Sondaż prezydencki. Oto rezerwy Trzaskowskiego i Nawrockiego oraz trzy tajemnice do odkrycia
Kobiety za Trzaskowskim, mężczyźni (zwłaszcza młodzi) za Nawrockim, małe miasta twierdzą Nawrockiego, duże – Trzaskowskiego. Sondaż Ipsos dla OKO.press pokazuje podziały przed drugą turą. Ale gdzie obaj kandydaci mają rezerwy? I co musi się stać, żeby wygrali?
Sondaż Ipsos dla OKO.press pokazuje minimalną przewagę Rafała Trzaskowskiego tuż przed drugą turą, ale tak nikłą, że trzeba korzystać z lupy, by dostrzec różnice. Statystycznie rzecz biorąc, na finiszu kampanii mamy remis, a obaj kandydaci mają równe szanse na zwycięstwo w niedzielę 1 czerwca.
Zdecyduje mobilizacja – to chyba najczęściej wypowiadane i pisane zdanie przed tymi wyborami. Zdanie prawdziwe.
Osie mobilizacyjne przebiegają w miejscach, które każda z osób średnio zainteresowanych polityką mogłaby intuicyjnie wskazać: kobiety a mężczyźni, mniejsze ośrodki a duże miasta, wyborcy z pierwszej tury a nowi wyborcy, którzy zagłosują tylko w drugiej turze. Ale diabeł tkwi w szczegółach.
Zobaczmy, jak to wygląda w sondażu Ipsos dla OKO.press
Zobaczmy, jak to wygląda w sondażu Ipsos dla OKO.press
Czy młodzi mężczyźni staną murem za Nawrockim?
Na początek konieczne jest ważne i kluczowe zastrzeżenie: im głębiej w analizach sondaży wchodzimy w preferencje badanych, tym bardziej ostrożnym należy być w interpretacji wniosków. Jedynym sensownym podejściem jest czytanie takiej analizy jako publicystycznych hipotez opartych na danych, ponieważ błąd pomiaru w mniejszych grupach jest zbyt duży, by konkretne liczby i proporcje traktować jako pewnik.
Mając w pamięci to zastrzeżenie, zobaczmy, jak w naszym sondażu kształtują się różnice w poparciu ze względu na płeć.
Naczelny OKO.press, redaktor, socjolog po Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. W OKO.press od 2019 roku, pisze o polityce, sondażach, propagandzie. Wcześniej przez ponad 13 lat w "Gazecie Wyborczej" jako dziennikarz od spraw wszelakich, publicysta, redaktor, m.in. wydawca strony głównej Wyborcza.pl i zastępca szefa Działu Krajowego. Pochodzi z Sieradza, ma futbolowego hopla, kibicuje Widzewowi Łódź i Arsenalowi.
Naczelny OKO.press, redaktor, socjolog po Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW. W OKO.press od 2019 roku, pisze o polityce, sondażach, propagandzie. Wcześniej przez ponad 13 lat w "Gazecie Wyborczej" jako dziennikarz od spraw wszelakich, publicysta, redaktor, m.in. wydawca strony głównej Wyborcza.pl i zastępca szefa Działu Krajowego. Pochodzi z Sieradza, ma futbolowego hopla, kibicuje Widzewowi Łódź i Arsenalowi.
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Komentarze