Myśliwi znów będą zabierać dzieci na polowania. Ministerstwo środowiska obeszło ustawowy zakaz

Chyba żadna ze zmian Prawa łowieckiego w 2018 roku nie dotknęła myśliwych tak bardzo, jak zakaz uczestnictwa w polowaniach dzieci do 18. roku życia - zarówno w tych indywidualnych, jak i zbiorowych.

Niedawno, już w 2019 roku, Naczelna Rada Łowiecka (NRŁ), organ doradczy Polskiego Związku Łowieckiego (PZŁ), apelowała o zniesienie zakazu. Argumentowała, że udział dziecka w polowaniu to „szansa na wyprowadzenie młodego człowieka ze świata wirtualnego w realny”, „rozwijanie tężyzny fizycznej w naturalnych warunkach”, a sam zakaz uniemożliwia poznawanie „otaczającej nas przyrody”. To racje dość dziwne, ponieważ wszystko to można realizować poza łowami.

Wygląda na to, że środowisku łowieckiemu udało im się odnieść sukces, choć wydaje się on być raczej połowiczny. 20 września 2019 weszło w życie rozporządzenie ministra środowiska zmieniające regulamin polowań.

Niemniej zamknięta rok temu furtka znów została otwarta. W jaki sposób? Przez zmianę sposobu rozumienia polowania, który określa właśnie wspomniane rozporządzenie.

„Dzieci będą mogły uczestniczyć w polowaniach, mimo że ustawa prawo łowieckie tego zakazuje” - alarmuje koalicja Niech Żyją!

Jak resort środowiska obszedł przepisy ustawy

Wiceminister środowiska Małgorzata Golińska w rozmowie z TVN24 próbowała przekonywać, że rozporządzenie na nic takiego nie pozwala:

Zgodnie z przepisami obowiązującymi przed nowelizacją, polowanie zaczynało się odprawą, gdy prowadzący polowanie informował do jakich zwierząt i w jakiej liczbie można strzelać, kto ma apteczkę, jakie są sygnały i zasady bezpieczeństwa, itp.

Następnie myśliwych rozprowadzano po wskazanych stanowiskach, gdzie – na określony sygnał dźwiękowy – mogli strzelać do pędzonych przez nagankę zwierząt. Wszelkie przerwy były również częścią polowania.

Łowy wieńczył pokot - tradycyjny obrzęd, podczas którego (rzekomo) oddaje się honor zabitym i wypatroszonym już zwierzętom, leżącym w określonym porządku na iglastych gałązkach.

Co w tym wszystkim zmieniło najnowsze rozporządzenie? Modyfikacje są dwie i mają istotne konsekwencje:

1. początkiem polowania jest zajęcie pierwszego stanowiska przez myśliwych przed pierwszym pędzeniem, a nie odprawa;
2. przerwy nie są częścią polowania.

„Dzieci będą mogły - uczestnicząc w zbiórce myśliwych na początku polowania - słyszeć o tym, jakie gatunki zwierząt zostaną zabite, w jakiej ilości zostaną zabite te zwierzęta, będą mogły z myśliwymi pojechać w las do momentu ich rozstawiania się” - mówił TVN24 Tomasz Zdrojewski z koalicji Niech Żyją!

Mamy więc do czynienia z kuriozalną sytuacją:

Wydaje się to całkowicie sprzeczne z wolą ustawodawcy, który ten zakaz wprowadził. Bo ten, gdy go uchwalał, odnosił się takiego ujęcia polowania, jakie funkcjonowało w starym regulaminie.

Nie przeszedł natomiast inny zapis, który istniał w pierwotnej, poddanej konsultacjom wersji rozporządzenia. Mówił on, że pokot odbywa się już po zakończeniu polowania, a więc – tak jak odprawa i przerwy – nie jest jego częścią (końcem polowania miał być koniec ostatniego pędzenia).

W ostatecznym kształcie rozporządzenia zachowano par. 48 pkt 1, który stanowi, że „pokot to tradycyjny sposób ułożenia pozyskanej zwierzyny przed zakończeniem polowania zbiorowego".

Polowania nie dla dzieci

„Należy pamiętać, że polowanie to nie tylko zabijanie zwierząt, ale również tropienie i poznawanie przyrody. Dużo większe szkody mogą wyrządzić psychice dzieci krwawe gry komputerowe niż udział w polowaniu. Polowanie uczy tego, jakie nieodwracalne szkody może spowodować broń np. nóż” - powiedział „Głosowi Wielkopolskiemu” Michał Kolasiński z poznańskiego Zarządu Okręgowego PZŁ.

Ale wielu psychologów, pedagogów, organizacji i ekspertów zajmujących się wychowaniem oraz ochroną praw najmłodszych Polaków, widzi to inaczej.

• Zdaniem psychologa i psychoterapeuty Wojciecha Eichelbergera, udział dzieci w zabijaniu zwierząt „rani i deformuje ich naturalną wrażliwość oraz zdolność do współczucia i empatii oraz szacunek dla świata przyrody”.
• Jednoznacznie przeciwny udziałowi dzieci w polowaniach był poprzedni Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak, czemu dał wyraz m.in. w swoim pisemnym stanowisku z 2018 roku.
• W 2015 roku zakaz udziału dzieci w polowaniach poparł również Komitet Nauk Pedagogicznych PAN: „Nie możemy zgodzić się z toksycznym dla socjalizacji młodych pokoleń braniem przez dzieci i młodzież udziału w polowaniach indywidualnych i zbiorowych, w trakcie których uczestniczą w nagonkach, tropieniu, ściganiu rannych zwierząt, ich zabijaniu czy dobijaniu”.
• Również w 2015 roku swoje jednoznaczne stanowisko wyrazili naukowcy z Uniwersytetu Śląskiego: „Psycholodzy i terapeuci podkreślają zgubny wpływ polowań na psychikę dzieci, ich niegotowość obcowania z silnie traumatycznymi przeżyciami, do których zalicza się uczestniczenie w odbieraniu życia zwierzętom”.
• Sprzeciw wyrażały również m.in. UNICEF Polska i Komitet Ochrony Praw Dziecka.

Sprzeciw budzą też inne zapisy

Niepokój koalicji „Niech Żyją!” budzą też inne zmiany, jakie przyniosło ze sobą rozporządzenie, w tym pozwolenie na polowania na dziki z wykorzystaniem urządzeń noktowizyjnych i termowizyjnych. Zdaniem aktywistów ekologicznych otwiera to furtkę do powszechnego łamania prawa przez myśliwych.

Sprzeciw koalicjantów budzi też zmiana przepisów dotyczących dochodzenia rannych zwierząt, które - jak mówi łowiecka gwara - „nie padły w ogniu” - ale uciekły jako „postrzałki". Chodzi o możliwość spuszczenia ze smyczy nawet kilku psów, by je odnaleźć, co wcześniej było niemożliwe.

„Dopuszczona forma jest wysoce stresogenna i nieetyczna. Wystarczy sobie wyobrazić sforę myśliwskich psów ścigających lasem ranne zwierzę, w końcu je dopadając, rozszarpując i zagryzając - bez jakiejkolwiek kontroli człowieka” - pisze koalicja „Niech Żyją!”