0:000:00

0:00

Prawa autorskie: Jakub Orzechowski / Agencja GazetaJakub Orzechowski / ...

Uczęszczanie na religię jest traktowane w szkołach jako rzecz oczywista, a same lekcje jako obowiązkowe. Choć obowiązkowe nie są. Uczniowie mają prawo nie chodzić na religię.

3 września 2018 Fundacja Wolność od Religii interweniowała w Szkole Podstawowej w Sochaczewie. Ogłoszony przez szkołę harmonogram rozpoczęcia roku szkolnego dla uczniów wyglądał tam tak:

  • "8.30 – zbiórka przed szkołą, wyjście do kościoła pod opieką nauczycieli
  • 9.00 – Msza Święta
  • Po powrocie z kościoła spotkanie z wychowawcami w wyznaczonych salach".

"W okolicach 1 września jesteśmy zasypywani tego typu zgłoszeniami" - opowiada OKO.press Tomasz Kalbarczyk z Fundacji Wolność od Religii.

"Wyjścia na msze z okazji początku roku to zjawisko powszechne, gorzej jak msza umieszczona jest między obowiązkowymi »świeckimi« elementami rozpoczęcia roku".

Fundacja opisywała rozpoczynanie roku szkolnego mszą m.in. w Łomży, Lublinie i Sochaczewie, a także w Biłgoraju:

W mediach społecznościowych dużo jest takich sygnałów. "Moje dziecko zostanie w świetlicy, kiedy inne pójdą na mszę do kościoła" - napisała w poniedziałek 3 września na FB Karolina Wigura z "Kultury Liberalnej". Jej zdaniem to „fatalny pomysł”, a religijne praktyki nie powinny się odbywać w godzinach lekcyjnych.

W szkole, do której chodzą dzieci Agaty Diduszko-Zyglewskiej z "Krytyki Politycznej", lekcje religii umieszczono między obowiązkowymi zajęciami. Publicystka zamieściła na Facebooku treść pisma, które wysłała do dyrekcji szkoły. Powołuje się na Konstytucję, która reguluje nauczanie religii:

art. 53 par. 4. Religia kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej może być przedmiotem nauczania w szkole, przy czym nie może być naruszona wolność sumienia i religii innych osób.

art. 53 par. 7. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.

Z kolei ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania mówi w art. 1 par. 3, że:

Obywatele wierzący wszystkich wyznań oraz niewierzący mają równe prawa w życiu państwowym, politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym.

Diduszko-Zyglewska zaznacza, że szkoła nie jest miejscem kultu religijnego. Prosi: "o wzięcie pod uwagę, że do szkoły publicznej chodzą dzieci z rodzin wyznających różne religie i poglądy - szkoła nie jest miejscem kultu, jest powszechną instytucją edukacyjną, która ma służyć wszystkim dzieciom i wszystkie powinny czuć się w niej dobrze".

Wigura podkreśla, że uczniowie pochodzą z różnych rodzin i potrzeby wszystkich powinny być uwzględnione: „Jako mniejszość, my, rodzice niereligijni lub innego wyznania, którzy nie ubrali dziś swoich dzieci w galowe ubrania, czuliśmy się wystawieni poza obręb pewnej wspólnoty. Szkoła musi poszukiwać dla uczących się w niej dzieci i ich rodziców wspólnego mianownika. Powinien być jak parasol - aby mogli się pod nim zmieścić wszyscy, bez poczucia dyskomfortu”.

Szanowna Pani Dyrektor, Szanowna Rado Rodziców,

Dowiedzieliśmy się dziś, że – nie po raz pierwszy – nieobowiązkowe, dodatkowe zajęcia z religii wstawiono do planu w środku zajęć, pomiędzy obowiązkowymi lekcjami. Takie ustawienie planu to dyskryminacja dzieci, które nie uczęszczają na te zajęcia, a które są zmuszone do bezproduktywnego spędzania „okienka” na szkolnym korytarzu i dłuższego przebywania w szkole tylko po to, żeby inne dzieci mogły w trakcie zajęć uczestniczyć na terenie publicznej świeckiej szkoły w praktykach związanych z religią.

