Na Polsce ciążą obecnie dwie kary dzienne naliczane za niezastosowanie się do orzeczeń TSUE o środkach tymczasowych. Chodzi oczywiście o kopalnię odkrywkową węgla brunatnego Turów oraz Izbę Dyscyplinarną Sądu Najwyższego.
W tej chwili (stan na 18 listopada 2021) zaległości te wynoszą aż 45 milionów euro. Z każdym dniem powiększają się o kolejne półtora miliona euro – 500 tysięcy za Turów i milion za Izbę Dyscyplinarną.
Rząd stoi na stanowisku, że kary są bezprawne, ponieważ z jednej strony godzą w bezpieczeństwo energetyczne Polski, z drugiej – wkraczają w kompetencje państw członkowskich do kształtowania ustroju sądownictwa. Szereg polityków obozu rządzącego (m.in. Michał Woś, Zbigniew Ziobro, Marek Suski) wprost zapowiadało, że żadnych kar płacić nie będziemy, sugerując, że Komisja będzie sobie je musiała potrącić z wypłacanych Polsce funduszy.
15 listopada Prokurator Generalny i Minister Sprawiedliwości Zbigniew Ziobro poszedł o krok dalej. Prokuratura Krajowa poinformowała o skierowaniu do Trybunału Konstytucyjnego Julii Przyłębskiej wniosku o zbadanie zgodności z Konstytucją artykułu 279 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz artykułu 39 Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
„W ocenie Prokuratora Generalnego w najnowszym orzecznictwie TSUE dokonano nieuprawnionej interpretacji zaskarżonych przepisów, sprzecznej z ich jednoznacznym brzmieniem i celem. Prokurator Generalny zauważył, że TSUE dokonał dowolnego i arbitralnego rozszerzenia swoich uprawnień, które zostały mu przyznane przez państwa członkowskie UE w traktatach i wykreował bezprecedensowy środek tymczasowy, który nigdy nie był stosowany wobec żadnego państwa – możliwość orzekania kary pieniężnej jeszcze przed zakończeniem postępowania” – czytamy we wniosku.
zobacz zaskarżone przepisy
art. 279 TfUE
W sprawach, które rozpatruje, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej może zarządzić niezbędne środki tymczasowe.
Artykuł 39
Stosując procedurę doraźną, określoną w regulaminie proceduralnym, która, w niezbędnym zakresie, może
różnić się od postanowień niniejszego Statutu, prezes Trybunału może rozstrzygać wnioski o zawieszenie
wykonania, zgodnie z artykułem 242 Traktatu WE i artykułem 157 Traktatu EWEA, bądź zalecić środki
tymczasowe zgodnie z artykułem 243 Traktatu WE lub artykułem 158 Traktatu EWEA albo zawiesić
postępowanie egzekucyjne zgodnie z akapitem czwartym artykułu 256 Traktatu WE lub akapitem trzecim
artykułu 164 Traktatu EWEA.
Jeśli nie może tego uczynić prezes, zastępuje go inny sędzia zgodnie z warunkami określonymi w regulaminie
proceduralnym.
Orzeczenie prezesa lub sędziego, który go zastępuje, jest tymczasowe i w żadnym wypadku nie przesądza
decyzji Trybunału co do istoty sprawy.
Po co Ziobrze wyrok?
Art. 279 Traktatu o funkcjonowaniu UE był już oczywiście przedmiotem badania Trybunału Konstytucyjnego przy okazji spraw K 18/04 oraz K 32/09. Mamy zatem do czynienia z powtórzeniem gestu premiera, który nakazał w tym roku Trybunałowi ponowne badanie przepisów traktatowych pod pretekstem ich rzekomo nowej interpretacji.
Przypomnijmy – zakwestionowanie przez TK Julii Przyłębskiej dwóch przepisów traktatowych w październiku 2021 określone zostało jako prawny polexit i doprowadziło do zaognienia konfliktu polskiego rządu z UE. To wydarzenie bez precedensu w dorobku krajowych sądów konstytucyjnych.
„Nowością jest natomiast wniosek o badanie Statutu Trybunału Sprawiedliwości UE” – mówi OKO.press mec. Mirosław Wróblewski, dyrektor Zespołu Prawa Konstytucyjnego, Międzynarodowego i Europejskiego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich.
