Kasa z Puszczy, czyli Szyszko sprawdzony Zielińskim

Mimo protestów 24 maja 2016 r. Szyszko podtrzymał decyzję o zwiększeniu wycinki ograniczając ją jedynie do „dwóch trzecich terenów nadleśnictw gospodarczych”; jedna trzecia ma zostać bez ingerencji. Wycinki nie będą „obejmowały Parku Narodowego, ani tzw. terenów referencyjnych wyznaczonych na obszarze tych nadleśnictw” – dodał minister.

Minister ponownie podkreślił, że wycinka ma się przyczynić „do zahamowania procesów degradacji” i że celem „zadań ochronnych” jest ochrona priorytetowych dla Unii Europejskiej siedlisk przyrodniczych, obszarów Natura 2000.

„O ile ktoś ma chory organ, to trzeba go usunąć, żeby można było przeżyć” – dodał Szyszko.

Do wycinki – tłumaczył – „przystąpimy zgodnie z naszą wiedzą, z tym, co proponują naukowcy-leśnicy, zgodnie z tym, co proponuje miejscowa ludność, zaczniemy działać, aby zatrzymać proces degradacji siedlisk ważnych dla Wspólnoty [Europejskiej]”.

Mówiąc o „naukowcach leśnikach” minister miał na myśli Państwową Radę Ochrony Przyrody, ciało doradcze ministra. Szyszko na początku urzędowania zmienił 22 z 29 członków Rady. Większość w Radzie stanowią obecnie leśnicy.

Także w innych wypowiedziach min. Szyszki i jego zwolenników (np. ze Stowarzyszenia Santa) zwiększenie wycinki Puszczy jest przedstawiane jako działanie proekologiczne, ratowanie lasu zagrożonego przez inwazję kornika drukarza, ewentualnie troska o bezpieczeństwo ludzi. Te argumenty są odrzucane przez większość ekologów. Zanegowała je także Komisja Europejska. W połowie czerwca Komisja rozpoczęła procedurę o naruszenie prawa UE przeciw Polsce, wysyłając do Warszawy „wezwanie do usunięcia uchybienia”.

Tymczasem na inny aspekt sprawy zwrócił uwagę poseł białostocki PiS, a zarazem wiceminister spraw wewnętrznych i administracji, Jarosław Zieliński. W interpelacji poselskiej do ministra ochrony środowiska 7 grudnia 2015 roku szacował, że roczne straty z powodu „zaniechań w pozyskiwaniu i sprzedaży drewna, które znajduje się we wstępnej fazie inwazji kornika, wynoszą ok. 500–700 mln złotych rocznie”. Wyliczył, że „roczny przyrost masy drewna na terenie Puszczy wynosi ok. 350 tys. m3. Leśnicy i eksperci wskazują, że bezpieczne dla gospodarki leśnej i ochrony zasobów naturalnych Puszczy byłoby pozyskiwanie ok. 170–200 tys. m3 rocznie”.

Zieliński narzekał, że rząd Ewy Kopacz określił „wielkość rocznej wycinki drewna na poziomie tylko ok. 15% tego przyrostu”. Wskazywał na „paradoks”: zamiast uzyskiwania dochodów trzy puszczańskie nadleśnictwa – Hajnówka, Białowieża i Browsk /Gruszki muszą korzystać z dotacji, która wynosi ok. 16 mln złotych rocznie.

Wydaje się, że leśnikom i miejscowej ludności, a także ministrowi Szyszce z jego stosunkiem do hodowli lasu chodzi raczej o zmarnowane pieniądze niż leczenie leśnego organizmu.