0:00
0:00

0:00

W ramach „Giełdy wyborczej OKO.press” szukamy na listach wyborczych opozycji społeczniczek, ekspertów, kandydatów obywatelskich, którzy dali się poznać jako kompetentni i zdeterminowani, zwłaszcza, że dostali – na ogół – dalsze miejsca, ustępując partyjnym działaczom. Wbrew deklaracjom liderów KO i Lewicy przy doborze kandydatów partie kierowały się bowiem wąsko rozumianą logiką partyjną.

Opublikowaliśmy już rekomendacje od: dwójki nauczycieli-społeczników Przemysława Staronia i Anny Schmidt-Fic, dwójki aktywistów ekologicznych: Adama Wajraka i Karoliny Kuszlewicz, słynnej reżyser, znanej z zaangażowanie w sprawy publiczne, Agnieszki Holland oraz dwa głosy feministyczne: Krystyny Kacpury z Federy i Ogólnopolskiego Strajku Kobiet.

Czas na dwie ostatnie odsłony cyklu.

Obywatele RP, jedna z najbardziej zasłużonych i wytrwałych organizacji protestu przeciw rodzącemu się państwu autorytarnemu poleca osiem nazwisk.

Obywatele PR polecają odważne, aktywnych, tych, którzy nienawidzą bezprawia

Gabriela Lazarek, nr 6 KO w okręgu nr 27 (Bielsko-Biała)

Odległe, „niebiorące” miejsce na liście KO - Zieloni. Katastrofa klimatyczna tworzy sytuację, w której trzeba będzie powiedzieć „to teraz” - zgasić piece, odstawić samochody, zrobić szereg rzeczy, które odkładamy, bo wypieramy rzeczywistość, nie chcąc rozstawać się z wygodą. Nie zrobią tego politycy walczący o popularność. Może to zrobić ktoś odważny. Gabrysia jest odważna.

Anna Ojer, nr 2 na liście PSL, okręg nr 19 (Warszawa)

PSL, Koalicja Polska miejsce 2. Jeśli nowa postać konserwatywnego PSL ma przynieść cywilizowaną wersję chadeckiej prawicy, to warto na to stawiać. Anna Ojer jest społeczniczką, na jej wrażliwość na wartości można liczyć, dała dowody.

Bożena Przyłuska, nr 7 na liście KO, okręg nr 19 (Warszawa)

Rekomendować Bożenę? Niby jak? Sama się rekomenduje. Prawa kobiet, świeckie państwo, uczciwa, wiarygodność sprawdzona w ulicznych protestach. Siódme miejsce - warto ją wskazać.

Joanna Scheuring-Wielgus, nr 2 na liście Lewicy, okręg nr 5 (Toruń)

Posłanka, która ustanowiła rekord w zmianie partii w ciągu jednej kadencji. Inaczej niż zawodowi politycy, Joanna szukała możliwości realizacji własnych poglądów, a jej droga jest jedną z recenzji trudnych czasów w polskiej polityce. Joanna otwiera krótką listę tych parlamentarzystów, którzy swoim mandatem ale i immunitetem wspomagali protesty obywatelskie. Nigdy nie fotografowała się na naszym tle - zawsze zapewniała nam wsparcie.

Urszula Zielińska, nr 9 na liście KO, okręg nr 19 (Warszawa)

Zielona, obrończyni klimatu i praw człowieka, zawsze z obywatelami, fajna, otwarta, słuchająca ludzi.

Jacek Grzegorz Wiśniewski, nr 5 na liście KO, okręg nr 20 (podwarszawski)

KOD-er. Niezmordowanie aktywny. Skromny, pracowity, uparty, lojalny, niezwykle konsekwentny.

