Michalkiewicz zbierał datki na wykup mieszkania. Jest warte ok.1,5 mln zł. A ma też z żoną inne

„Stanisław Michalkiewicz został pozbawiony środków do życia. Komornik sądowy nakazał zablokować konta publicysty” – donosił w listopadzie 2019 portal Najwyższy Czas, wydawany przez korwinistów.

72-letni Michalkiewicz współpracuje m.in. z tym portalem i Radiem Maryja; jest także ulubionym komentatorem nacjonalistycznych mediów. Słynie z „judeosceptycznych” i antyunijnych wypowiedzi oraz z atakowania ludzi w obrzydliwym, insynuacyjnym tonie.

W 2018 roku, gdy poznański sąd podtrzymał wyrok przyznający milion złotych zadośćuczynienia kobiecie (nazywanej w mediach Katarzyną), która jako nastolatka była przez kilkanaście miesięcy więziona i gwałcona przez księdza, Michalkiewicz w swoim wideofelietonie porównał ją do prostytutki.

Rozbawionym tonem mówił, że dostała milion „za jednego sztosa” i że „żadne k… nie są tak wynagradzane”.

„Katarzyna” wytoczyła mu wówczas proces cywilny. Wyrok zapadł zaocznie, bo Michalkiewicz nie odbierał wezwań na rozprawy. Sąd zadecydował, że ma zapłacić kobiecie 150 tys. zł zadośćuczynienia i przeprosić ją.

Publicysta przekonuje jednak, że to on jest ofiarą. Twierdzi, że o wyroku dowiedział się, gdy komornik zajął mu konta „na sumę 188.295,70 zł”. „Jestem zaskoczony tą sytuacją, w następstwie której zostałem całkowicie odcięty od środków do życia” – pisał na swojej stronie internetowej i powtarzał w wywiadach dla prawicowych mediów. Dodając, że kwota, którą ma zapłacić przewyższa środki jakie miał na koncie i być może komornik zlicytuje mu meble.

Na koniec apelował: „Nie ośmielam się już o nic prosić, ale

jeśli ktoś z Państwa zechciałby przyjść mi z pomocą, to najlepiej poprzez Santander Bank – bo z tego konta nie płacę podatku od praw autorskich”.

Przeczytaj także:

Zakon zapłaci milion za księdza gwałciciela. Wyrok, który sprowadza Kościół na ziemię (tę ziemię)

3 października 2018

Fani ratują Michalkiewicza przed bezdomnością

To już kolejny raz, gdy Michalkiewicz, który jest piewcą wolnego rynku i darwinizmu społecznego (jak jego polityczny przyjaciel – Janusz Korwin-Mikke), prosi swoich czytelników i słuchaczy o poratowanie finansowe.

O wsparcie apelował także wiosną 2019 – w filmiku opublikowanym na YouTube i w tekście zamieszczonym na jego stronie internetowej. Tłumaczył wówczas, że

mieszkanie, w którym mieszka i nagrywa filmiki, które „podobno tak się [ludziom] podobają”, nie jest jego i że musi je albo szybko wykupić, albo się wyprowadzić.

Problem w tym, że nie ma pieniędzy „na taki szybki wykup”, a z wzięciem kredytu w jego wieku może być kłopot.

Ujęcia z wideofelietonów Michalkiewicza kręconych w jego mieszkaniu. Kliknij strzałkę, by zobaczyć kolejne zdjęcia.

„Zdaję sobie sprawę, że jest to prośba bardzo osobliwa, no ale jestem w sytuacji właściwie przymusowej. A na kogóż mogę w tej sytuacji przymusowej liczyć, jeśli nie na was, drodzy państwo?” – pytał retorycznie, podając od razu numer konta.

Jego apel na dwóch kanałach na YouTube obejrzało w sumie prawie 95 tys. osób. 

O pomoc dla Michalkiewicza zaapelował też Wojciech Cejrowski, prawicowy komentator-satyryk i podróżnik. „Praca Pana Stanisława Michalkiewicza jest dobrem narodowym – spostrzega rzeczy, których sami nie widzimy i nas o tym zawiadamia. O dobra należy dbać” – napisał na Twitterze.

Temat błyskawicznie podjęły prawicowe i narodowe media, sugerując lub pisząc wprost, że jeśli Michalkiewicz nie zbierze pieniędzy, zostanie bez dachu nad głową.

