0:000:00

0:00

W każdym sondażu wyborczym, ankieter/ka zaczyna od pytania, czy badany/a zamierza wziąć udział w wyborach. Dalszą część ankiety prowadzi tylko z tymi, którzy odpowiedzieli „zdecydowanie tak” i „raczej tak”. Postanowiliśmy – nazwijmy to po imieniu – podstępem poznać preferencje polityczne niegłosujących. Zapytaliśmy: „Powiedział Pan/i, że nie wziąłby/wzięłaby udziału w najbliższych wyborach. A gdyby ktoś znajomy chciał głosować i pytał o radę, to którą partię, by Pan/i doradziła/a?”.

Sondaż IPSOS dla OKO.press (głosowanie niegłosujących)
Sondaż IPSOS dla OKO.press (głosowanie niegłosujących)

Jak widać na wykresie, aż 37 proc. badanych oparło się naszemu naciskowi i nie wskazało żadnej partii. Utrudnia to porównania. Dlatego przeliczyliśmy wynik, prawie w całości odsiewając tych uparcie na nie.

Sondaż IPSOS dla OKO.press (głosowanie niegłosujących, bez nie wiem)
Sondaż IPSOS dla OKO.press (głosowanie niegłosujących, bez nie wiem)

Okazuje się, że także takie podwójnie wirtualne wybory wygrywa PiS, ale z gorszym wynikiem (30 proc.) niż wśród zdecydowanych wyborców (35 proc.). Lepszy rezultat ma z jednej strony Kukiz’15, a z drugiej Platforma Obywatelska. Poparcie dla Kukiza jest zrozumiałe - jego antysytemowa retoryka może zgadzać się z myśleniem ludzi, którzy lokują się na zewnątrz systemu wyborczego.

Niezły wynik Platformy wskazuje zapewne na jej rozczarowanych zwolenników, którzy pod presją wskazują na partię, na którą kiedyś głosowali. A takich ludzi jest dużo

Gdyby w Polsce – tak jak np. w Belgii – wprowadzić obowiązkowy udział w wyborach, te dwie partie nieco by zyskały. Straciłaby natomiast Nowoczesna, która nie ma rezerw. Niegłosujący jej nie cenią, a może jeszcze nie znają. Dobrze wykształcony elektorat Nowoczesnej jest zapewne maksymalnie zmobilizowany i wszyscy „nowocześni” deklarują udział w wyborach.

Sondaż IPSOS dla OKO.press:

Badanie przeprowadzono w dniach 25–28 czerwca metodą CATI (telefonicznie), na ogólnopolskiej reprezentatywnej próbie 1001 osób.

Udostępnij:

Piotr Pacewicz

Naczelny OKO.press. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".

Komentarze