Słabe przemówienie Tuska, ale nie ma to znaczenia. Bo nowego otwarcia koalicji nie przyniosą słowa

Jeśli głosowanie w sprawie wotum zaufania zostaje zapowiedziane ledwie kilka chwil po porażce Rafała Trzaskowskiego, a ustalanie szczegółów trwa parę godzin podczas dwóch szybkich spotkań liderów koalicji, to znaczy, że cały proces nie ma znaczenia strategicznego, tylko czysto doraźny. Bo nie da się w szoku i atmosferze wzajemnych pretensji po dotkliwym wyborczym ciosie ustalić na chybcika niczego długofalowego. Ciężko też błyskiem spójnie zmodyfikować plan działania po nagłym unieważnieniu poprzedniego projektu, zakładającego harmonijną współpracę z nowym prezydentem. Takie cuda w polityce się nie dzieją, osobliwie z całą pewnością nie dzieją się w koalicyjnej rzeczywistości Polski 2025 roku.

Od początku koncepcja wotum zaufania miała dwa podstawowe cele polityczne:

• po pierwsze, dać sygnał opozycji i prezydentowi elektowi, że gra na szybką dekompozycję obozu władzy jest skazana na porażkę,
• a po drugie, ważniejsze, przynajmniej tymczasowo potwierdzić przywództwo w koalicji premiera Donalda Tuska, uciąć falę spekulacji na temat możliwej zmiany szefa rządu i zebrać całą koalicję pod jednym namiotem, zanim na jej skrzydłach pojawią się alternatywy dla obecnego układu.

• a po drugie, ważniejsze, przynajmniej tymczasowo potwierdzić przywództwo w koalicji premiera Donalda Tuska, uciąć falę spekulacji na temat możliwej zmiany szefa rządu i zebrać całą koalicję pod jednym namiotem, zanim na jej skrzydłach pojawią się alternatywy dla obecnego układu.

Jeśli za wotum zaufania zagłosował nawet Marek Sawicki z PSL, który jeszcze niedawno porównywał Tuska do konia, „który się zgrał i nie ciągnie” oraz proponował „zmianę konia, a nie podstawianie mu lżejszego wozu”, to znaczy, że akcja konsolidacja się udała, a koalicja kupiła sobie trochę czasu.

Oczywiście można było to zrobić w trochę lepszym albo trochę gorszym stylu. Chaotyczne i dygresyjne przemówienie Donalda Tuska rozpoczynające debatę o wotum zaufania sprawiło, że ziściła się ta druga opcja. Ale też, między nami mówiąc, nikt o tym przemówieniu pojutrze nie będzie pamiętał, a przyszłość koalicji 15 października rozegra się zupełnie gdzie indziej.