0:000:00

0:00

Prawa autorskie: Adam Stêpień / Agencja GazetaAdam Stêpień / Agenc...

Gala wręczenia statuetek upamiętniających dorobek ks. Blachnickiego, założyciela oazowego ruchu “Światło - Życie”, odbyła się 18 marca 2017 w siedzibie Ministerstwa Rozwoju. Za organizację odpowiedzialny był Parlamentarny Zespół Członków i Sympatyków Ruchu Światło-Życie, Akcji Katolickiej oraz Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, do którego należy m.in. posłanka Sobecka. Zespół parlamentarzystów ma w dorobku wiele osiągnięć, w tym: organizację spotkania z ks. Oko pt. „Ideologia gender - zagrożenie dla cywilizacji”.

Rozpoczynając uroczystość, przewodniczący Stałego Komitetu Rady Ministrów, min. Henryk Kowalczyk, który odebrał nagrodę w imieniu premier Szydło, podkreślił, że:

"powinno być czymś normalnym, że tego typu gale odbywają się w rządowych gmachach. Instytucje rządowe służą dobru, a Ruch Światło-Życie jest samym dobrem".

Obecność w ministerstwie nazwał "spłacaniem długu zaciągniętego u ks. Blachnickiego".

Statuetki "Prawda-Krzyż-Wyzwolenie" rozdano po raz pierwszy. Premier Beatę Szydło "uhonorowano" za “wprowadzenie w życie nauki Kościoła”. Z relacji "Gościa Niedzielnego' wynika, że wzruszenia nie krył prof. Bogdan Chazan - od niedawna ekspert Ministerstwa Zdrowia. Przyjmując nagrodę za zasługi w "niezłomnej obronie życia nienarodzonego", powiedział, że wyróżnienie dedykuje młodym lekarzom:

"żeby nie ustawali oraz nie godzili się na kompromis z sumieniem oraz reprezentowali twardą postawę za życiem i Bogiem. W Polsce lekarze, którzy chcą być wierni chrześcijańskim wartościom, są wyrzucani z pracy".

Laury uznania zebrali również:

  • Radio Maryja - za wieloletnie wspieranie idei Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i propagowanie Ruchu Światło-Życie wraz z Domowym Kościołem;
  • Fundacja "Orszak Trzech Króli" - za wypromowanie rodzinnej i wspólnotowej tradycji świętowania;
  • grupa "Odwaga” - za pomoc duchową i terapeutyczną osobom o niechcianych skłonnościach seksualnych oraz ich rodzinom";
  • Jarosław Gąsiorek - za przeszczepienie idei ks. Blachnickiego na Ukrainę;
  • Artur Kołaczek - za inicjatywy ewangelizacyjne (Samochodowa Randka Małżeńska, Nawigacja w rodzinie oraz Wirtualna Choinka);
  • Dorota Seweryn - za niestrudzone świadectwo o życiu i działalności ks. Blachnickiego.

List do uczestników gali wysłał sam prezydent Andrzej Duda. Podkreślał w nim zasługi ks. Blachnickiego dla "odnowy moralnej narodu": "Ksiądz Franciszek zawsze akcentował potrzebę łączenia wiary i praktyk religijnych z aktywnością na polu społecznym. Jego ruch miał wpływ na kilka pokoleń Polaków, przyczynił się do odnowy moralnej narodu i przygotował grunt pod pokojową rewolucję Solidarności".

Czy to faktycznie “normalne”, żeby w siedzibie ministerstwa rozdawać nagrody homofobicznym organizacjom? Wśród "zasłużonych" znalazła się bowiem lubelska grupa “Odwaga” prowadząca terapię reparatywną dla osób homoseksualnych, której korzeni należy szukać właśnie w ruchu kontynuatorów "myśli" ks. Blachnickiego.

