0:000:00

0:00

"To kosztuje 540 mln złotych" - mówiła później w Polsat News minister Rafalska. - "Składamy uczciwą propozycję. Mówimy: wypłacimy 1 września, bo trochę czasu potrzebuje ZUS na przygotowanie do tych zmian, ale jednocześnie mówimy – zrobimy zrównanie od 1 czerwca. Myślę, że to jest bardzo poważne traktowanie i szukanie porozumienia". Dodała, że nie da się dyskutować na korytarzach sejmowych. "Nad czym też ubolewam".

Podwyżka dotyczy tylko tych osób, które pobierają rentę socjalną - jest ich ok. 274 tysiące. Zasiłek pielęgnacyjny dostaje 917 tys. osób. Ta druga liczba pokazuje jak wiele jest niepełnosprawnych.

"To porozumienie jest dla nas skandalem; podpisywał to ktoś, kogo nie znamy" - mówiła przedstawicielka protestujących w Sejmie Iwona Hartwich.

500 zł dodatku rehabilitacyjnego i podwyżka renty socjalnej

W Sejmie trwa od 18 kwietnia 2018 protest opiekunek i dorosłych osób z niepełnosprawnością. OKO.press pisało o tym tu:

Przeczytaj także:

Protestujący domagają się natychmiastowej realizacji dwóch najpilniejszych postulatów:

  • wprowadzenia dodatku rehabilitacyjnego dla osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym, niezdolnych do samodzielnej egzystencji po ukończeniu 18 lat w kwocie 500 zł miesięcznie, bez kryterium dochodowego;
  • zrównanie kwoty renty socjalnej - teraz 865,03 zł - z najniższą rentą ZUS z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (1 029,8 zł) wraz ze stopniowym podwyższaniem tej kwoty do równowartości minimum socjalnego obliczonego dla gospodarstwa domowego z osobą niepełnosprawną.

Nawiązując do postanowień Konwencji o Prawach Osób Niepełnosprawnych (KPON) oraz Karty Praw Osób Niepełnosprawnych, w imieniu części środowiska osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym*, postulujemy o:

