizyjny. Pracował w m.in Polskim Radiu 1 („Sygnały Dnia”, „Sterniczki”), „Panoramie” TVP 2. Był szefem Redakcji Publicystyki Kulturalnej TVP 1, redaktorem naczelnym magazynu „Pegaz” i „Dobre Książki”, redaktorem w TVP Kultura. Laureat konkursu Mini Input 2007 - światowego przeglądu programów telewizji publicznych. Współpracuje z Krytyką Polityczną, gdzie przeniósł zdjęty przez „dobrą zmianę” program „Sterniczki” z Radiowej Jedynki.

Autor filmu dokumentalnego „Białe miasteczko” o strajku pielęgniarek w 2007 roku. Laureat Okularów Równości 2016. Od połowy 2016 tworzy cykl „Kamera OKO.press”.