Nagrodę odebrali za “pomoc duchową i terapeutyczną osobom o niechcianych skłonnościach seksualnych oraz ich rodzinom”. Terapia reparatywna (in. konwersyjna) przez środowiska psychologów, psychoanalityków, seksuologów i same osoby homoseksualne zgodnie jest uznawana za nieetyczną, szkodliwą i stojącą w sprzeczności z aktualnym stanem wiedzy na temat orientacji seksualnej.

„Wygląda na to, że polski rząd obrał sobie za cel uzyskanie niechlubnego tytułu europejskiego bastionu homofobii” - mówi "Oku" Cecylia Jakubczak z Kampanii Przeciw Homofobii. W październiku w Sali Kolumnowej Sejmu odbył się wykład Paula Camerona - słynącego z homofobicznych poglądów. Tym razem homofobiczna organizacja została zaproszona do budynku rządowego. „Jest to oburzające i niepokojące zarazem - komentuje Jakubczak. - Zezwolenie na organizację w rządowym budynku imprezy, podczas której jednym z laureatów jest organizacja specjalizująca się w «leczeniu» osób homoseksualnych z «niechcianych skłonności», świadczy o kompletnym braku odpowiedzialności i ignorancji ze strony władzy”.

Terapia reparatywna

Światowa Organizacja Zdrowia wykreśliła homoseksualność ze spisu chorób i zaburzeń w 1993 roku. Jednak terapeuci reparatywni zakładają, że orientacji seksualnej można "oduczyć". Źródeł "skłonności" dopatrują się w anomaliach w relacji rodzic - dziecko, które występują na najwcześniejszym etapie rozwoju (do 3 lat). W uproszczeniu terapeuci uważają, że każdy gej ma złe relacje z ojcem, a każda lesbijka złe relacje z matką. Doświadczenie duchowego "braku domu" skutkuje "skłonnościami homoseksualnymi", których można się pozbyć.

Kolebką takiego myślenia są Stany Zjednoczone. Współcześnie rozwija je wąskie grono "terapeutów" skupionych wokół instytutu National Association for the Research and Therapy of Homosexuality (NARTH).

Już w 1998 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne wydało stanowisko, w którym informowało o szkodliwości terapii reparatywnej. "Potencjalne ryzyko jest znaczące, włączając w to możliwość wystąpienia depresji, zaburzeń lękowych i zachowań autodestrukcyjnych. Wielu pacjentów, którzy poddali się «terapii reparatywnej» relacjonuje, że podawano im mylną informację, że homoseksualiści są samotnymi, nieszczęśliwymi osobnikami, którzy nigdy nie osiągną akceptacji lub satysfakcji. Możliwość, że osoba osiągnie szczęście i satysfakcjonujące relacje interpersonalne jako gej lub lesbijka nie była im prezentowana, a alternatywne podejście do radzenia sobie ze społeczną stygmatyzacją nie była omawiana.

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne sprzeciwia się jakiejkolwiek terapii psychiatrycznej, takiej jak terapia «reparatywna» lub «konwersyjna», które opierają się na założeniu, że homoseksualizm jest sam w sobie zaburzeniem psychicznym lub opartych na założeniu, że pacjent powinien zmienić swoją orientację homoseksualną."

Do sprzeciwu w 2000 roku dołączyło Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne, stwierdzając, że terapia reparatywna jest nieskuteczna, nieetyczna i może przynieść szkodę.

Przeczytaj także:

Homofobiczna "Odwaga"

Do Polski terapię reparatywną sprowadzili przedstawiciele ruchu Światło-Życie. W Lublinie powstał ośrodek "Odwaga", a jedną z jego czołowych postaci stał się o. Mieczysław Kożuch, który uważa m.in., że akceptacja homoseksualizmu to tylko moda. Metody, które stosują terapeuci i kaznodzieje z lubelskiego ośrodka, opierają na założeniach amerykańskiego terapeuty, założyciela International Healing Foundation, Richarda Cohena.

W 2014 roku dziennikarz Newsweeka, Rafał Gębura, wziął udział w terapii i ujawnił kulisy funkcjonowania ośrodka. Według pracowników "Odwagi" odpowiedzią na homoseksualizm ma być nauka Kościoła, a w głębi duszy każdy jest heteroseksualny.