• „Stanisław Michalkiewicz ma poważny problem. Apeluje o pomoc” – pisało „Do Rzeczy”,
• „Znanemu prawicowemu publicyście Stanisławowi Michalkiewiczowi grozi eksmisja” – donosiła prawdaobiektywna.pl,
• a portal Prawa Łódź zamieścił apel o wsparcie Michalkiewicza „w związku z niespodziewaną dla niego sytuacją, jaką jest groźba eksmisji”. Podkreślał przy tym  „szlachetny i bezinteresowny charakter” publicysty.

Michalkiewicz nie prostował…

Michalkiewicz nie prostował tych doniesień i nie odcinał się od nich. Nie odnosił się też do komentarzy pod filmikiem z apelem o wsparcie. Wynika z nich, że jego sympatycy byli przekonani, że jeśli publicysta nie dostanie wsparcia, znajdzie się na ulicy.

• Grzegorz pisał: „Panie Stanisławie – nie damy Panu się tułać! Po moim trupie!”.
• Tagnar: „Jakby po tych latach włożonych w Polskę pan Michalkiewicz miał w efekcie końcowym wylądować na bruku, to nie dość że była by to ogromna tragedia, była by to także wiadomość dla innych że nie mogą liczyć na Naród. Jakby tak się to miało skończyć, to historia nam tego nie wybaczy (…)”.
• Sarenka6: „Spokojnie p. Stanisławie, nie damy Panu zginąć. Poza tym, no cóż, istnieje nawet taka opcja, ze służę w razie co kawalerka, pusta, na Mokotowie przy metrze. (…)”.

Niektórzy komentujący podejrzewali, że sytuacja Michalkiewicza jest wynikiem przejęcia kamienicy przez prywatnego właściciela albo czyjejś zemsty za to, co publicysta pisze i mówi.

• Andrzej B. pisał: „Rozumiem Pana. Moja Ciocia w Krakowie miała identyczną prawie sytuację. Tyle że Ona musiała się wyprowadzić, a mieszkała tam 54 lata. Postaramy się pomoc Panie Stanisławie”.
• Karol dopytywał: „czy zbieramy już na roszczenia żydowskie? 50 zł przelane:)”.
• Janamak1 zastanawiała się: „Czy to nie jest działanie właściciela kamienicy związane z Pana aktywnością anty-ubecką?”,
• a IwonkaK uznała: „Najwyraźniej komuś nie podobają się filmy pana Michalkiewicza i zaczynają go szykanować”. I zadeklarowała przelew.

Wiele osób przepraszało, że wpłacają niewiele, ale sami ledwo wiążą koniec z końcem.

• PanChanDragon wyznał: „Kochany Panie Stanisławie. Mimo, że często brak mi na chleb, to Pan ma większy wkład w życie Polski i Polaków niż ja. Przelałem 50 zł, tyle mogę. Mam nadzieję, że choć ta symboliczna kwota Panu pomoże.”
• Restaurator: „Kurcze, aż wstyd, że tylko 30 zł :/ Po wypłacie na pewno coś dołożę”;
• McCroo: „Sam bidę klepię, ale 20 zł poszło.”

Przeczytaj także:

Stanisław Michalkiewicz, radiomaryjny „judeosceptyk”, nieźle żyje z datków. Teraz zbiera na drogie mieszkanie

27 marca 2019

Mieszkanie w kamienicy na Powiślu

16 kwietnia 2019 Michalkiewicz oznajmił na swojej stronie internetowej, że mieszkanie, na które zbierał datki „stało się jego własnością”. Informował, że otrzymał prawie 10 tys. przelewów – przede wszystkim od osób prywatnych, ale także od firm, a nawet organizacji – np. Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych z Chicago przekazał mu 5,7 tys. dolarów, czyli ponad 21 tys. złotych. Inne wpłaty wahały się od pięciu zł do kilku tysięcy zł.

„Dzięki temu mogłem dokonać zapłaty przelewem bankowym, a na jedną piątą ceny, jaka pozostała, wystawiłem weksel” – wyjaśniał Michalkiewicz.

Nie wiadomo, od kogo Michalkiewicz wynajmował, a potem kupił mieszkanie. Lokal nie ma księgi wieczystej, więc nie można tego sprawdzić w dokumentach, a publicysta odmówił nam udzielenia informacji na ten temat. Pewne jest, że mieszkanie nie należało do kogoś, kto odzyskał kamienicę w wyniku reprywatyzacji i pozbywa się jej lokatorów – jest ona bowiem własnością przedwojennej spółdzielni budowlano-mieszkaniowej.

