Dziś zaczyna się rzeź ptaków - dla przyjemności myśliwych. Tylko w sezonie 2017/18 zabito prawie 180 tys. ptaków

„Polowania na ptaki pełnią obecnie głównie rolę rekreacyjną i nie są uzasadnione ani ekonomicznie, ani gospodarczo” - napisali ornitolodzy Przemysław Wylegała i Łukasz Ławicki w ekspertyzie „Głowienka, czernica, cyraneczka, łyska – stan populacji w Polsce i wpływ gospodarki łowieckiej” przygotowanej na zlecenie Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN).

Dziś, 15 sierpnia, tysiące myśliwych wyjdą na polowania, by realizować swoją "pasję łowiecką". Na pierwszy ogień - dosłownie - pójdą kaczki krzyżówki, cyraneczki, głowienki i czernice oraz łyski i gołębie grzywacze.

Koalicja Niech Żyją zbiera podpisy pod petycją o zaprzestanie polowań na dzikie ptaki. Można ją podpisać tu.

"Pechowa trzynastka"

Lista ptaków, na które można polować w Polsce - nazywana przez koalicję Niech Żyją! „pechową trzynastką” - wygląda następująco:

1. łyska,
2. jarząbek,
3. bażant,
4. kuropatwa,
5. gęś gęgawa,
6. gęś zbożowa,
7. gęś białoczelna,
8. krzyżówka,
9. cyraneczka,
10. głowienka,
11. czernica,
12. gołąb grzywacz,
13. słonka.

Według danych Stacji Badawczej Polskiego Związku Łowieckiego (PZŁ) w Czempiniu

W dostępnym online sprawozdaniu podano dane dla bażantów, kuropatw, jarząbków, gęsi, kaczek, łysek, słonek i grzywaczy. Dla gęsi i kaczek podano dane zbiorcze, tzn. bez podziału na poszczególne gatunki. To znaczy, że

Nie mamy jeszcze danych za sezon łowiecki 2018/19. Niestety, na myśliwskiej liście znajdują się ptaki, których liczebność dramatycznie spada w Polsce, a nawet globalnie. To głowienka, czernica, cyraneczka i łyska, o których mowa we wspomnianej wyżej ekspertyzie IUCN.

Zabijanie gatunków zagrożonych

Dramatycznie wygląda sytuacja kaczki głowienki. W Polsce to obecnie rzadko spotykany ptak lęgowy, o szacowanej populacji 2-11 tys. par. Przez ostatnie trzydzieści lat jego populacja zmalała o 75 proc. Głowienka znajduje się na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. I to z kategorią UV, co znaczy, że jest narażona na wyginięcie nie tylko w Europie, ale również na całym świecie.

Ogromny spadek liczebności odnotowała też łyska. Dziś jej obecność w naszym kraju szacuje się na 33-57 tys. par. W ciągu 30-40 lat wielkość populacji tego znanego również z miejskich stawów ptaka spadła aż o 70-90 proc. Trend spadkowy liczebności tego gatunku dotyczy nie tylko Polski, ale całej Europy.

Sytuacja czernicy w Polsce jest trudniejsza niż w większości państw Europy. Szacunkowo żyje u nas obecnie 2-8 tys. par lęgowych.

Niewiele wiadomo o sytuacji cyraneczki. Ornitolodzy szacują, że w Polsce jest 1,3-1,7 tys. par, a ich liczebność maleje. A na dodatek cyraneczka w locie jest niemal nieodróżnialna od cyranki, co - jak czytamy w ekspertyzie - "najprawdopodobniej prowadzi do licznych omyłkowych postrzeleń osobników tego chronionego i obecnie silnie zagrożonego gatunku”.

Autorzy opracowania wskazują m.in., że głowienkę, czernicę, cyraneczkę i łyskę należy pilnie usunąć z listy ptaków łownych i objąć ścisłą ochroną gatunkową.

Co ciekawe, w oficjalnym piśmie będącym odpowiedzią na analizę i postulaty IUCN, PZŁ przyznał: myśliwi „mają świadomość, że te 4 gatunki ptaków w Polsce wykazują spadek liczebności”. A w roku 2018 roku sformułował nawet postulat czasowego wstrzymania polowań na głowienki i czernice. Ale - póki co - od dziś myśliwi znów zaczną zabijać głowienki, czernice, cyraneczki i łyski, więc nic z tego nie wyszło.