  1. Ratyfikowanie przez Rzeczpospolitą Polską protokołu fakultatywnego do Konwencji o Prawach Osób Niepełnosprawnych.
  2. Ujednolicenie systemu orzecznictwa, wprowadzenie czytelnych kryteriów orzekania opartego na diagnozie funkcjonalnej.
  3. Deinstytucjonalizację wsparcia ON na rzecz usług świadczonych na poziomie lokalnego środowiska. Skierowanie środków publicznych wraz z obowiązkiem realizacji zadań państwa w szeroko pojętym wsparciu ON do gmin i powiatów.
  4. Wdrożenie ogólnodostępnego programu „Niezależne życie”. Utworzenie sieci niewielkich placówek, funkcjonujących na poziomie lokalnym, w tym świetlic środowiskowych, domów dziennego pobytu, mieszkań chronionych, itp. oraz zagwarantowanie każdej ON ze wskazaniem do korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji, możliwości nieodpłatnego codziennego korzystania z tych placówek oraz z nieodpłatnych usług opiekuńczych, Specjalistycznych Usług Opiekuńczych, instytucji asystenta osobistego, w miejscu zamieszkania.
  5. Utworzenie koszyka gwarantowanych świadczeń rehabilitacyjnych, zdrowotnych oraz usług opiekuńczych i oparcie na nim zindywidualizowanego zaopatrzenia ON w świadczenia wypełniające wskazania z orzeczenia i/lub bieżące wskazania medyczne.
  6. Uproszczony dostęp do lekarzy specjalistów, nowoczesnych form leczenia, rehabilitacji i terapii.
  7. Zapewnienie ON specjalistycznej opieki w dotychczasowym środowisku, w przypadku śmierci opiekuna lub nabycia przez niego niepełnosprawności uniemożliwiającej sprawowanie opieki.
  8. Zniesienie instytucji ubezwłasnowolnienia i zastąpienie jej innymi formami prawnego wsparcia zgodnie z modelem wspieranego podejmowania decyzji.
  9. Usprawnienie systemu finansowania likwidacji barier architektonicznych, komunikacyjnych, pozyskiwania wyrobów medycznych, leków podtrzymujących życie, sprzętu ortopedycznego, rehabilitacyjnego i środków pomocniczych. Zagwarantowanie że wskazania z orzeczenia i/lub z bieżących wskazań medycznych będą równoznaczne z gwarancją uzyskania przez ON pełnego finansowania w przedmiotowej formie. Bezpłatny dowóz do placówek dla wszystkich ON ze wskazaniem do rehabilitacji. W przypadku braku na terenie powiatu/miasta/gminy, placówki realizującej wskazania z orzeczenia, w tym wskazania dotyczące rehabilitacji społecznej, postulujemy o umożliwienie osobie niepełnosprawnej realizacji w/w wskazań we własnym zakresie, przy refundacji kosztów, w kwocie jaka na każdego podopiecznego kierowana jest do placówek.
  10. Zagwarantowanie co najmniej jednego w roku kalendarzowym bezpłatnego turnusu rehabilitacyjnego dla ON (ze wskazaniem do rehabilitacji) oraz o ile to niezbędne także dla jej opiekuna.
  11. Podwyższenie kwoty renty socjalnej do równowartości minimum socjalnego, obliczonego dla gospodarstwa domowego osoby niepełnosprawnej.
  12. Wprowadzenie zmian w ustawie o świadczeniach rodzinnych w zakresie dotyczącym zasiłku pielęgnacyjnego, tj o ustanowienie zróżnicowanych kwot zasiłku na poziomie kompensującym niesamodzielność, w zależności od faktycznego stopnia niesamodzielności.
  13. Zniesienie kryterium dochodowego do zasiłków rodzinnych i świadczeń alimentacyjnych, dla rodzin z ON w stopniu znacznym, pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. Prawo do dodatku rehabilitacyjnego bez kryterium dochodowego dla każdej ON ze wskazaniem do rehabilitacji, bez względu na jej wiek.
  14. Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego dla każdego faktycznego opiekuna ON ze wskazaniem do stałej lub długotrwałej opieki, nieposiadającego prawa do emerytury lub renty, w tym także dla faktycznego opiekuna nieposiadającego obowiązku alimentacyjnego.
  15. Dodatkowe, obok świadczenia pielęgnacyjnego, wsparcie dla opiekunów sprawujących opiekę na dwiema lub więcej ON ze wskazaniem do stałej lub długotrwałej opieki, oraz dla opiekunów samotnie sprawujących opiekę nad ON. (Postulat częściowo zrealizowany).
  16. Stałe odprowadzanie składek emerytalno-rentowych od świadczenia pielęgnacyjnego i zorganizowaną opiekę wytchnieniową dla opiekuna ON ze wskazaniem do stałej lub długotrwałej opieki.
  17. Zabezpieczenie opiekuna ON na wypadek ustania opieki, przez zagwarantowanie mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych, z zaliczeniem okresu pobierania świadczenia pielęgnacyjnego poprzedzającego rejestrację w UP do okresu pracy, na czas nie krótszy niż 12 miesięcy oraz zapewnienie mu instrumentów ułatwiających powrót na rynek pracy. (Postulat częściowo zrealizowany).
  18. Zapewnienie opiekunom ON ze wskazaniem do stałej lub długotrwałej opieki, pobierającym emerytury lub renty, comiesięcznego dodatku w wysokości różnicy między kwotą świadczenia pielęgnacyjnego a kwotą pobieranej emerytury lub renty.
  19. Wydłużenie okresu zwolnienia od pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad ON dla rodziców ON pozostających w stosunku pracy, do okresu określonego wskazaniem lekarskim. Dodatkowy urlop związany z koniecznością rehabilitacji podopiecznego. Prawo do elastycznego czasu pracy dla opiekuna ON w stopniu znacznym. Ulgi dla opiekuna ON w stopniu znacznym w prowadzeniu działalności gospodarczej oraz ulgi dla pracodawcy zatrudniającego opiekuna ON w stopniu znacznym.
  20. Prawo do bezpłatnych przejazdów dla ON w stopniu znacznym wraz z opiekunem w celu realizacji obowiązku szkolnego, leczenia, rehabilitacji i diagnozowania.
  21. Stałe kierowanie subwencji oświatowej dla osób niepełnosprawnych pobierających naukę bezpośrednio do placówek oświatowych. (Postulat częściowo zrealizowany).