Prawdopodobnie właścicielem mieszkania był znajomy Michalkiewicza, być może nawet jego dobroczyńca. Kilka miesięcy temu – gdy sprawą jego zbiórki zainteresowała się policja (do czego wrócimy za chwilę) – Michalkiewicz napisał na swojej stronie internetowej, że przed laty dostali z żoną propozycję wprowadzenia się do tego mieszkania „z możliwością korzystania z niego aż do śmierci”. „Po 10 latach okoliczności się zmieniły i zostałem postawiony przed koniecznością podjęcia decyzji – albo wykupię to mieszkanie, albo będę musiał się wyprowadzić” – wyjaśniał.

Ale gdy zapytaliśmy go, dlaczego musiał nagle odkupić mieszkanie, ile pieniędzy zebrał od ludzi i ile zapłacił, nie chciał odpowiedzieć.

Budynek z 1925 roku

Jak ustaliliśmy, publicysta mieszka w kamienicy w modnej części warszawskiego Powiśla, niedaleko Teatru Ateneum, bulwarów nad Wisłą i Biblioteki Uniwersyteckiej. To budynek z 1925 roku, z odnowioną niedawno elewacją.

W oryginalnym układzie mieszkania miały służbówki, z oddzielnymi wejściami z klatki schodowej. Dziś w większości mieszkań służbówka połączona jest z pozostałą częścią lokalu.

Kamienica, w której mieszkanie wykupił Michalkiewicz. Kliknij strzałkę, aby zobaczyć kolejne zdjęcia.

Jak już wspomnieliśmy, mieszkanie Michalkiewicza nie ma księgi wieczystej, nie mogliśmy więc sprawdzić, jaką ma powierzchnię.

O metraż zapytaliśmy jednak sąsiadów Michalkiewicza z klatki schodowej, z tego samego pionu. Według ich oświadczeń, mieszkania mają około 100 – 105 metrów kwadratowych.

Znany filmowiec, który był kiedyś gościem Michalkiewicza potwierdza: „To jest mieszkanie z takich spotykanych raczej w Krakowie niż w Warszawie. Ze 100 metrów kwadratowych. Wysokie na 3 metry”.

Według portali zajmujących się obrotem nieruchomościami,

„szacowana cena ofertowa za metr kwadratowy” w kamienicy, w której żyje Michalkiewicz to prawie 15 tys. zł. Całe jego mieszkanie jest więc warte około 1,5 mln zł.

Zapytaliśmy Michalkiewicza, czy nie było nadużyciem zaufania jego czytelników to, że nie informował ich, że chce wykupić nieruchomość o takiej wartości i że nie tylko nie groziła mu bezdomność, ale powodzenie zbiórki miało uczynić z niego milionera.

„Szanowna Pani! Proszę się nie gniewać, ale nie zamierzam odpowiedzieć ani na jedno Pani pytanie. Pozdrawiam” – odpisał publicysta.

Drugie mieszkanie i dom

Okazuje się, że nawet gdyby Michalkiewiczowi nie udało się ani dostać kredytu na mieszkanie, ani zebrać pieniędzy od ludzi, nie groziła mu wyprowadzka pod most.

Według relacji znajomych publicysty,

Michalkiewiczowie mają jeszcze 50-metrowe mieszkanie w bloku na cichym i zielonym osiedlu na warszawskim Mokotowie oraz jednorodzinny dom (lub część domu) w Bełżycach pod Lublinem.

Publicysta nie odpowiedział nam, czy jest współwłaścicielem tych nieruchomości (obie nie mają ksiąg wieczystych). Informacji o własności domu nie udało nam się również potwierdzić w urzędzie gminy w Bełżycach. Wiadomo jednak, że to z tej miejscowości pochodzi Michalkiewicz.

Spółdzielnia mieszkaniowa na Mokotowie także odmówiła nam informacji, czy Michalkiewiczowie są jej członkami. Kilkanaście lat temu mokotowski adres podawano jednak w mediach jako miejsce zamieszkania Michalkiewicza – wówczas sekretarza jury Nagrody Literackiej im. J. Mackiewicza (wskazując, że pod można tam przesyłać kandydatury do nagrody). W 2005 roku pod tym adresem zarejestrowany był Komitet Wyborczy Wyborców Stanisława Michalkiewicza w wyborach do Senatu.

W końcu, latem 2019 roku, w jednym ze swoich felietonów

publicysta sam potwierdził, że jego, żona „ma 50-metrowe mieszkanie” przy ulicy, której adres podali nam znajomi Michalkiewiczów.

Pisał, że mieszkali w nim kiedyś z dwiema córkami, ale stało się dla nich „za małe”. „W związku z tym chętnie skorzystałem z propozycji wprowadzenia się do ponad dwukrotnie większego mieszkania [na Powiślu – przyp. aut.]” – wyjaśniał.

