Jarosław Kaczyński, znany ze sceptycyzmu wobec zachodnich sąsiadów, zaskoczył wszystkich nagłą sympatią do kanclerz Niemiec. Okazuje się, że Angela Merkel straciła ambicje odbudowy niemieckiego mocarstwa. Wręcz przeciwnie, aż chciałoby się (Kaczyńskiemu) z nią budować partnerstwo
Jako Polak mogę jedynie przytoczyć słowa mojego brata Lecha, które powtarzał: "Angela Merkel jest dla nas Polaków najlepszym wyjściem". Uważam, że miał rację. Z polskiego punktu widzenia mówię: byłoby dobrze, gdyby Pani Merkel została ponownie wybrana.
Tymczasem w książce „Polska naszych marzeń” w 2011 r. Kaczyński pisał:
„Merkel reprezentuje to pokolenie polityków niemieckich, które chce odbudować mocarstwowość Niemiec. Elementem tego jest strategiczna oś z Moskwą, a w tym może przeszkadzać Polska, czyli nasz kraj musi być w jakiś sposób podporządkowany. Oczywiście ta polityka jest realizowana innymi metodami, ale nadal jest w tym dość bezczelne nieliczenie się z nami”.
Dalej prezes PiS podkreślał, że nie ma powodu, by cieszyć się z niemieckich inwestycji w zachodniej Polsce. Niemcy, jako dużo silniejsze gospodarczo, mogą Polskę nawet... uszczuplić geograficznie. Za „wspólne inwestycje" należy zabrać się dopiero, gdy poziomy gospodarcze zostaną wyrównane. Inaczej, zdaniem Kaczyńskiego, „obudzimy się w mniejszej Polsce”.
Cały rozdział „Angela Merkel, czyli specjalne sąsiedztwo" rozpoczyna się od stwierdzenia, że wybór Merkel na kanclerza Niemiec nie był zbiegiem okoliczności. Tomaszowi Lisowi Kaczyński ujawnił: chodziło o to, że potrzebny był kanclerz ze wschodnich Niemiec. Niemieckie media sugerowały, że prezesowi mogło chodzić o Stasi. Kaczyński o Stasi nie wspominał, ale ze słów wycofać się nie chciał i nie chciał tłumaczyć, o co dokładnie chodziło.
Całe to zamieszanie miało miejsce w ostatnich tygodniach kampanii przed wyborami parlamentarnymi w 2011 r. Po przegranych wyborach prezes PiS stwierdził: „(...) wypowiedź w książce na temat Angeli Merkel, nie ukrywam, że to był mój błąd. Mamy już badania w tej sprawie, to mniej zaszkodziło niż inne rzeczy”. Nie wycofał zatem swej opinii, a jedynie uznał ją za błąd w kampanii.
Jarosław Kaczyński pisał książkę, gdy kanclerz Merkel urzędowała już szósty rok (od 2005 r.), nie można go zatem usprawiedliwić brakiem wiedzy o polityce Niemiec wobec Polski. Zarzuty wobec Merkel, która chce odbudować mocarstwowość Niemiec, są trudne do pogodzenia z obecnym poglądem, że ponowny wybór Merkel jest dobry dla Polski. W polityce zagranicznej Niemiec nie widać nagłego zwrotu, który miałby uzasadnić taką zmianę poglądów Kaczyńskiego.
Pochwała Merkel jest tym dziwniejsza, że Kaczyński często wyraża niechęć i brak zaufania do Niemców. 11 grudnia 2015 w TV Republika mówił: „Niemcy są nam winni bardzo dużo w każdym wymiarze, począwszy od moralnego, a skończywszy na ekonomicznym. Rachunek krzywd jest ogromny. Od wojny te sprawy nie zostały wyjaśnione, a w sensie prawnym są aktualne. Kampania, która jest w tej chwili w Niemczech, te wszystkie lata wyśmiewania Polaków przypomina Republikę Weimarską, a przypominam co z tego wyszło”.
Naczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.
Naczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.
Komentarze