Wiceminister od widelców. Kownacki chwali się niewiedzą
O historii widelców OKO.press pisało w tekście "Wiceminister obrony poniża Francuzów widelcem". Skoro Bartosz Kownacki uznał swoją wypowiedź za przekleństwo zbyt dużej wiedzy historycznej (która pojawia się w najmniej spodziewanych momentach), przypominamy, jak to z widelcami było
"Ta technika jedzenia została wynaleziona w Bizancjum i była szeroko rozpowszechniona przed X w. Została zaadoptowana przez Europejczyków z Zachodu, którzy weszli w kontakt z kuchnią bizantyjską we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. Widelce bizantyjskie datują się co najmniej od VI w. i były powszechnie używane do jedzenia lepkich potraw i sera. (…) Jest bardzo prawdopodobne, że widelce z drogocennych metali zostały sprezentowane przez króla Cypru innym monarchom, którzy uczestniczyli w zjeździe krakowskim w 1364 r. (…)
Ludwik Andegaweński, gość na tej uczcie, wylistował widelec w swoim inwentarzu z 1368 r. Piętnaście lat później, widelec pojawił się w inwentarzu króla Karola V we Francji (1379 r.)".
W Polsce widelce pojawiają się dopiero 100 lat później - są w inwentarzu królowej Jadwigi z 1475 r.
Przeczytaj także:
PS. OKO.press dziękuje dr Michałowi Brzezińskiemu, ekonomiście z Uniwersytetu Warszawskiego, który dotarł do książki Dembińskiej i opublikował fragment na Twitterze.
Udostępnij:
Wicenaczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej przez 15 lat pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.
Wicenaczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej przez 15 lat pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.
Komentarze