TVP i policja: mało kobiet na strajku, protest się wypala. Matematyka w służbie PiS
Media publiczne ogłosiły, że mało kobiet wyszło na ulice i że społeczny ruch kobiet wygasa. W sukurs mediom PiS przychodzi policja Błaszczaka, która konsekwentnie zaniża liczebność zgromadzeń opozycyjnych - Czarny Protest, Strajk Kobiet i marsze KOD. Policja potrafi liczyć jedynie demonstrantów Marszu Niepodległości.
8 marca 2017 w 82 polskich miastach odbyły się protesty z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet. Kobiety wyszły na ulice, by protestować m.in.: przeciwko polityce kontrolującej ich seksualność czy mariażu rządu PIS i Kościoła katolickiego. Domagały się stosowania unijnej Konwencji Antyprzemocowej oraz poprawy sytuacji ekonomicznej kobiet.
TVP zadbała, by w wieczornej ramówce podważyć zarówno sens, jak i wagę strajku. Odwołała się do znanej strategii - liczenia manifestujących. Obszerną relację pod tytułem "Co się stało z Dniem Kobiet" “Wiadomości” 8 marca 2016, prezenter zaczął od słów:
“Od rana głośne, choć mało liczne protesty w kilku miejscach stolicy.”
Również Kaja Godek, twarz prolejferskiej Fundacji "Życie i rodzina", w programie "Minęła 20" z satysfakcją ogłosiła "niską" frekwencję podczas "aborcyjnej hucpy".
Według statystyk policji Błaszczaka w kulminacyjnym momencie na placu Konstytucji zgromadziło się 3 tys. osób. Organizatorki szacują, że tłum liczył 20 tys., ratusz podaje 17 tys. W tych ocenach nie bierze się pod uwagę dużej rotacji w czasie kilkugodzinnej manifestacji.
Frekwencja podana przez policję stoi w oczywistej sprzeczności z fotograficzną dokumentacją protestu. W kulminacyjnym momencie - o godz. 18 - cały plac Konstytucji o wymiarach 220 m na 60 m (13 200 m kw.) oraz przylegające ulice pełne były demonstrantek i demonstrantów.
Źródło: Agencja Gazeta, Fot. Jacek Marczewski, plac Konstytucji, Strajk Kobiet, 8 marca 2017
Telewizja redukowała też Czarny Protest
Podobne rozbieżności w statystykach towarzyszyły również Czarnemu Protestowi, największej manifestacji kobiecej po 1989 roku, w proteście przeciw obywatelskiemu projektowi ustawy całkowicie zakazującej aborcji, przygotowanemu przez radykalny w poglądach ośrodek Ordo Iuris. Policja podała, że Warszawie na placu Zamkowym i ulicach dochodzących zgromadziło się 17 tys. osób. Według organizatorek demonstrowało 20 tys. osób, według Ratusza - 3o tys.
Relacja z Czarnego Protestu wyemitowana przez Wiadomości TVP 3 października 2016 stroniła od podawania liczb. Wtedy dziennikarze i prezenterzy dobrej zmiany skupili się na podważeniu sensu manifestowania przeciwko rządowi PIS - dość nieudolnie.
Unikanie liczb było wygodne, bo liczby były duże. Nawet według policji 3 października 2016 na ulice polskich miast wyszło 98 tys. osób. Protesty miały miejsce w 118 polskich miastach, policja odnotowała 143 zgromadzenia. Poza granicami Polski odbyło się ponad pięćdziesiąt demonstracji solidarnościowych: w europejskich miastach, a także w Kanadzie, Kenii i Chinach.
Jak redukowano KOD
Podobnie liczono zgromadzenia KOD.
7 maja 2016 w największym proeuropejskim marszu wzięło udział: według władz Warszawy – 240 tys., według organizatorów 213-214 tys. Policja doliczyła się tylko 45 tys. osób i to „w szczytowym momencie”. Jak wynika z analiz OKO.press frekwencję demonstracji KOD policja zaniża trzy do pięciu razy.
Przeczytaj także:
Policja odzyskuje umiejętność liczenia demonstrantów w dniu narodowego święta, przynajmniej częściowo. 11 listopada 2016 frekwencję Marszu Niepodległości osobiście ogłosił Mariusz Błaszczak.
Według statystyk policji w "Marszu Niepodległości" organizowanym przez środowiska prawicowe wzięło udział 75 tys., według organizatorów 50 tys., według ratusza 60 tys. osób.
Tym razem Błaszczak nieco zawyżył liczbę demonstrantów, ale tylko o 15 proc.
Gorzej poszło liczenie kontrdemonstracji 11 listopada - KOD Niepodległości: w "kulminacyjnym momencie zgromadziło się 10 tys. osób". Hanna Gronkiewicz Waltz skontrowała statystyki Błaszczaka.
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.