„Teoretycznie TK mógłby dokonać takiego badania, bo to element prawa Unii Europejskiej, akt normatywny. Ale należy tu zadać pytanie, czemu to ma właściwie służyć? I czy ma szansę odnieść jakikolwiek skutek? W tej sprawie chodzi przecież o stwierdzenie niekonstytucyjności pociągania do odpowiedzialności krajów, które nie wywiązują się ze swoich obowiązków względem UE. Jak rozumiem celem jest prawne uzasadnienie uchylania się od płacenia kar. Ale przecież oczywistym jest, że wyroki Trybunału Konstytucyjnego nie wiążą żadnych organów Unii Europejskiej”.
Szarża Ziobry zaszkodzi rządowi?
Nie wiadomo, jak TK zareaguje na wniosek Zbigniewa Ziobry. Niewykluczone, że podzieli on los innego wniosku Prokuratora Generalnego – tego, w którym pytał on Trybunał o zgodność z Konstytucją artykułu 267 Traktatu o funkcjonowaniu UE (przepis dot. pytań prejudycjalnych). Miesiąc temu minęła trzecia rocznica jego złożenia. Do tej pory nie został rozpatrzony.
Nowy wniosek do TK potraktować można jako część ostatniej szarży Ziobry, na którą składają się inne wnioski, tym razem podważające przepisy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (związane z niekorzystnymi dla PiS wyrokami ETPCz) oraz jego poniedziałkowa konferencja, podczas której przedstawiał założenia nowej „ostatecznej reformy” sądownictwa.
Zapowiedzi reformy, jak przyznał sam Ziobro, nie były ustalane z premierem ani prezydentem. A mówienie o nich publicznie na pewno nie pomoże rządowi w negocjacjach w sprawie odblokowania pieniędzy z Funduszu Odbudowy. Podobnie rzecz się ma z kwestią kar. Rzeczywiście, strategią rządu jest przeczekanie – wygląda na to, że nie planują zapłacić należności, by wymusić na Komisji Europejskiej potrącenie ich z wypłacanych transz. Jednak publiczne podważenie samych przepisów przy pomocy powtórzenia manewru „na TK”, może otworzyć nowy front konfliktu z Komisją.
Drogi, narodowy idiota z ryjem cwaniaka. Ziobro, Morawiecki, Obajtek… Prezes ma szczegolne upodobanie do mend, w ktorych widzi samego siebie.
Taka szybka dedukcja z pozycji Ziobry: traktaty UE są fundamentalnie niezgodne z Polską konstytucją, co potwierdził absolutnie legalny TK, a tych traktatów nie można jednostronnie zmienić, bo są umową międzynarodową, więc jeśli mimo tego Ziobro nie próbuje zmienić konstytucji ani wyjść z UE, no to de facto świadomie łamie konstytucję.
To działanie skierowane do swojego twardego elektoratu. Proszę zauważyć, że był z wizytą w Polsce komisarz UE ds. sprawiedliwości i pan minister nie odważył się wystąpić razem z nim na konferencji prasowej po dobytych rozmowach. Natomiast sam przed kamerami powiedział coś całkowicie przeciwnego, o czym mówił Komisarz dziennikarzom. Reasumując pan minister komunikuje się tylko ze swoim twardym elektoratem, natomiast pozostałych jak to określił pan prezes traktuje jak gorszy sort niewart jakiegokolwiek zainteresowania. Oczywiście nie jest tu wyjątkiem. To standard w ZP. Czyli jak kiedyś publicznie powiedział jeden z prominentnych działaczy tego środowiska politycznego cyt. "„Im bardziej sprzeczne z prawdą jest kłamstwo, tym jest skuteczniejsze. Ono nie może być bliskie prawdy. Ono musi być skrajnie, brutalnie przeciwne prawdy.”
"Pan minister" jest cynicznym debilem.
Pan ministr „je cynický idiot.
Pan ministr „je cynický idiot.
Faktyczne. Tysiąc krotnie powtórzone klamstwo prawdą zawsze się okaże. A ciemny naród to kupi. Ręce opadają.
E tam, grzesiu, poziomka i gąbka i tak uwierzą jak Vateusz powie, że to unia nam bedzie ostatecznie płacić. I to nie miliony, miliardy!!! (jego ulubione słowo).
On sam nie wie po co. Na studiach nie miał czasu na naukę. No i dlatego pchał się do polityki, bo prawnik z niego jak z kucharki sędzia.
Oby UE znalazła sposób, aby tymi karami tylko winnych obciążyć: tych co głosują na "łakawą zmianę" i tych co do wyborów nie idą.