Ostatnia aktualizacja: 2017.10.11

Protestujący nie ustępują. Nieprzypadkowo więc w piątek po południu ogłoszono zwołanie Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych. Jest organem opiniodawczo-doradczym Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych. Jest "forum współpracy przedstawicieli organów administracji rządowej, samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych na rzecz osób niepełnosprawnych".

Rada wykorzystana

W posiedzeniu, które odbyło się dzisiaj (24 kwietnia 2018) w Centrum Partnerstwa Społecznego "Dialog", znacznie więcej było brutalnej polityki, niż partnerstwa i dialogu. Radę wykorzystano do medialnego przedstawienia by pokazać, że rząd dogaduje się ze osobami ze środowiskiem osób z niepełnosprawnością.

Posiedzenie rozpoczęło się od długiej dyskusji na temat postulatów środowiska osób z niepełnosprawnością i założeń do nowego systemu wsparcia. Sala była pełna kamer - dość niecodzienne jak na spotkanie na ogół mało widocznego ciała doradczego. Obecni byli minister rodziny Elżbieta Rafalska i jej zastępca Krzysztof Michałkiewicz.

"Był środek dyskusji i nagle dostawiają krzesła. Wchodzi grupa osób z niepełnosprawnością. Byli ze Środowiskowego Domu Samopomocy" - mówi nam osoba uczestnicząca w spotkaniu. - "Bardzo im współczuję, że uczestniczyli w tym cyrku".

(Faktycznie, także dzisiaj w Ministerstwie odbyło się spotkanie przedstawicieli ŚDS z Łomży i Radzymina z wiceminister w resorcie rodziny Elżbietą Bojanowską. Posiedzenie KRK odbyło się jednak w budynku Centrum Partnerstwa Społecznego oddalonym o 5 km od budynku ministerstwa).

KRK zaproponowała uchwałę własnej treści, z postulatami środowiska walczącego przestrzeganie Konwencji ONZ o Prawach Osób z Niepełnosprawnością.

"Krajowa Rada Konsultacyjna, popierając prawo do samodzielnego i Niezależnego Życia wszystkich osób z niepełnosprawnościami, zwracając uwagę na szczególnie trudną sytuację wielu osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin, uwzględniając postanowienia Konwencji ONZ o prawach osób z niepełnosprawnościami, proponuje przyjęcie rozwiązań zapewniających osobom z niepełnosprawnościami i ich rodzinom w Polsce:

1. Godne i Niezależne Życie 2. Orzecznictwo realizujące prawa człowieka, skupiające się na potrzebach i określające wsparcie 3. System świadczeń finansowych, który kompensuje koszty niepełnosprawności i wspiera aktywność 4. Efektywną, wczesną interwencję i rehabilitację 5. Szeroką ofertę usług społecznych wspierających Niezależne Życie, w tym asystenturę osobistą, przerwę wytchnieniową, mieszkalnictwo wspomagane, transport specjalistyczny 6. Aktywność zawodową i społeczną, w tym zatrudnienie wspomagane, likwidację pułapki świadczeniowej oraz możliwość łączenia pracy i świadczeń 7. Koordynację wsparcia

Obok celów horyzontalnych, Krajowa Rada Konsultacyjna proponuje pilną realizację następujących postulatów:

1. 400 nowych mieszkań chronionych/wspomaganych do roku 2020. 2. Zniesienie całkowitego ubezwłasnowolnienia do roku 2019. 3. Skreślenie 12 art. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do roku 2019. 4. Podpisanie i ratyfikowanie Protokołu Fakultatywnego do roku 2019. 5. Wzrost wskaźnika zatrudnienia przy wykorzystaniu funduszu pracy do 40% do roku 2025. 6. Wprowadzenie zatrudnienia wspomaganego do ustawy o promocji zatrudnienia i instrumentów rynku pracy oraz do kodeksu pracy do roku 2018. 7. Wprowadzenie edukacji dwujęzycznej – jeden Ośrodek Szkolno-Wychowawczy realizujący edukację dwujęzyczną do roku 2019. 8. Wprowadzenie wczesnej interwencji jako odrębnego świadczenia w usługach rehabilitacyjnych do roku 2018. 9. Środowiskowe domy samopomocy typu D i E – zgodnie z projektem rodziców do roku 2019. 10. Zmiana pejoratywnej terminologii dotyczącej niepełnosprawności w aktach prawnych do roku 2019. 11. 48 centrów zdrowia psychicznego, w tym 32 dla dorosłych i 16 dla dzieci i młodzieży do roku 2020. 12. Program „Asystent osobisty osoby z niepełnosprawnością” w każdym powiecie do roku 2020. 13. Likwidacja pułapki świadczeniowej – rewizja systemu rentowego. 14. Dodatek wyrównawczy dla matek EWK do kwoty świadczenia pielęgnacyjnego."