Michał Szczerba, nr 7 na liście KO, okręg nr 19 (Warszawa)

Dobrze znany, miejsce na liście jednak ryzykownie odległe. Z pewnością zasługuje na „awans” po głosowaniu. Obecny na wielu demonstracjach, zawsze z rozczulająco widocznym wahaniem, czy wypada się politykowi pokazywać, jakby szukał poparcia. Wielokrotnie „na zapleczu” wspomagał protestujących w kłopotach.

Piotr Niemczyk, nr 6 na liście KO, okręg nr 20 (podwarszawski)

Kiedyś w ruchu Wolność i Pokój, co w tamtych czasach wymagało odwagi, ale i było wyrazem konsekwentnego realizmu, bo WiP realnie zmieniał rzeczywistość PRL. Niemczyk współtworzył służby specjalne wolnej Polski. Przenikliwa inteligencja, analityczny umysł. Organicznie, instynktownie nienawidzi bezprawia, które nim wstrząsa do głębi, wzbudza sprzeciw nie do złamania, wyrażany konsekwentnym działaniem.

Poniżej rekomendacje Komitetu Kryzysowego Humanistyki Polskiej. W imieniu organizacji wypowiada się założyciel i przewodniczący ruchu Aleksander Temkin, który podaje też cztery nazwiska z PiS w imię szukania sojuszników organizacji ponad podziałami

Aleksander Temkin z Komitetu Kryzysowego Humanistyki: 13 nazwisk

Zdecydowaliśmy się stworzyć listę osób kandydujących do Sejmu i Senatu współpracujących z naszym środowiskiem, polityków i polityczek związanych z różnymi partiami. Są to ludzie z różnych stronnictw, partii, światopoglądów. Warunkiem skuteczności ruchów społecznych jest zdolność do budowania dla swoich postulatów poparcia ponadpartyjnego. Na przykład, polityka ekologiczna powinna być, jak obecność w NATO, sprawą ponadpartyjną.

Podobnie sprawy edukacji. Komitet Kryzysowy Humanistyki Polskiej działa na rzecz obrony humanistyki i nauk społecznych, na rzecz przywrócenia samorządności uczelnianej, na rzecz wzmocnienia mniejszych uczelni, niesłychanie ważnych dla studentów żyjących poza wielkimi metropoliami.

Spór wokół tych problemów przecina granice obozów politycznych.

Zaangażowanie przecinające granice tożsamości partyjnych należy do naszego etosu od samego początku naszego działania. Łączymy je z czasem bardzo ostrym działaniem publicznym.

Nasz „ekumeniczny” wybór nie jest wyłącznie pragmatyczną kalkulacją. Chcemy przyczynić się do ustalenia innego modelu relacji między politykami a ruchami społecznymi. Strona społeczna często daje się rozgrywać politykom, tymczasem interesy i postulaty społeczne powinny mieć znaczenie pierwszorzędne.

Jak odebrano nasz pomysł? Oczywiście, baliśmy się trochę tego eksperymentu. Ale odebrany został pozytywnie. Dominowały komentarze facebookowe w rodzaju: " Nie uciekacie naiwnie od »polityczności«, a jednocześnie zachowujecie swoje organizacyjne priorytety. Bardzo szanuję " "Brawo. Politycy i polityczki powinni się na coś przydawać, warto im pomagać, jeśli działają dobrze".

Lewica

Magdalena Długosz, pozycja 2, okręg 6, Lublin. Działaczka społeczna Ruchów Miejskich w Lublinie. Pomagała działaczom studenckim związanym z KKHP organizować protesty przeciwko ustawie Gowina. Osoba odważna, potrafiąca mówić wbrew władzom uczelni.

Katarzyna Duda, pozycja 9, okręg 19, Warszawa. Nagłośniła problem losu pracowników technicznych uniwersytetów i innych uczelni publicznych. Przyczyniła się swoim raportem na ten temat i medialnym działaniami wokół raportu do polepszenia losu sprzątaczek uniwersyteckich i ochroniarzy, wcześniej zatrudnianych (co się wciąż jeszcze zdarza) na śmieciowych umowach przez rektorów.

