0:00
0:00

0:00

Prawa autorskie: Foto Roman PILIPEY / AFPFoto Roman PILIPEY /...

Na zdjęciu: Pochodnie płoną podczas pogrzebu Artura Wilczynskiego, żołnierza jednostki przeciwlotniczej Barracuda, który zginął pod Czernichowem. Cmentarz wojskowy nieopodal Kijowa, 28 listopada 2025. Fot. Roman PILIPEY/AFP

Cotygodniowe analizy sytuacji na froncie pióra płk. Piotra Lewandowskiego znajdą państwo pod tym linkiem: Sytuacja na froncie.

Rosjanie podporządkowali prowadzone obecnie działania zaczepne przede wszystkim opanowaniu ukraińskich ośrodków miejskich. Na Zaporożu celem jest miasto Hulajpole, w obwodzie dnipropietrowskim Pokrowskie, w Donbasie aglomeracja pokrowsko-myrnogradzka, Siewiersk, Kostiantyniwka i Łymań, a w obwodzie charkowskim Kupiańsk.

Do tej pory agresor osiągnął największe sukcesy w walkach o Pokrowsk i Myrnograd, jednak pomimo trwającej od dwóch lat operacji nadal nie kontroluje w pełni żadnej z tych miejscowości.

W minionym tygodniu największe powodzenie siły rosyjskie osiągnęły na kierunku Hulajpola na Zaporożu. Agresor po pokonaniu 6 kilometrów dotarł do przedmieść oraz odciął drogę zaopatrzeniową łączącą miasto z północną częścią kraju.

Ukraińcy poprawili natomiast sytuację taktyczną w Kupiańsku. W wyniku kontrataków zagrozili odcięciem rosyjskich grup szturmowych od przyczółka na zachodnim brzegu rzeki Oskoł.

28 listopada ukraińskie drony morskie Sea Baby zaatakowały dwa tankowce płynące pod neutralną banderą, należące do rosyjskiej tzw. floty cieni. Statki zachowały pływalność, ale zostały poważnie uszkodzone.

Sytuacja ogólna – poziom strategiczny

Siły rosyjskie w listopadzie zajęły ponad 500 kilometrów kwadratowych, co stanowi prawie dwukrotność postępów Rosjan w porównaniu z wrześniem. Największe zyski terenowe (40 procent całego opanowanego w listopadzie obszaru) agresor osiągnął na kierunku Hulajpola. W listopadzie Rosjanie przeprowadzili łącznie prawie 6 tysięcy działań szturmowych, co stanowi największą aktywność od listopada 2023 roku. Rosyjskie straty utrzymują się na stałym poziomie około 1100-1200 poległych i rannych na dobę walki.

Kijów rozpoczął program pilotażowy, w ramach którego zostaną sformowane grupy obrony powietrznej złożone z pracowników obiektów infrastruktury krytycznej. Nowy system ma objąć sektory energetyczny, wodociągów, łączności i transportu. Pracownicy po weryfikacji przeprowadzonej przez służbę bezpieczeństwa Ukrainy otrzymają wyposażenie i uzbrojenie przeciwlotnicze, a ich dowódcy dostęp do systemu zarządzania obroną powietrzną kraju.

Według danych ukraińskich w październiku jednostki liniowe SZU samowolnie opuściło około 20 tysięcy żołnierzy. Część żołnierzy powraca po kilkunastu dniach do swoich brygad, czemu sprzyja procedura powtórnego przyjmowania do jednostek bez konieczności przeprowadzenia amnestyjnego postępowania sądowego.

Od lutego 2022 roku do lipca 2025 roku Rosja przymusowo zmobilizowała ponad 46 tysięcy ukraińskich obywateli przebywających na terenach okupowanych. Około 35 tysięcy to mieszkańcy Krymu.

Według danych wywiadu ukraińskiego w szeregach Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej walczy ponad 18 tysięcy cudzoziemskich ochotników. W wyniku działań wojennych poległo ich dotąd około 3,5 tysiąca.

Podsumowanie obejmuje stan sytuacji od wtorku 25 listopada do poniedziałku 1 grudnia 2025 roku.

