Migranci i zaciskanie pasa: jak w strachu przed skrajną prawicą centrum strzela sobie w stopę

Migranci stali się dominującym tematem w globalnej polityce. Nic nie zapowiada, aby miało się to zmienić. Przeciwnie, narastające konflikty na arenie międzynarodowej i kryzys klimatyczny oznaczają najpewniej, że ten temat będzie stałym punktem sporów politycznych w najbliższych latach.

W ostatnich dekadach to prawicowe i skrajnie prawicowe partie podejmowały kwestię migracji najchętniej. Zazwyczaj opowiadały się wprost za surowymi politykami i kontrolami granicznymi. Przykładowo PiS oraz Konfederacja konsekwentnie sięgały po retorykę antyimigracyjną, nawet jeśli PiS u rządów w praktyce nie zawsze był tak przeciwny napływowi migrantów.

Podobną retoryką posługują się inne europejskie formacje skrajnej prawicy, choćby niemiecka AfD czy francuskie Zjednoczenie Narodowe. W ten sposób budują swoją pozycję polityczną, odwołując się do obaw i lęków społeczeństwa, co okazywało się skuteczną strategią wyborczą, szczególnie w ostatnich wyborach do Parlamentu Europejskiego. We Francji Zjednoczenie Narodowe uzyskało aż 31,4 proc. głosów, bijąc na głowę centrową partię prezydenta Macrona (14,6 proc. głosów).

Partie liberalne i lewicowe latami unikały tematu migracji, ograniczając się do ogólnych zapewnień o potrzebie otwartości. Kiedyś to starczało, ale dziś coraz trudniej prowadzić politykę bez jasnego stanowiska w sprawie imigrantów.

Partie liberalne i lewicowe latami unikały tematu migracji, ograniczając się do ogólnych zapewnień o potrzebie otwartości. Kiedyś to starczało, ale dziś coraz trudniej prowadzić politykę bez jasnego stanowiska w sprawie imigrantów.

Cel jest jasny: przyciągnięcie na swoją stronę wyborców, którzy coraz bardziej obawiają się imigrantów. Tylko czy taka strategia jest skuteczna? I jakie mogą być jej konsekwencje polityczne oraz etyczne na dłuższą metę?