Woda nie węgiel - w kranach jej nie zabraknie? Sprawdzam

Pomysł na ten odcinek podcastu - o źródłach wody - ma dwa źródła. Pierwsze to coraz powszechniejszy w Polsce strach przed brakami: przed brakiem węgla, cukru, benzyny, prądu. I - zdaje się - znikomy strach przed brakiem wody. A drugie źródło to różnica w postrzeganiu tematu wody (i tematu braku wody) między wsią a miastem.

Jestem z Warszawy i widzę, że my, mieszczuchy mamy poczucie, że woda w kranie – ciepła, zimna – będzie zawsze. I specjalnie się nawet nie zastanawiamy, skąd tam się bierze, czyli z jakich źródeł jest czerpana.

Na wsi z kolei o wodę drżymy. Dużo czasu spędzam ostatnio na Podkarpaciu; tutejsze gminy w czerwcu i lipcu wprowadziły ostre ograniczenia w zużyciu wody. Zakazane jest podlewanie ogrodów i pól, używanie wody na budowach domów i – co dla wielu bolesne – napełniania oczek wodnych i ogrodowych basenów. Podlewać nie wolno, a susza piekielna. I to w górach, w Bieszczadach, które kiedyś niezawodnie magazynowały deszczowe chmury.

Sąsiedzi, którzy mają własne studnie – widzą dno. Niektórzy wożą wodę od rodziny z sąsiedniej wsi. Albo nielegalnie pobierają z... Zalewu Solińskiego. Całą Polskę obiegły zresztą zdjęcia kałuż w miejscu rzeki San, ale te kałuże to tylko jeden z problemów.

Ciekawi mnie perspektywa drugiego końca tej układanki, czyli północy Polski. W tym odcinku "Powiększenia" wędrujemy do Gdańska. A przy okazji podróży z Podkarpacia na Pomorze rzucimy okiem na to, co pomiędzy.

Po Polsce i wodnych politykach oprowadza nas Ryszard Gajewski, prezes miejskiej spółki Gdańskie Wody. Posłuchaj i - jeśli masz komentarz - odezwij się do autorki podcastu: [email protected]. Do tematu wody będziemy w "Powiększeniu" na pewno wracać. Poprzednie odcinki - o śniegu, o bobrach i o retencji w miastach - znajdziesz w naszym archiwum i w aplikacjach do podcastów.