0:000:00

0:00

Już za chwilę, po godzinie 12:30 w Sejmie odbędzie się drugie czytanie drakońskiej ustawy dyscyplinującej sędziów. W nocy z czwartku na piątek 20 grudnia Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka, po 10 godzinach obrad, pozytywnie zaopiniowała „poselski” projekt PiS.

O przebiegu burzliwej debaty i 24 poprawkach wprowadzonych przez posłów PiS i Porozumienia Jarosława Gowina OKO.press pisało tutaj:

Przeczytaj także:

Rozmawiamy z uczestnikiem tych obrad Krzysztofem Śmiszkiem.

Anton Ambroziak, OKO.press: 10 godzin prac, ponad 80 poprawek zgłoszonych przez opozycję, ponad 20 zmian obozu władzy, minuta na wypowiedź, brak czasu na zapoznanie się z poprawkami, pominięcie głosów obecnej na sali strony społecznej i marginalizowanie roli Sejmowego Biura Legislacji. Po co to wszystko?

Krzysztof Śmiszek, prawnik, Nowa Lewica: To była pseudoparlamentarna ustawka. Momentami może nawet zabawna, gdyby nie fakt, że chodziło o niezależność sądownictwa i przyszłość Polski.

Posłowie PiS nie wiadomo skąd, dostawali do stolików coraz to nowe poprawki.

Donoszono im ryzy zadrukowanego papieru. Nie potrafili ich uzasadnić, a nawet czasem porządnie przeczytać. Cel był prosty: po świętach ma być już kolokwialnie mówiąc "po sądach".

Nowy przewodniczący komisji Marek Ast odbierał głos posłom opozycji, pozorował konsultacje z Sejmowym Biurem Legislacji.

Jego rolą było dyscyplinowanie posłów i jak najszybsze przeprowadzenie prac w Komisji. Nie poradził sobie z tym wzorowo, bo nie udało mu się np. wprowadzić blokowego głosowania nad poprawkami. Dlatego prace w komisji nie skończyły się o północy, tylko o5:00 nad ranem. I słusznie, bo do takiej ustawy, można mieć tysiące zastrzeżeń.

Tak czy siak, poseł Ast jako żołnierz PiS wykonał zadanie: sprawozdanie z Komisji trafi do Sejmu jeszcze dziś i po 12:30 zaczniemy drugie czytanie.

Poseł Ast będzie Stanisławem Piotrowiczem nowej kadencji Sejmu?

Być może stara się być milszy dla posłów opozycji, ale cel ma ten sam: w ciągu nocy skonstruować projekt, przyjąć sprawozdanie i kolejnego dnia przynieść szefowi gotową ustawę. Łagodniejsze opakowanie, ta sama treść.

Jak przebiegała współpraca całej opozycji?

To było porozumienie dusz. Każdy przepis ustawy jest uderzeniem w sądy, dlatego często składaliśmy podobne poprawki. W tak fundamentalnych kwestiach Lewica i Koalicja Obywatelska myślą podobnie, nawet gdy mamy różne pomysły na rozwiązanie konkretnych problemów.

Mikrofony działały także w trakcie przerw. Dlatego mogliśmy usłyszeć taktyczne przepychanki po stronie opozycji: czy zmieniać tekst preambuły, czy w ogóle nie procedować tak wadliwej ustawy...

Wiadomo, decyzje podejmowaliśmy na bieżąco. To zresztą bulwersujące, że dopiero na komisji dowiadujemy się, co dostaniemy. Musisz być cały czas przytomny, czytać z prędkością pendolino, logiczne łączyć fakty. Ja i Anna Żukowska jesteśmy prawnikami i możemy tak szybko procedować akty prawne, ale nie wszyscy posłowie mają takie kompetencje.

Ten tryb działania jest obliczony na wprowadzanie w błąd, sianie popłochu i zmylenie przeciwnika.

Z drugiej strony, słyszeliśmy jak wiceminister sprawiedliwości Sebastian Kaleta instruuje posłów PiS na temat głosowania.

Na posiedzeniu komisji przedstawiciele ministerstwa nie kryli się z tym, że są organem wiodącym. I minister, i wiceminister dobrze znali projekt ustawy.

Co ciekawe, nie byli też zaskoczeni poprawkami, które zgłaszali posłowie PiS. Nie będzie też zaskoczeniem, jak powiem, że ten projekt jest poselski tylko z nazwy.

Prym w nocnej dyskusji wiedli posłowie i posłanki Koalicji Obywatelskiej. Pan spośród posłów Lewicy był najbardziej aktywny. Czy to był rodzaj kaca po porannej nieobecności na głosowaniu? Nie boicie się, że Lewica traci wizerunek nowej bojowej siły w Sejmie?

Nie zgodzę się. Jeszcze więcej poprawek ode mnie zgłosiła Anna Żukowska. Na posiedzeniu aktywni byli też Wanda Nowicka, Maciej Gdula i Monika Falej. Poprawki zgłaszali też nasi posłowie, którzy nie są członkami Komisji.

Po co PiS przepychał to w takim trybie, skoro nie ma większości w Senacie?

To próba zdążenia przed 15 stycznia 2020 roku, na kiedy zaplanowane są kolejne dwa wyroki Sądu Najwyższego, dotyczące prawomocności Izby Dyscyplinarnej i neo-KRS.

Ustawa potocznie nazywana kagańcową ma zabronić sędziom każdego szczebla wypowiadania się na ten temat.

;

Udostępnij:

Anton Ambroziak

Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o prawach człowieka, społeczeństwie obywatelskim i usługach publicznych.

Komentarze