"Ofiarami" takich metoda padają najczęściej osoby, które mają trudność z zaakceptowaniem swojej orientacji. Zamiast wsparcia otrzymują potwierdzenie swoich obaw i obietnicę "wyleczenia".

Polskie Towarzystwo Seksuologiczne protestuje

Polskie Towarzystwo Seksuologiczne w 2016 roku, zabrało głos ws. kampanii dezinformacyjnej prowadzonej przez polityków i niektóre media na temat osób homoseksualnych. Przypomniało najnowszy stan wiedzy naukowej: "Orientacja homoseksualna, jako cecha osobista, podlega takim samym formom ekspresji jak orientacja heteroseksualna. Orientacja seksualna per se nie determinuje, poziomu rozwoju emocjonalnego, intelektualnego, społecznego czy moralnego. Za nieuprawnione i wyjątkowo krzywdzące uznajemy szerzenie poglądu nawołującego do patologizacji lub penalizacji homoseksualności."

PTS uznał, że: "Propagowanie terapii polegających na korekcie, konwersji czy reparacji orientacji homo- czy biseksualnej w kierunku wyłącznie heteroseksualnej jest niezgodne ze współczesną wiedzą na temat seksualności człowieka i może zaowocować poważnymi niekorzystnymi skutkami psychologicznymi dla osób poddawanych tego typu oddziaływaniom".

PTS zwracał też uwagę na konsekwencje powielania nieprawdziwych informacji przez polityków i publicystów.

"Reprodukowanie uprzedzeń wobec osób (red. homoseksualnych) może skutkować pogorszeniem jakości psychicznego i fizycznego funkcjonowania znaczącej części społeczeństwa (przykładem mogą być próby samobójcze osób prześladowanych na tle homofobicznym). Reprodukowanie uprzedzeń przyczynia się także do pogłębiania szkodliwych podziałów społecznych oraz do wzrostu postaw nienawiści wobec osób będących członkami naszego społeczeństwa, co grozi głęboką dezintegracją tego społeczeństwa."

Wobec szerzącej się w polskiej debacie publicznej dezinformacji na temat zdrowia psychicznego i fizycznego osób homoseksualnych oraz oceny moralnej ich postępowania, jak również w obliczu faktu, iż 11 października 2016 r. w Sejmie RP wystąpił znany ze swoich potępiających homoseksualność poglądów Paul Cameron, w oparciu o aktualną wiedzę naukową przedstawiamy stanowisko na temat zdrowia osób o orientacji homoseksualnej i konsekwencji szerzenia uprzedzeń z tym związanych.

Zdajemy sobie sprawę, że kwestia orientacji seksualnej jest tematem budzącym kontrowersje i znaczne zainteresowanie społeczne. Z tego powodu uważamy za istotne, by uczestnicy debaty publicznej i politycznej korzystali z wniosków wynikających z prowadzonych współcześnie (zarówno w polskich, jak i zagranicznych ośrodkach naukowych) badań na temat funkcjonowania osób homoseksualnych oraz z aktualnie obowiązujących ustaleń środowisk naukowych w tym zakresie.

Orientacja seksualna jest współcześnie definiowana jako pociąg erotyczny i uczuciowy wobec mężczyzn, kobiet lub obu płci. Orientacja heteroseksualna, homoseksualna i biseksualna są traktowane jako prawidłowe warianty rozwojowe seksualności człowieka. Osoby homoseksualne stanowią około 5% populacji. W oparciu o wyniki badań poświęconych orientacji homoseksualnej, prowadzonych na świecie od lat 40. XX wieku, eksperci zasiadający w międzynarodowych gremiach skupiających psychologów, psychiatrów i lekarzy innych specjalności doprowadzili do depatologizacji homoseksualności - homoseksualizm został wykreślony z list chorób i zaburzeń psychicznych: w 1973 roku z klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, w skrócie DSM), w 1991 roku - z Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (International Classification of Diseases and Related Health Problems, w skrócie ICD) opracowanej przez Światową Organizację Zdrowia. Chcemy podkreślić, że druga z wymienionych tu klasyfikacji stanowi prawną podstawę do stawiania rozpoznań medycznych w Polsce.