Maciej Gdula, pozycja 1, okręg 13, Kraków. Wielokrotnie nam doradzał, brak udział w naszych protestach, w naszych debatach i kongresach. Człowiek, do którego mamy duże zaufanie, bardzo odważny, szeroko myślący, zasłużony dla naszego środowiska.

Mariusz E. Sokołowicz, pozycja 14, okręg 9, Łódź. Prodziekan Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego w Łodzi. Przyczynił się w zasadniczy sposób do protestów organizowanych na Uniwersytecie Łódzkim przeciw reformie Gowina. Bez jego poparcia nie udałoby się ich zorganizować.

Adam Wojech, pozycja 15, okręg 9, Łódź. Bardzo ważna postać dla protestu środowiska akademickiego w Łodzi przeciw reformie Gowina. Bez niego nie byłoby okupacji budynków uczelnianych i protest w Łodzi by się załamał. Łódź była drugim po Warszawie ośrodkiem, który przystąpił do protestu – jej rola była bardzo duża.

Prawica

Włodzimierz Bernacki, pozycja 1 (lista do Senatu), okręg 34, Tarnów. Główny konserwatywny krytyk reform Gowina, głosował przeciwko uchwaleniu ustawy, zwracał uwagę na jej neoliberalny charakter.

Bogusław Dopart, pozycja 13, okręg 13, Kraków. Pomagał naszemu środowisku w naszych działaniach przeciwko reformie Gowina, udzielając wsparcia i kontaktów na prawicy.

Józefina Hrynkiewicz, pozycja 3, okręg 23, Rzeszów. Głosowała przeciw reformie Gowina, udzielała naszemu środowisku wsparcia swoimi kontaktami, wspiera nasze projekty dotyczące wzmocnienia pozycji studentów na rynku pracy.

Bogdan Latosiński, pozycja 9, okręg 33, Kielce. Zgodził się na przejęcie zaproponowanego przez nasze środowisko projektu interpelacji poselskiej w sprawie niektórych zasadniczych wad reformy Gowina.

PSL

Józef Brynkus, pozycja 1, okręg 12, Chrzanów. Najbardziej rzeczowy krytyk reformy Gowina w Sejmie. Zgodził się na zgłoszenie na Komisji Edukacji przygotowanych przez KKHP poprawek do ustawy. Wielokrotnie interpelował w tych kwestiach.

Koalicja Obywatelska

Artur Gierada, pozycja 4, okręg 33, Kielce. Rozumie znaczenie uczelni dla swojego regionu i potrzebę utrzymania ich pozycji. Pomógł nam, udzielając kontaktów do wielu innych liberalnych polityków i pośrednicząc w relacjach. Przyczynił się do tego, że Platforma nie poparła ustawy Gowina.

Waldemar Sługocki, pozycja 2, okręg 8, Zielona Góra. Wiceminister nauki w rządzie cieni PO. Zaalarmował prasę lokalną na temat skutków reformy Gowina dla uczelni poza największymi miastami. Pomagał nam swoimi kontaktami, mocno angażował się w dyskusję na temat ustawy.

Miłosława Stępień, pozycja 2, okręg 37, Konin. Działaczka społeczna, ekologiczna, osoba rozumna, twarda, energiczna i daleka od wszelkiego sekciarstwa politycznego, blisko związana z naszym środowiskiem. Działała na rzecz uczciwych reguł w konkursach uniwersyteckich, pomagała w tworzeniu naszego pisma i robi bardzo ważne rzeczy dla swojego regionu.

;
Na zdjęciu Jakub Szymczak
Jakub Szymczak

Dziennikarz OKO.press. Autor książki "Ja łebków nie dawałem. Procesy przed Żydowskim Sądem Społecznym" (Czarne, 2022). W OKO.press pisze o gospodarce i polityce społecznej.

Komentarze