To ważne postulaty systemowe, mające zapewnić osobom z niepełnosprawnością możliwość niezależnego życia. Szkoda, że to co wydarzyło się później całkowicie je przysłoniło.

Wiceminister wyjmuje "Porozumienie"

Po dyskusji nad uchwałą KRK, strona rządowa nieoczekiwanie zaproponowała swoją propozycję "Porozumienia". Część uczestników spotkania zwracało uwagę, że w takich okolicznościach dyskusja i przyjmowanie dokumentu o tej nazwie jest wątpliwe, wszak na sali nie było protestujących z Sejmu.

Sprzeciw wywołał też zapis o nieokreślonym "funduszu solidarnościowym", który ostatecznie zniknął z dokumentu. KRK w końcu przyjęła dokument wraz z cytowaną wyżej uchwałą o postulatach systemowych.

Problem z mówieniem o "porozumieniu" polega na tym, że:

  • KRK jest rządowym ciałem doradczym. W tym wypadku nie jest stroną sporu, żeby zawierać jakiekolwiek porozumienie.
  • W KRK zasiadają nie tylko przedstawiciele organizacji pozarządowych związanych z tematyką niepełnosprawności, ale też przedstawiciele samorządu i pracodawców.

Tylko 165 zł miesięcznie

Z dwóch postulatów protestujących deklaracja rządu spełnia tylko jeden - ten znacznie tańszy. Chodzi o wyrównanie wysokości renty socjalnej do poziomu najniższej emerytury. Czyli o ok. 165 zł.

Koszt tego postulatu to ok. 540 mln zł. Dokument nawet nie wspomina o drugim postulacie - dodatku rehabilitacyjnym wysokości 500 zł miesięcznie. Szacunek kosztów zależy od przyjętych kryteriów. My szacowaliśmy jego koszt na ok. 4,2 mld złotych.

Do sali wpuszczono media, które na czas dyskusji o dokumencie wyproszono. Część organizacji w świetle kamer podpisała "porozumienie", część nie. Dokumentu nie podpisały m.in dwie duże organizacje: Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego i Fundacja Aktywizacja. Ta ostatnia wydała oświadczenie, w którym zaprzecza, że podpisała jakiekolwiek porozumienie. Czytamy w nim m.in.:

"Zachęcamy stronę rządową do kontynuowania rozmów z osobami strajkującymi w Sejmie w duchu najlepiej pojętej solidarności społecznej, natomiast protestujących rodziców i opiekunów do zaakceptowania konieczności rozłożenia w czasie prac nad spełnieniem ich postulatów."

Centrum Kolaboracji

Na razie jedynym wymiernym skutkiem "porozumienia" i sztuczek PR-owych rządu jest konflikt w środowisku osób z niepełnosprawnością i organizacji rzeczniczych.

"Zmienić nazwę Centrum Dialogu na Centrum Kolaboracji" - napisała na fb Katarzyna Roszewska, prawniczka i ekspertka z zakresu prawa pracy i zabezpieczenia społecznego, zajmująca się statusem osób niepełnosprawnych ich ich opiekunów.

Protestujące w sejmie zdecydowanie odrzucają "porozumienie". "Te dwa postulaty, z którymi przyjechaliśmy, są nierozerwalne" – mówiła Iwona Hartwich z Komitetu Protestacyjnego Rodziców Osób Niepełnosprawnych.

"Wygląda na to, że rząd podpisał porozumienie sam ze sobą" - oświadczyły protestujące.

Udostępnij:

Bartosz Kocejko

Redaktor OKO.press. Współkieruje działem społeczno-ekonomicznym. Czasem pisze: o pracy, podatkach i polityce społecznej.

Komentarze