Kształtowanie się orientacji seksualnej jest procesem złożonym, pozostającym pod wpływem wielu czynników, wśród których znaczącą rolę odgrywają uwarunkowania biologiczne. Orientacja seksualna nie podlega możliwości dowolnego kształtowania zgodnie z kulturowo - społecznymi oczekiwaniami, nie jest kwestią wyboru lub mody. Podobnie jak osoby heteroseksualne, osoby homoseksualne mają prawo do korzystania z usług medycznych i psychologicznych, jednak wskazaniem do leczenia w żadnym razie nie powinna być orientacja seksualna tych osób. Propagowanie terapii polegających na korekcie, konwersji czy reparacji orientacji homo- czy biseksualnej w kierunku wyłącznie heteroseksualnej jest niezgodne ze współczesną wiedzą na temat seksualności człowieka i może zaowocować poważnymi niekorzystnymi skutkami psychologicznymi dla osób poddawanych tego typu oddziaływaniom.

Orientacja homoseksualna, jako cecha osobista , podlega takim samym formom ekspresji jak orientacja heteroseksualna. Orientacja seksualna per se nie determinuje, poziomu rozwoju emocjonalnego, intelektualnego, społecznego czy moralnego. Za nieuprawnione i wyjątkowo krzywdzące uznajemy szerzenie poglądu nawołującego do patologizacji lub penalizacji homoseksualności, co miało miejsce w wypowiedziach np. Paula Camerona.

Zdecydowanie sprzeciwiamy się powielaniu przez polityków i publicystów opinii na temat osób homoseksualnych, nie znajdujących poparcia we współczesnych badaniach, a także wyrażamy głęboki niepokój o społeczne konsekwencje tego rodzaju działań. Zwracamy uwagę, że reprodukowanie uprzedzeń wobec tych osób może skutkować pogorszeniem jakości psychicznego i fizycznego funkcjonowania znaczącej części społeczeństwa (przykładem mogą być próby samobójcze osób prześladowanych na tle homofobicznym). Reprodukowanie uprzedzeń przyczynia się także do pogłębiania szkodliwych podziałów społecznych oraz do wzrostu postaw nienawiści wobec osób będących członkami naszego społeczeństwa, co grozi głęboką dezintegracją tego społeczeństwa.

Wzywamy wszelkie zdrowotne organizacje naukowe działające w Polsce oraz wszystkich seksuologów, psychologów, psychiatrów i innych specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego do podjęcia działań polegających na dementowaniu stereotypów i uprzedzeń na temat osób homoseksualnych oraz skojarzeń pomiędzy homoseksualnością a zaburzeniami zdrowia fizycznego i psychicznego oraz przestępczością seksualną. Ponadto, wzywamy wszelkie polskie organizacje naukowe działające w dziedzinie edukacji, jak również pedagogów i wychowawców dzielących z rodzicami odpowiedzialność za rozwój postaw społecznych u dzieci i młodzieży do rzetelnej edukacji na temat homoseksualności i uwrażliwiania swoich podopiecznych na problem dyskryminacji ze względu na orientację seksualną.

Jednocześnie zachęcamy uczestników debaty publicznej, by przy świadomości znaczenia wypowiadanych opinii oraz poczucia odpowiedzialności za ich możliwe społeczne konsekwencje, korzystali z wiedzy i doświadczeń pracujących na polskich uczelniach ekspertów w dziedzinie psychologii, seksuologii i psychiatrii, zrzeszonych w stowarzyszeniach i zespołach badawczych, których działalność pozwala na pozyskanie aktualnej wiedzy na temat orientacji seksualnej.

;

Udostępnij:

Anton Ambroziak

Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o prawach człowieka, społeczeństwie obywatelskim i usługach publicznych.

Komentarze