Co to za kaczka? Dzika!

Uwaga Wylegały i Ławickiego o myleniu ściśle chronionej cyranki z łowną cyraneczką nie jest wyssana na palca. W ubiegłym roku już w pierwszym dniu sezonu "na pióro", myśliwa zabiła cyrankę podczas polowania na Dolnym Śląsku.

Zdjęciem zabitego ptaka pochwaliła się w mediach społecznościowych -

Bo przecież na miejscu były również jej inne polujące koleżanki, które również nie zauważyły, że popełniła fatalny błąd. Policja umorzyła sprawę, jak wiele innych tego rodzaju.

Nie chodzi tylko o to, że część myśliwych ma małą wiedzę przyrodniczą. Po prostu zidentyfikowanie ptaka w locie bywa trudne, a czasem wręcz niemożliwe, co przyznają profesjonalni ornitolodzy. Na dodatek polskie prawo zezwala na polowanie godzinę przed świtem i godzinę po zachodzie słońca, co rozpoznawanie gatunków zamienia w loterię.

Krwawa satysfakcja

Polowania na ptaki są również zupełnie bezsensowne z punktu widzenia gospodarki łowieckiej, której celem jest regulacja wielkości populacji dzikich zwierząt i ograniczenie szkód leśnych i gospodarczych. Populacje ptaków łownych nie wymagają bowiem żadnej kontroli - nie ma podstaw, by mówić, że są "przegęszczone".

Nie licząc gęsi, pozostałe gatunki będące przedmiotem zainteresowania myśliwych nie powodują szkód. Zresztą jest wątpliwe, czy polowania na gęsi przyczyniają się do faktycznego ograniczenia strat w rolnictwie. W zachodniej literaturze ornitologicznej opisano skuteczne metody ich zmniejszania, które nie wiążą się z uśmiercaniem tych ptaków.

Przez polowania na ptaki do środowiska trafia też trujący ołów. Jest on szczególnie niebezpieczny na obszarach wodno-błotnych: ptaki grążące, które do procesu trawienia potrzebują małych kamyczków, przez pomyłkę połykają opadłe śruciny. Kończy się to dla nich śmiertelną ołowicą.

Tego rodzaju argumentów można wymieniać wiele. I wielokrotne na łamach OKO.press już to robiliśmy. Faktem jest zaś to, że

O bezsensie i szkodliwości tego procederu można posłuchać w filmie przygotowanym przez koalicję Niech Żyją! i magazyn przyrodniczy "Na Tropie" - wypowiadają się w nim Piotr Dombrowski z Biebrzańskiego Parku Narodowego, dziennikarz Adam Wajrak i dr hab. Michał Żmihorski z Instytutu Biologii Ssaków PAN w Białowieży:

[0]=68.ARAz2F6hsvVji3kdcb3Qu6yFA6WNaETw-KYzEkdDhzsiQ6FXPcWq-CQC06aqOGokbov2bXy3Mdu5_4YnFYqQfpOCxc_nL9WMJs61sfJ1FQp3VyZwlchdeMT_YscIh66hvzYdv7NP3LnNuThiyhgact7wCwLFM1WDk8SYg3BcuQZXCmWMDFL79NcaOl9Gp8rriGRLsV5iWkUtGhRAFRqePHtXVPdDZQKYJweaKlMzGi3tLyItNUinfxsat8xBGxR7QQzYC3isScdCR2Uu1J-95imzw1tzw0BsUst_6Wss7ADfHid8wyYzUr8LDsNoW4KwxkJ5_Jzj08y6PHlDA1ndG0kmvsPvZ9_Re9S5DOA&__tn__=H-R

Niniejsza publikacja powstała dzięki współpracy z Fundacją im. Heinricha Bölla w Warszawie. Zawarte w niej poglądy i konkluzje wyrażają opinie autora i nie muszą odzwierciedlać oficjalnego stanowiska Fundacji im. Heinricha Bölla.