Południe Ukrainy

Krym – Ukraińskie Siły Operacji Specjalnych poinformowały o zaatakowaniu dronami „rejonu składowania i startu” bezzałogowców Szahid. Brak możliwości zweryfikowania informacji o zadanych stratach.

Obwód chersoński – Rosjanie przeprowadzili ataki powietrzne na ruiny portu lotniczego oraz magazyny na północy Chersonia. Naloty spowodowały straty wśród mieszkańców stolicy obwodu, doszło również do zniszczenia kolejnych budynków mieszkalnych. Pojawiły się, niepotwierdzone jak dotąd, informacje o wzmocnieniu rosyjskiego zgrupowania na wschodnim brzegu Dniepru siłami dwóch pułków skierowanych z rejonu Czasiw Jaru.

Obwód zaporoski – Rosjanie prowadzili działania zaczepne na kierunku w rejonie Małej Tokmaczki. Brak informacji o postępach agresora, zdobycie Małej Tokmaczki nadal nie zostało potwierdzone materiałami audiowizualnymi.

Odmiennie rozwija się sytuacja na odcinku frontu w rejonie Hulajpola. Siły rosyjskie nacierały na szerokim odcinku frontu wzdłuż osi ze wschodu na zachód od Hulajpola aż do granicy z obwodem dniepropietrowskim. Wojska ukraińskie, po dotkliwych stratach, jakie poniosły w minionych tygodniach, nadal nie są w stanie zorganizować obrony stałej, w wyniku czego zostały zmuszone do wycofania. Agresor osiągnął postępy terenowe od 4 do 6 kilometrów wdzierając się w głąb ukraińskich pozycji na trzech kierunkach.

Najgroźniejsza sytuacja jest bezpośrednio pod Hulajpolem, gdzie czołówki wojsk rosyjskich dotarły do przedmieść. Ponadto Rosjanie zajęli Radisne i Daniliwkę, przecinając drogę rokadową łączącą Hulajpole z północą Ukrainy. Po stronie ukraińskiej walczą 142 Brygada Zmechanizowana oraz 102 Brygada Obrony Terytorialnej wsparte pododdziałami wydzielonymi z innych związków operacyjnych. Rosjanie nacierają siłami 5 Armii Ogólnowojskowej, przy czym na kierunku Hulajpola działa 127 Dywizja Strzelców Zmotoryzowanych wsparta 30 Brygadą Artylerii oraz lotnictwem z 11 Gwardyjskiej Armii Lotniczej. Zapewnia to siłom agresora znaczącą przewagę liczebną, materiałową i ogniową.

Obwód dniepropietrowski – Rosjanie po przegrupowaniu wznowili działania zaczepne w celu wyparcia sił ukraińskich za rzekę Wowcza. Agresor podjął również częściowo udane próby sforsowania rzeki w rejonie wsi Iwaniwka i Filia. Ukraińcy przeprowadzili kilka kontrataków i według niepotwierdzonych informacji co najmniej jeden z rosyjskich przyczółków został zlikwidowany.

Prognoza:. Na kierunku Hulajpola ukraińskie dowództwo organizuje główną linię obrony w oparciu o rzekę Hajczur (Janczur). Obecne działania mają charakter opóźniający w pasie przesłaniania przed pozycją główną, stąd w najbliższych dniach należy oczekiwać kolejnych rosyjskich postępów. Kluczowe dla tego odcinka frontu będzie uniemożliwienie agresorowi sforsowania rzeki Hajczur. Ukraińcy pomimo korzystnej pozycji będą mieli utrudnione zadanie ze względu na przewagę przeciwnika, szczególnie działania lotnictwa bombowego. Wykryte ukraińskie punkty oporu są niszczone półtonowymi bombami szybującymi, co uniemożliwia stworzenie obrony stałej. Ponadto trudne warunki pogodowe ograniczają skuteczność dronów, a to właśnie na nich w dużej części opierał się ukraiński system rażenia.

