Szkoliłam sztuczną inteligencję. To najgorszy czas w moim życiu [MÓJ TEKST ROKU]

Czuję, że to ważna historia. Szczególnie w czasach, gdy o sztucznej inteligencji słyszymy niemal codziennie. Najczęściej to jednak opowieści o jej szybkim rozwoju, sukcesie gigantów technologicznych i nieograniczonych możliwościach. Dlatego tym bardziej warto poznać drugą stronę medalu. Bo koszt jej rozwoju ponoszą też zwykli ludzie, studenci, którzy z nadzieją szukają „pierwszej poważnej pracy”. To mój tekst roku 2024.

Pierwsza w nocy. Biurowiec w centrum Warszawy. Wszystkie rolety są zasłonięte, klimatyzacja ustawiona na 19 stopni. Jest zimno, bo przez 8 godzin nikt się nie rusza. Na ekranie monitora wyskakuje post „Polska to jakiś nieśmieszny żart, ten kraj nie powinien istnieć!!!”. NO ACTION.

Zdjęcie nagiej kobiety pod półprzezroczystym materiałem. NO ACTION.

Czarna flaga z białymi literami arabskiego alfabetu. Może to ISIS, Ola nie ma pewności. Wyłącza kod PRODUCTION, włącza COACHING. Ma czas na przeszukanie Polityki, czyli zasad i znalezienie informacji. Nie ISIS, czyli NO ACTION.

Czarna flaga z białymi literami arabskiego alfabetu. Może to ISIS, Ola nie ma pewności. Wyłącza kod PRODUCTION, włącza COACHING. Ma czas na przeszukanie Polityki, czyli zasad i znalezienie informacji. Nie ISIS, czyli NO ACTION.

Zdjęcie 5-letniej dziewczynki, która ma penisa w ustach. Robi je facet, który trzyma telefon nad jej głową. DELETE.

Pan młody biję pannę młodą. DELETE

Nie każdy może się dostać na nocną zmianę. To nagroda. Siedem nocek w miesiącu to tysiąc złotych więcej do wypłaty. Trzeba mieć skuteczność powyżej 88 proc. Choć nocne zmiany są najcięższe, wszystkim wydaje się, że tego chcą. Ola półgodzinną przerwę spędza na spaniu pod biurkiem.