Nasze dzieci chodzą na zajęcia dodatkowe i mają własne potrzeby rozwojowe – obowiązkowe spędzanie dwóch „pustych” godzin tygodniowo w szkole w związku z praktykami religijnymi innej grupy dzieci jest dla naszych rodzin niepotrzebnym i niezrozumiałym obciążeniem.

Dodatkowo, plan zajęć, w którym przeplatają się zajęcia obowiązkowe dla wszystkich i nieobowiązkowe o charakterze religijnym, łamie zapisy polskiego prawa.

Według art. 53 pkt. 4 Konstytucji, o ile religia może być przedmiotem nauczania w szkole, to nauczanie jej nie może naruszać wolności sumienia i religii innych osób – tymczasem w naszej szkole od kilku lat narasta przemoc symboliczna wobec niekatolików: w każdej klasie, a nawet w stołówce, wisi krzyż.

W kontekście umieszczenia zajęć z religii w środku planu, wiedza o przynależności religijnej każdej rodziny, która należy do zbioru danych wrażliwych, staje się wiedzą publiczną, co jest złamaniem art. 53 pkt.7 mówiącego o tym, że nikt nie może być zobowiązany do ujawniania swoich przekonań religijnych.

Według art. 53 pkt. 6 Konstytucji nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia w praktykach religijnych. Tymczasem katecheza umieszczona w środku lekcji stanowi – w szczególności wobec młodszych dzieci – próbę takiego zmuszania, ponieważ uczeń z (własnego lub rodziców) lęku przed ostracyzmem uczestniczy w tych zajęciach często wbrew swojej woli. Jest więc do uczestnictwa przymuszany, a akt odmowy stanowi akt sprzeciwu wobec takiego przymusu. Szkoła nie powinna stawiać uczniów w sytuacji, w której muszą dokonać manifestacyjnego sprzeciwu, aby nie paść ofiarą przemocy ideologicznej.

Według art.1 pkt. 3 Ustawy o gwarancjach wolności i sumienia obywatele wierzący wszystkich wyznań oraz niewierzący mają równe prawa w życiu państwowym, politycznym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym – tymczasem dobro naszych dzieci jest podporządkowane dobru dzieci uczęszczających na religię lub – co bardziej prawdopodobne – wygodzie samych katechetów.

Mamy nadzieję, że zechcecie państwo naprawić tę niewłaściwą sytuację, która budzi niepokój także rodziców dzieci z innych klas. Bardzo prosimy o ułożenie planu zajęć w taki sposób, żeby wszystkie dzieci odbywały zajęcia obowiązkowe razem i bez „okienek”. Nieobowiązkowe zajęcia dodatkowe – organizowane zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 kwietnia 1992 r na życzenie rodziców – powinny się w tym planie znaleźć przed lub po zajęciach obowiązkowych, tak żeby nie zaburzały wspólnotowego charakteru nauczania w szkole podstawowej.

Prosimy o wzięcie pod uwagę faktu, że do szkoły publicznej chodzą dzieci z rodzin wyznających różne religie i poglądy – szkoła nie jest miejscem kultu, jest powszechną instytucją edukacyjną, która ma służyć wszystkim dzieciom i wszystkie powinny czuć się w niej dobrze.

Z góry dziękujemy za rozwiązanie tego problemu.

Co powinna szkoła - według obowiązującego prawa

Nauczanie religii w szkołach reguluje "Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 14 kwietnia 1992 roku w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach" (ze zmianami, ostatnio w 2017). Dokument nie pozwala na dyskryminację uczniów ze względu na udział lub brak udziału w lekcjach religii.

par. 1a. 3. Uczestniczenie lub nieuczestniczenie w przedszkolnej albo szkolnej nauce religii lub etyki nie może być powodem dyskryminacji przez kogokolwiek w jakiejkolwiek formie.

Jednocześnie rozporządzenie nie zakazuje umieszczanie katechezy w planie lekcji pomiędzy obowiązkowymi zajęciami, a wręcz sugeruje taką możliwość:

par. 3. 3 Szkoła jest obowiązana zapewnić w czasie trwania lekcji religii lub etyki opiekę lub zajęcia wychowawcze uczniom, którzy nie korzystają z nauki religii lub etyki w szkole.

Czyli: umieszczając religię między językiem polskim a geografią, szkoły działają zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem. Rzecz w tym, czy to rozporządzenie jest zgodne z Konstytucją.