Analogicznie rozwijać będzie się sytuacja w obwodzie dniepropietrowskim. Ukraińskie dowództwo tworzy obronę w oparciu o rzekę Wowcza, jednak będzie to utrudnione, ponieważ Rosjanie podjęli już próby jej forsowania pod osłoną artylerii i lotnictwa.

Rosyjskie działania pod Stepnohirskiem i Orechowem mają obecnie charakter pomocniczy.

Na obecnym etapie walk trudno ocenić przemieszczanie rosyjskich jednostek z centralnego Donbasu, czyli rejonu skupienia głównego wysiłku wojsk rosyjskich, do obwodu chersońskiego. Podjęcie próby dużej operacji zaczepnej wymaga sforsowania szerokiej przeszkody wodnej jaką jest Dniepr. Wydaje się to nadal mało prawdopodobne, jednak mogłoby dojść do takiej próby, jeżeli dowództwo ukraińskie pozostawiło na tym odcinku jedynie siły osłonowe niezdolne do zniszczenia rosyjskich przyczółków i przepraw pontonowo-mostowych.

Donbas

Rosyjskie ataki prowadzone w kierunku Nowopawliwki oraz Udacznego zostały odparte. Agresor nadal nie kontroluje sytuacji w Pokrowsku. Ukraińskie grupy szturmowe z 425 pułku szturmowego oraz 32 Brygady Zmechanizowanej skutecznie przenikają przez pozycje rosyjskie i atakują siły okupanta zarówno w Pokrowsku, jak i w północno-wschodniej części Myrnogradu. Rosjanie nadal nie domknęli pierścienia okrążenia wokół aglomeracji, jednak ukraińskie siły pozostające w Myrnogradzie i na południe od miasta są w rzeczywistości niemal całkowicie odcięte od sił głównych.

Ukraińcy nadal utrzymują wieś Rodynskie stanowiącą kluczową pozycję na północ od Myrnogradu.

Potwierdziła się prognoza o wyczerpaniu zdolności zaczepnych sił ukraińskich w rejonie Dobropola. Ponadto pojawiły się informacje, że ukraińskie dowództwo przemieściło stamtąd część sił na kierunek pokrowski. Pozwoliło to Rosjanom przejąć inicjatywę na odcinku Fedoriwka – Majak – Pankiwka – Szachowe. Szachowe, o które przez kilka ostatnich tygodni toczyły się zacięte walki, w tym z użyciem broni pancernej, zostało prawdopodobnie zdobyte przez Rosjan.

Opublikowane przez Rosjan materiały filmowe wskazują, że walki toczą się na południowo-wschodnich przedmieściach Kostiantyniwki. Ukraińcy kontratakowali w celu wyparcia agresora z terenu zabudowanego, brak informacji o zmianach w położeniu wojsk.

Prognoza: Rosyjskie dowództwo prawdopodobnie stanie przed wyborem, czy nadal angażować znaczące siły w przedłużające się walki o kontrolę nad aglomeracją kupiańsko – myrnogrodzką i równocześnie wykorzystać osłabienie ukraińskiego zgrupowania pod Dobropolem, czy też przenosić stopniowo punkt ciężkości na kierunek Kostiantyniwki. Za pierwszym rozwiązaniem przemawiają względy polityczno-propagandowe, drugie ma uzasadnienie operacyjne, ponieważ zwiększa zagrożenie dla Kramatorska i Słowiańska.

Na północ od rzeki Doniec

W rejonie Łymania siły ukraińskie odparły ataki na Dobryszewe oraz Stawki i utrzymały pozycje na podejściach do miasta, natomiast agresor zyskał powodzenie na południowym wschodzie, gdzie po opanowaniu Jampil wdarł się do miejscowości Dibrowa. Jeżeli ukraińska obrona zostanie przełamana na tym odcinku, głębokim oskrzydleniem będzie zagrożony zarówno garnizon w Łymaniu, jak i w Siewiersku.

Rosjanie intensyfikują działania przeciwko ukraińskiemu zgrupowaniu na wschodnim brzegu rzeki Oskoł. Agresor kontynuuje ataki w rejonie Borowej, gdzie doszło do przełamania ukraińskiej obrony oraz na wschód od Kupiańska.

