Za, a nawet przeciw. Jak europosłowie PO wspierają równouprawnienie kobiet i osób LGBTI

Parlament Europejski:

• jest głęboko zaniepokojony, że UE nadal jest dopiero w połowie drogi do osiągnięcia równouprawnienia płci, zgodnie ze wskaźnikiem równouprawnienia płci opublikowanym przez EIGE w 2015 r.; głęboko ubolewa nad faktem, że równouprawnienie płci i zwalczanie dyskryminacji ze względu na płeć tracą na znaczeniu, są marginalizowane jako cele polityczne i podważane jako dziedzina polityki, w szczególności w kontekście gwałtownego sprzeciwu w całej Europie w odniesieniu do praw kobiet, osób LGBTI i praw w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego;
• zwraca uwagę, że dyskryminacja ze względu na płeć częściowo pokrywa się z dyskryminacją z innych przyczyn, a także że dyskryminacja z wielu przyczyn jednocześnie ma nieproporcjonalnie duży wpływ na kobiety; jest zdania, że w trybie pilnym należy podjąć walkę z ubóstwem kobiet, zwłaszcza kobiet starszych i samotnych matek, ofiar przemocy uwarunkowanej płcią, kobiet niepełnosprawnych, migrantek, kobiet ubiegających się o azyl lub uchodźczyń oraz przedstawicielek mniejszości;
• wzywa Polskę, Chorwację i Rumunię, czyli kraje, w których daleko jest do realizacji obu tych celów, by zintensyfikowały wysiłki na rzecz zapewnienia formalnej opieki nad dziećmi, aby przyczynić się do poprawy równowagi między życiem prywatnym a zawodowym pracowników;
• wzywa Komisję i państwa członkowskie, by uwzględniły środki służące ochronie kobiet i osób LGBTI przed molestowaniem w miejscu pracy; wzywa Komisję do zmiany obecnej decyzji ramowej UE w sprawie zwalczania pewnych form i przejawów rasizmu i ksenofobii za pomocą środków prawnokarnych, by uwzględniała ona seksizm, przestępstwa z nienawiści oraz podżeganie do nienawiści ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową i cechy płciowe; zauważa, że na Malcie i w Grecji osoby interseksualne są chronione przed dyskryminacją ze względu na cechy płciowe; wzywa państwa członkowskie, by podczas wdrażania dyrektyw unijnych dotyczących równouprawnienia płci uwzględniły aspekt tożsamości płciowej i cech płciowych w ustawodawstwie krajowym dotyczącym równouprawnienia płci;
• zwraca uwagę na rosnącą tendencję zbyt częstego powoływania się na klauzulę sumienia, co skutkuje utrudnionym dostępem do usług w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego; wzywa państwa członkowskie UE do dopilnowania, by klauzule sumienia nie uniemożliwiały pacjentom uzyskiwania dostępu do zgodnej z prawem opieki zdrowotnej;

Parlament Europejski:

• jest zaniepokojony faktem, że państwa członkowskie nie stosują dyrektywy jednolicie, i mimo postępu osiągniętego w tym zakresie wciąż istnieją w kilku państwach członkowskich i niektórych obszarach wyzwania i luki we wdrażaniu dyrektywy, którymi należy się niezwłocznie zająć; wzywa Komisję, aby w ramach dialogu z danymi państwami członkowskimi priorytetowo zajęła się wszelkimi utrzymującymi się lukami we wdrażaniu; podkreśla kluczową rolę państw członkowskich we wdrażaniu prawodawstwa i polityki UE, a także zaleca, by władze regionalne i lokalne udzielały większego wsparcia społeczeństwu obywatelskiemu i ściślej z nim współpracowały, co – obok wytycznych państw członkowskich dla przemysłu – może być konieczne dla zapewnienia pełnego wdrożenia dyrektywy;
• ubolewa nad faktem, że wciąż utrzymują się praktyki dyskryminujące kobiety oraz praktyki dyskryminacyjne związane z ciążą, planami macierzyńskimi i macierzyństwem pod względem dostępu do usług oferowanych przez sektor ubezpieczeniowy i bankowy;
• apeluje o przyjęcie holistycznego podejścia do przedsiębiorczości kobiet w celu zachęcenia kobiet do budowania kariery w przedsiębiorczości oraz wspierania ich w tym, ułatwienia dostępu do finansowania i możliwości biznesowych oraz utworzenia warunków umożliwiających kobietom wykorzystanie swojego potencjału i odnoszenie sukcesów w dziedzinie przedsiębiorczości dzięki zapewnieniu m.in. możliwości godzenia życia zawodowego z życiem osobistym, dostępu do placówek opieki nad dziećmi oraz szkoleń dostosowanych do potrzeb;
• ponawia apel do Rady o rozważenie wszystkich możliwych sposobów zapewnienia, aby proponowana dyrektywa w sprawie równego traktowania została przyjęta bez opóźnień, co zagwarantuje równą i kompleksową ochronę przed dyskryminacją ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, religię czy światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną;
• zwraca uwagę, że dziedzina reklamy jest powiązana z obszarem towarów i usług, które są prezentowane konsumentom głównie za pomocą reklamy; podkreśla znaczenie reklamy w tworzeniu, utrwalaniu i rozwijaniu stereotypów związanych z płcią oraz dyskryminujących wizerunków kobiet; zachęca w związku z tym Komisję do przeprowadzenia badania na temat równości płci w reklamie oraz do zbadania potrzeby i możliwości wzmocnienia zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie reklamy, a także do promowania najlepszych praktyk w tym obszarze; z zadowoleniem przyjmuje krajowe przepisy i wytyczne w sprawie równości kobiet i mężczyzn w mediach, i zwraca się do państw członkowskich o umocnienie tych przepisów, tam gdzie jest to konieczne, w celu zapewnienia równego traktowania kobiet i mężczyzn;

Przeciwko rezolucji zagłosowali R. Czarnecki, E. Czesak, A. Fotyga, B. Gosiewska, C. Hoc, M. Jurek, K. Karski, S. Kłosowski, Z. Krasnodębski, U. Krupa, Z. Kuźmiuk, R. Legutko, S. Ożóg, B. Piecha, T. Poręba, M. Piotrowski, J. Wiśniewska, K. Ujazdowski, K. Złotowski, R. Iwaszkiewicz, M. Marusik, S. Żółtek, J. Korwin-Mikke, J. Saryusz-Wolski, C. Siekierski.

(red. Parlament Europejski) zwraca się do Komisji o opracowanie obszerniejszej strategii równości, mającej na celu położenie kresu wszelkim formom dyskryminacji kobiet i mężczyzn obejmującej horyzontalną dyrektywę w sprawie walki z dyskryminacją; wzywa zatem Radę do możliwie najszybszego uzgodnienia wspólnego stanowiska w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania osób bez względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek, płeć lub orientację seksualną (COM(2008)0426), która jest zablokowana w Radzie od czasu przyjęcia jej przez Parlament w dniu 2 kwietnia 2009 r.; wzywa ponownie Radę, by uwzględniła aspekt płci jako czynnik dyskryminacji;

EPP nie podobała się zawarta w rezolucji krytyka cięć budżetowych spowodowanych kryzysem, które zdaniem autora raportu uderzają przede wszystkim w kobiety. EPP sprzeciwia się też obowiązkowi wprowadzenia przez rządy obligatoryjnego wykrywania nierówności płacowych; prawnokarnym mechanizmom walki z seksizmem oraz przestępstwami ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową; uznaniu prawa do aborcji za prawo człowieka; czy wymienieniu w rezolucji krajów, gdzie brak równouprawnienia jest wciąż dużym problemem (m.in. Polski).