0:000:00

0:00

Znaczna grupa Amerykanów chciała powrotu do wartości, do tradycji. Droga permisywizmu, „róbta co chceta” dla znacznej części społeczeństwa amerykańskiego jest nie do przyjęcia.
Raczej fałsz. Trump nie wraca do amerykańskich wartości
"Dziś wieczorem" TVP info,09 listopada 2016
Minister spraw zagranicznych dodał, że "gdy przeciętny Amerykanin czy Europejczyk ma coraz większy wybór, stoi przed wieloma decyzjami dotyczącymi swojego życia, poszukuje przywódców, którzy by mu pomogli". Jeżeli tę drogę powrotu do tradycyjnych wartości, za którymi tęsknią Amerykanie, ma wskazać Trump, będą to inne wartości niż sądzi Waszczykowski.

Co prawda, wraz z Trumpem do Białego Domu wejdzie cała administracja Partii Republikańskiej, tradycyjnie kojarzonej z takimi wartościami i ideami jak: trwałość rodziny i jej tradycyjny model (nie dla gender, nie dla homoseksualizmu), religijność (chrześcijaństwo), konserwatyzm obyczajowy (nie dla aborcji, tak dla kary śmierci), wolność gospodarcza (neoliberalizm), mniejsza otwartość na obcych (imigrantów, osoby o innym kolorze skóry), szacunek dla żołnierzy i nacisk na finansowanie armii.

Demokrata, Republikanin, Demokrata, Republikanin...

A jednak sam Donald Trump nie bardzo do tego wizerunku pasuje. Przede wszystkim, swoją przynależność partyjną zmieniał kilka razy. Zaczął od Demokratów, do których należał w latach 1964-1987.

Następne lata (1987-1999) spędził u Republikanów, by w 2001 powrócić do Demokratów. W 2009 r. wstąpił do Republikanów, których opuścił w 2011 i został politykiem bezpartyjnym. W 2012 r. ostatecznie (na razie) został członkiem Partii Republikańskiej.

Tak częste zmiany przynależności są w USA rzadkością, przede wszystkim dlatego, że w życiu publicznym istnieją dwie główne partie, mocno różniące się od siebie poglądami i pomysłem na Amerykę. Dość trudno jest swobodnie między nimi lawirować, nie zmieniając diametralnie swoich wartości.

Bo rodzina jest najważniejsza

Choć OKO.press nie ma w zwyczaju wypominania politykom ich spraw osobistych, to jednak przekonanie ministra Waszczykowskiego każe przypomnieć kilka faktów z biografii prezydenta-elekta. Donald Trump nie może służyć za przykład krzewiciela wartości takich jak trwałość rodziny i konserwatyzm obyczajowy. O skandalach z jego udziałem kolorowa prasa rozpisuje się od co najmniej 25 lat (kiedy za sprawą drugiej żony Marli głośny był jego rozwód z pierwszą żoną, Ivaną).

Tuż przed wyborami upubliczniono zapisy z taśm, na których kandydat na prezydenta USA przechwala się swoimi miłosnymi podbojami:

"wiesz, piękne kobiety mnie pociągają. Po prostu zaczynam je całować - są jak magnes. Całuję od razu, nawet nie czekam. A kiedy jesteś gwiazdą, pozwalają ci na wszystko. Złap je za c...ę". Trump mówi tutaj o mężatce, do której "mocno się dobierał".

W tym czasie był już żonaty ze swoją trzecią żoną, Melanią. Znane seksistowskie wypowiedzi Trumpa zebrał brytyjski dziennik The Independent.

Po ujawnieniu taśm posypały się oskarżenia. W sumie 11 kobiet oskarżyło kandydata Republikanów o molestowanie seksualne. Wcześniej, Trump był oskarżony o zgwałcenie 13-latki, a jeszcze wcześniej - swojej żony, Ivany. Do momentu wyboru na fotel prezydenta nie udowodniono mu winy. Śledztwo dziennikarskie w tej sprawie prowadził amerykański The New York Times.

Pro-life czy pro-choice?

Minister Waszczykowski nie może też być pewien, co tak naprawdę Donald Trump myśli o prawie do aborcji, o które w Polsce niedawno rozegrała się bitwa.

W 1999 r. Trump odszedł od Republikanów i jednocześnie oznajmił, że jest "bardzo pro-choice", nawet gdy mowa o bardzo późnej aborcji. W 2000 r. w swojej książce stwierdził, że choć posiada instynkt "pro-choice", gdyby został prezydentem, zakazałby późnej aborcji.

W 2011 r. Trump opuścił Partię Republikańską, ale jednocześnie powiedział, że jest "pro-life". Czyli zdanie zmienił.

W styczniu 2016 r. pytany o tę kwestię stwierdził, że jest przeciwko aborcji, ale są wyjątki: gdy chodzi o ciążę w wyniku gwałtu, gdy ciąża zagraża życiu matki lub płodu.

W marcu 2016 r. potwierdził swoją postawę i dodał, że popiera karanie kobiet za nielegalną aborcję. Kilka godzin później zdementował to w oficjalnym oświadczeniu.

Obywatel Donald Trump

Do katalogu nietypowych deklaracji, zwrotów akcji i oskarżeń dochodzi jeszcze jedno, być może najpoważniejsze: że Donald Trump nie płaci podatków. Zagadnięty o to przez Hillary Clinton podczas debaty prezydenckiej, odpowiedział: to znaczy, że jestem sprytny. Ani razu prezydent-elekt nie zaprzeczył tym oskarżeniom. Jego sztab przekonywał, że chodzi o podatki federalne, których unikanie (np. poprzez wykazywanie strat) nie jest nielegalne.

Śledztwo "USA Today" ujawniło z kolei co najmniej 60 spraw sądowych przeciwko Trumpowi. Oskarżają go pracownicy, partnerzy i wykonawcy, którym ich zdaniem Trump nie zapłacił umówionej stawki.

Róbta, co chceta

To zatem dość absurdalne, że Donald Trump w narracji Waszczykowskiego występuje jako przeciwnik postawy „róbta, co chceta”. Niezależnie od oceny poglądów i uczynków nowego prezydenta, wydaje się, że tak znienawidzone przez polską prawicę "róbta, co chceta" (nazwa programu Jerzego Owsiaka) jest raczej hasłem przewodnim Trumpa. A na hołdowanie tradycyjnym wartościom raczej się nie zanosi.

OKO.press nie kwestionuje faktu, że zwycięstwo Donalda Trumpa może być przejawem tęsknoty do czegoś, czego według części Amerykanów w Ameryce brak. Nie jest także wykluczone, że niezależnie od dokonanego przy urnie wyboru część Amerykanów chciałaby powrotu świata bardziej tradycyjnego, konserwatywnego. Jednak teza, że Trump jako przywódca, ten tradycyjny, stały świat przywróci, i że Amerykanie głosując na niego wierzą w to, jest dość karkołomna.

;

Udostępnij:

Magdalena Chrzczonowicz

Wicenaczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej przez 15 lat pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.

Komentarze