Mokotowskie M-3 Michalkiewiczowie prawdopodobnie komuś wynajmują lub do niedawna wynajmowali – w felietonie publicysta pisał bowiem o „lokatorze”, którego policja wypytywała o właściciela lokum.

Gdy Michalkiewicz zbierał pieniądze na wykup mieszkania na Powiślu, ktoś zgłosił policji, że ma on inne nieruchomości i zachodzi podejrzenie, że wprowadza w błąd swoich wielbicieli, sugerując, że jeśli nie zbierze pieniędzy, zostanie bez dachu nad głową.

Publicysta przedstawił to później w swoim felietonie jako dowód prześladowań ze strony służb i władzy, której nie podobają się rzekomo jego „poczynania” w sprawie amerykańskiej ustawy 447 Just.

A „Najwyższy Czas” pisał, że „służby prześladują” Michalkiewicza „za ujawnienie informacji dotyczących żydowskich roszczeń”.

Policja odmawia informacji

Komenda Stołeczna Policji odmówiła nam informacji na temat postępowania, tłumacząc, że nie może odpowiadać na pytania dotyczące „konkretnych osób”.

Według portali specjalizujących się w obrocie nieruchomościami, cena metra kwadratowego w bloku, w którym mieści się M-3 żony Michalkiewicza to około 8,3 tys. zł.

50-metrowe mieszkanie jest więc warte około 415 tys. zł.

Michalkiewicz nie odpowiedział nam na pytanie, czy nie było nadużyciem zaufania jego fanów, zwrócenie się do nich z apelem o datki na wykup mieszkania na Powiślu, choć miał już z żoną mieszkanie na Mokotowie (a może również dom).

Zadośćuczynienie dla „Katarzyny”

Michalkiewicz od lat, za pośrednictwem swojej strony internetowej, zbiera od swoich czytelników i widzów datki na „wolne słowo”. Na tej samej stronie „dwa lub trzy razy w miesiącu” publikuje inicjały wpłacających, nazwy miejscowości, z których pochodzą i kwoty wpłat.

Jak wyliczył kilka miesięcy temu na OKO.press Przemysław Witkowski, tylko od marca 2018 do marca 2019 (czyli przez 13 miesięcy) sympatycy Michalkiewicza przelali na jego konto blisko 120 tys. złotych.

Jak podkreślał Witkowski – to tylko część dochodów kontrowersyjnego publicysty. Do tego doliczyć trzeba emeryturę, wynagrodzenie za publikacje w mediach oraz – prawdopodobnie – dochody z kanału YouTube.

Gdy w listopadzie 2019 roku Michalkiewicz wezwał swoich sympatyków, by pomogli mu zebrać pieniądze na zadośćuczynienie dla „Katarzyny”, bo został bez środków do życia, kobieta ujawniła na Facebooku, że

w czasie zajęcia komorniczego publicysta „na koncie miał 100 tys.” złotych.

Według relacji „Katarzyny”, prosił komornika, by rozłożył mu resztę kwoty zasądzonej przez sąd „na raty po 10 tys.” złotych miesięcznie.

„Michalkiewicz po tym, jak mój prawnik się nie zgodził na płacenie w ratach, gdyż nie można jemu ufać i oczywiste jest, że będzie próbował zrobić wszystko, aby mi nie zapłacić, po prostu się na mnie zemścił… Upublicznił moje imię i nazwisko” – pisała „Katarzyna”.

„Do wszystkich, również jego obrońców, którzy od dawna próbowali mnie zniszczyć, upokorzyć, zastraszyć – tak NIE NAZYWAM SIĘ KASIA!!! (…) Nie mam już siły z wami walczyć dalej. Jestem wrakiem człowieka, który boi się wejść na skrzynkę pocztową, bo przez ostatnie miesiące zalaliście mnie takim hejtem, jak nigdy dotąd. (…) Poddaję się. Mam już tego wszystkiego dość” – zakończyła.

Prześwietlamy, pytamy, interweniujemy - i nie odpuszczamy.
Pomóż nam prowadzić dziennikarskie śledztwa.

WESPRZYJ

Bianka Mikołajewska

Wicenaczelna i szefowa zespołu śledczego OKO.press. Dziennikarka „Polityki” (2000–13), krótko „GW”, a od wiosny 2016 roku - OKO.press. Dziennikarka Roku Grand Press 2016. Laureatka kilkunastu innych nagród dziennikarskich, m.in. Grand Press za dziennikarstwo specjalistyczne, Nagrody Radia Zet im. A. Woyciechowskiego, Nagrody im. Dariusza Fikusa, kilku nagród i wyróżnień SDP (przed jego przejęciem przez dziennikarzy "niepokornych"). Bałucki charakter.