Rzepliński oskarża Kaczyńskiego. "To jest Targowica. Zdrajcy prą pod parasol Rosji"

Trójpodział władzy natomiast wprowadzono w rozdziale piątym "Rząd, czyli oznaczenie władz publicznych": "Wszelka władza społeczności ludzkiej początek swój bierze z woli narodu. Aby więc całość państw, wolność obywatelską i porządek społeczności w równej wadze na zawsze zostawały, trzy władze rząd narodu polskiego składać powinny i z woli prawa niniejszego na zawsze składać będą, to jest: władza prawodawcza w Stanach zgromadzonych, władza najwyższa wykonawcza w królu i Straży, i władza sądownicza w jurysdykcjach, na ten koniec ustanowionych, lub ustanowić się mających".

"To jest prawdziwa Targowica"

Ta metafora Andrzeja Rzeplińskiego jest prawdziwa - uchwalenie Konstytucji 3 maja wywołało protest prorosyjskiego stronnictwa magnatów, którzy w połowie maja 1792 roku, w dwa tygodnie po uchwaleniu w Warszawie Konstytucji, zawiązali w miasteczku Targowica na granicy rosyjsko-polskiej konfederację.

"Nie przywykli do kajdan, które konstytucja 3-go maja na nas włożyła, a równie niewolę kładąc ze śmiercią - protestujemy się jak najuroczyściej przeciwko sukcesji tronu, konstytucją 3-go maja ustanowionej (...), na koniec przeciwko wszystkim prawom i ustawom na tym sejmie wypadłym, które by wolność Rzczpltej obalały" - pisali konfederaci, zarzucając królowi Stanisławowi Augustowi i posłom Sejmu Wielkiego, że "w wojnę szkodliwą przeciwko Rosji, sąsiadki naszej najlepszej, najdawniejszej z przyjaciół i sprzymierzeńców naszych, wplątać nas usiłował".

Zawiązanie konfederacji posłużyło carycy Katarzynie jako pretekst do wytoczenia Polsce wojny - skończyła się ona porażką sił polskich, a król Stanisław August Poniatowski został zmuszony do przystąpienia do konfederacji. Działalność targowiczan doprowadziła do kolejnego zaboru Polski - w 1793 roku, który po insurekcji kościuszkowskiej został przypieczętowany zniknięciem Polski z mapy Europy w 1795 roku.

Targowica XXI wieku

Po latach zimnej wojny Rosja na krótko weszła na drogę demokratyzacji, która zakończyła się fiaskiem - w pierwszych latach XXI wieku stery w Federacji Rosyjskiej przejęli wywodzący się z dawnych służb oligarchowie, którzy na prezydenta Rosji wynieśli Władimira Putina. Od tego czasu wolność w Rosji topniała w błyskawicznym tempie - zniszczono wolne media, rozbito opozycję, podporządkowano władzy wykonawczej sądownictwo i stanowienie prawa.

Po okresie konsolidacji władzy Rosja zaczęła ekspansję polityczną, wobec której państwa demokratyczne okazały się przerażająco bezbronne. Rosja nie tylko wykorzystuje swoje wpływy gospodarcze i militarnie (m.in. w Gruzji, w Syrii, na Ukrainie), ale wykorzystując podziały w społeczeństwach europejskich Rosja od ponad dekady stymuluje rozkład wspólnoty demokratycznych, europejskich państw zachodnich - finansuje propagandowe media (w rodzaju informacyjnej, anglojęzycznej telewizji RT (do niedawna czy portal Sputnik), inwestuje w podsycanie niepokoju, wspiera finansowo prawicowe partie - wiadomo m.in., że Rosja wspierała Brexit, kampanię wyborczą Donalda Trumpa, przelewa środki ksenofobicznej Marine Le Pen we Francji, w Polsce finansuje m.in. radykalną, prawicową partyjkę Zmiana.

Również w Europie środkowej i wschodniej Władimir Putin - a przede wszystkim jego pieniądze - znajduje ucho i kieszenie polityków antyunijnych i antydemokratycznych. Rosja od lat wspiera węgierskiego premiera Wiktora Orbana i tendencje nacjonalistyczne m.in. w Czechach i na Słowacji. W przypadku Polski ta polityka jest trudniejsza - polskie społeczeństwo jest wyjątkowo, radykalnie antyrosyjskie, więc żaden polityk nie może pozwolić sobie na jawne zbliżenie do Rosji.