W Kupiańsku Rosjanie nie osiągnęli powodzenia, co więcej ukraińskie kontrataki prowadzone na odsłonięte skrzydło rosyjskiego przyczółku zmusiły agresora do wycofania się z położonej na zachód od miasta Kindrasziwki. Zagraża to odcięciem rosyjskich grup szturmowych walczących w Kupiańsku od sił głównych zgromadzonych w rejonie Dworicznej.

Prognoza: Rosyjskie działania straciły impet, co może być spowodowane zarówno poniesionymi stratami, jak i problemami z koordynacją działań i zabezpieczeniem logistycznym działań prowadzonych obecnie na wielu rozbieżnych kierunkach operacyjnych. Ukraińska obrona w najbliższych dniach pozostanie skuteczna w rejonie Kupiańska i Łymania, natomiast możliwe są dalsze postępy Rosjan na kierunkach pomocniczych np. w rejonie Borowej. Do groźnej sytuacji z perspektywy operacyjnej może dojść na kierunku Jampil – Dibrowa. Przełamanie ukraińskiej obrony doprowadzi do odcięcia części linii zaopatrzeniowych garnizonów w Łymaniu i Kupiańsku.

Kierunek charkowski

Rosjanie kontynuują działania w celu umocnienia własnych pozycji po zajęciu Wowczańska. Siły ukraińskie stawiają opór w południowo-wschodniej części miasta oraz odpierają ataki na osiedle Wilcza.

Prognoza: Rosjanie w najbliższych dniach zapewnią sobie kontrolę nad rejonem Wowczańska, co zapewni im korzystną sytuację taktyczną, jest jednak mało prawdopodobne, żeby wykorzystali powodzenie na poziomie operacyjnym.

Obwód sumski

Według rosyjskich źródeł w mediach społecznościowych wojska ukraińskie otoczyły część 1 pułku strzelców zmotoryzowanych (sformowanego z żołnierzy Sił Powietrzno-Kosmicznych) w rejonie wsi Tiotkino. Dowództwo pułku było oskarżane przez rosyjskich blogerów militarnych o prowadzenie „mięsnych szturmów”, które doprowadziły do utraty zdolności bojowej przez co najmniej dwa bataliony ze składu jednostki.

Na głównym odcinku frontu wzdłuż linii Oleksiwka – Jabłuniwka – Junakiwka trwały walki pozycyjne, przy czym stroną inicjującą starcia byli Rosjanie.

Prognoza: Rosjanie będą podejmować ograniczone działania zaczepne w celu wykrywania ukraińskich pozycji obronnych, które następnie będą likwidowane przy użyciu głównie artylerii i lotnictwa.

MAPA przebiegu działań wojennych w Ukrainie

O mapie: Mapa jest aktualizowana w rytmie odpowiadającym publikacji kolejnych analiz z cyklu SYTUACJA NA FRONCIE – za każdym razem przedstawia zatem ten względnie bieżący stan działań wojennych, nie zaś ten historyczny zgodny z datami publikacji poszczególnych odcinków. Dla wygody korzystania mapę zdecydowanie warto rozwinąć – służy do tego przycisk w jej lewym dolnym rogu.

;
Piotr Lewandowski

Pułkownik rezerwy, absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii, Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego na kierunku pedagogika oraz studiów podyplomowych z zarządzania kryzysowego. Dowodził plutonem, kompanią i samodzielnym batalionem, wyróżnionym mianem przodującego oddziału wojska polskiego. Pełnił również obowiązki szefa pionu szkolenia i szefa rozpoznania pułku. Siedmiokrotny uczestnik misji bojowych poza granicami kraju, gdzie wykonywał obowiązki między innymi oficera CIMIC (współpracy cywilno-wojskowej), zastępcy dowódcy batalionowej grupy bojowej i dowódcy bazy. Służbę wojskową zakończył na stanowisku dowódcy bazy/dowódcy batalionu ochrony w Redzikowie.

Komentarze