Czy szkoła nie wywiera niedopuszczalnej presji na dzieci i młodzież, a tych, którzy nie biorą udziału w praktykach religijnych nie poddaje społecznym szykanom?

Na stronie rownoscwszkole.pl Fundacja Wolność od religii zamieszcza m.in. wzór pisma do dyrekcji z prośbą o zmianę planu, gdy religia jest umieszczona między lekcjami. Napisano tam m.in. "Sytuacja ta sprzyja poczuciu wykluczenia mojego dziecka, zagraża jego relacjom w grupie rówieśniczej, jak również wpływa na samoocenę i satysfakcję z pobytu w szkole".

Można się zastanawiać, czy zmuszając dzieci do chodzenia na religię i msze, polska szkoła próbuje walczyć z spadkiem religijności młodzieży, czy sama go wywołuje. Według globalnego sondażu religijności religia jest "bardzo ważna" zaledwie dla 16 proc. osób w wieku 18-39, a codziennie się modli tylko 14 proc. z nich.

Lubnauer: Apeluję do nauczycieli, żeby nie byli nadgorliwi

„Nierówne traktowanie dzieci, zmuszanie niektórych, żeby spędzały dodatkowy czas w szkole, łamie Konstytucję” — mówi OKO.press Katarzyna Lubnauer, przewodnicząca Nowoczesnej.

„Ostatnio widziałam kuriozalny plan lekcji: etyka była o 07:30 rano, potem godzina przerwy, potem lekcja religii, a następnie pozostałe lekcje”.

Lubanuer uważa, że jeśli rodzice czują potrzebę, by ich dzieci uczestniczyły w mszy z okazji rozpoczęcia roku szkolnego, mogą to zorganizować, ale nie w trakcie dnia lekcyjnego.

Lubnauer zwraca uwagę, że ofiarą niektórzy nauczyciele mogą być zmuszani do zaprowadzania dzieci na mszę niezgodnie z własnym sumieniem, wówczas ich prawa byłyby naruszane, a Konstytucja łamana.

„Niestety mamy też do czynienia z nadgorliwymi nauczycielami i dyrektorami szkół. Apeluję, żeby nie poddawali się ideologizacji i nie dzielili dzieci. Kuriozalne jest również to, że ocena z katechezy jest wliczana do średniej i może zdecydować o przyjęciu do szkoły. To ważne zwłaszcza teraz, gdy dwa roczniki będą zdawać do liceum”.

W wyniku nowelizacji rozporządzenia o ocenianiu z 2016 roku, gdy uczennica chodzi i na etykę, i na religię, do średniej liczone są obie oceny. To może być zachęta.

Według Lubnauer lekcje religii mogą być źródłem dochodów dla biedniejszych parafii, tam gdzie uczą księża, ale to nie powinno być celem państwa.

Nowoczesna zajmie się sprawą religii w szkołach. Przygotowuje ustawę o świeckiej szkole. Jej podstawą ma być obywatelski projekt z 2015 roku o zniesieniu finansowania religii z budżetu państwa. Jego inicjatorami byli Katarzyna Lubanuer i Leszek Jażdżewski. Nowy projekt, przedstawiony w październiku, będzie zawierał dodatkowe elementy. M.in.:

  • katecheta nie mógłby być członkiem rady pedagogicznej ani wychowawcą;
  • ocena z religii nie wliczałaby się do średniej;
  • jeśli na prośbę rodziców katecheza odbywałaby się na terenie szkoły, to tylko przed lub po innych lekcjach;
  • od 13. roku życia uczniowie sami decydowaliby o uczestnictwie w lekcjach religii.

„To jest model niemiecki, tam się uznaje, że w tym wieku dziecko może samo decydować” - komentuje Lubnauer.

;

Udostępnij:

Agata Szczęśniak

Redaktorka, publicystka. Współzałożycielka i wieloletnia wicenaczelna Krytyki Politycznej. Pracowała w „Gazecie Wyborczej”. Socjolożka, studiowała też filozofię i stosunki międzynarodowe. Uczy na Uniwersytecie SWPS. W radiu TOK FM prowadzi audycję „Jest temat!” W OKO.press pisze o mediach, polityce polskiej i zagranicznej oraz prawach kobiet.

Komentarze