Homofob pobił reportera OKO.press podczas pracy. Wyrok: 10 miesięcy bezwzględnego więzienia

Kiedy 28 września 2019 roku filmowałem homofobiczną kontrdemonstrację podczas Marszu Równości w Lublinie, zostałem zaatakowany od tyłu, kopany, bity pięściami i pałką przez osoby krzyczące „tu jest cwel!”. Zniszczyli telefon, którym jak zwykle transmitowałem zdarzenia. Nad wszystkim powiewał transparent skrajnie prawicowej grupy Młodzież Wszechpolska.

9 czerwca 2021 r. do redakcji OKO.press przyszło zawiadomienie o wyroku dla sprawców pobicia:

• 10 miesięcy bezwzględnego więzienia i 1000 zł nawiązki wobec 41-letniego Dariusza Górskiego, jednego z bijących;
• 4 miesiące więzienia w zawieszeniu na 3 lata oraz 675zł odszkodowania wobec 21-letniego Jakuba Stolarskiego, który uczestniczył w niszczeniu telefonu.

Wyrok wydała 30 kwietnia sędzia SR dla Warszawy-Mokotowa Joanna Włoch, podkreślając, że

„sprawcy działali publicznie i okazując przez to lekceważenie dla porządku prawnego”.

Dariusz Górski został uznany za jedną z osób z grupy agresorów, którzy uderzali „pięściami i kopali nogami po całym ciele”, według sądu czyn narażający „na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia”.

Wyrok uprawomocnił się 8 maja, oskarżeni nie składali apelacji.

Policja nie umiała znaleźć sprawców, prokuratura umorzyła…

Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożyliśmy (wspólnie z fotoreporterką OKO.press Agatą Kubis, w którą jeden z homofobów rzucił metalową puszką, gdy fotografowała, rozcinając jej twarz – również został ukarany) kilka godzin po zajściach.

Trzy miesiące później prokuratura poinformowała jednak naszą redakcję, że sprawa została umorzona, ponieważ Policji nie udało się ustalić tożsamości żadnego ze sprawców – mimo że dostarczyliśmy jej materiał filmowy nie tylko z naszej kamery, ale również nagrane przez dziennikarzy obywatelskich.

…dopiero sąd kazał ścigać

W zażaleniu na decyzję prokuratury do sądu zaznaczyliśmy, że Policja nawet nie zdecydowała się rozpowszechnić stopklatek z filmu – ani na własnych stronach, ani za pośrednictwem lokalnych czy ogólnopolskich mediów.

Wskazywaliśmy, że praktyka ta stosowana jest w sprawach o znacznie niższym ciężarze niż pobicie: naruszenia nietykalności osobistej w postaci obcięcia kosmyka włosów kobiecie na ulicy w Krakowie czy kradzieży w sklepie odzieżowym w Lublinie.

Sąd przychylił się do naszej argumentacji i kazał kontynuować poszukiwanie sprawców.

Przeczytaj także:

Kaja Godek: „Prosili się, by im coś zrobić”. Po ataku na dziennikarza OKO.press prawnicy krytykują policję

3 sierpnia 2019

To nie pierwsza sytuacja, kiedy dziennikarze OKO.press spotykają się z agresją skrajnej prawicy. Podczas marszów zawłaszczających rocznicę Powstania Warszawskiego czy na wieców zwolenników Konfederacji, wielokrotnie byłem otaczany w celu zastraszenia i uniemożliwienia dalszej relacji, czy wręcz uderzany i wypychany z terenu zgromadzenia.

Mile widziani na tego rodzaju wydarzeniach są jedynie klakierzy nacjonalistycznej ideologii, dziennikarze zgodnie z zasadami warsztatu krytyczni z mównicy określani są „prowokatorami”.

Policjanci chronią sprawców przestępstw i sami łamią prawo

Policja w takich sytuacjach zachowywała się biernie, a w jednym przypadku, w sierpniu 2019 r., próbowała wyprosić mnie, tłumacząc, że organizator (Robert Bąkiewicz, dawniej z Obozu Narodowo-Radykalnego, dziś na czele Stowarzyszenia Marsz Niepodległości i dotowanego przez władzę portalu Media Narodowe) „nie życzy sobie” obecności dziennikarzy.

O zapewnienie bezpieczeństwa dziennikarzy w pracy wielokrotnie apelowała do polskiej Policji m.in. organizacja Reporterzy Bez Granic, która pilnuje wolności słowa na świecie.

Przeczytaj także:

Policja znęca się nad Babcią Kasią. I tańczy krakowiaka z reporterem OKO.press

16 maja 2021

Co gorsza, zdarza się, że to sama Policja jest sprawcą agresji. Powołując się na rzekome „utrudnianie” czynności coraz częściej bezprawnie wypycha dziennikarzy z terenu działań, nawet gdy mają miejsce zdarzenia, które szczególnie wymagają dokumentacji, takie jak zatrzymania z użyciem środków przymusu bezpośredniego.

Wobec policyjnej agresji podczas protestu pod ambasadą Izraela 15 maja 2021 r., gdzie byłem jednym z popychanych dziennikarzy, stanowisko wydała Rada Europy, uznając działania polskiej Policji za narażenie fizycznego bezpieczeństwa przedstawicieli mediów.

Redakcja OKO.press we współpracy z Helsińską Fundacją Praw Człowieka, składa zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez Policję. Za utrudnianie krytyki prasowej grozi według ustawy Prawo prasowe kara ograniczenia wolności lub grzywny. Użycie przemocy w celu zmuszenia dziennikarza do zaniechania interwencji prasowej może zostać ukarane nawet trzema latami więzienia.

Morawiecki w obronie dziennikarzy (mediów rządowych)

W ostatnich latach nasilają się ataki na dziennikarzy pracujących podczas protestów. Podkreśla to raport UNESCO z 2020 roku.

Głos w sprawie ataków na dziennikarzy zabrał również premier Mateusz Morawiecki, jednak stało się to dopiero, gdy Rada Mediów Narodowych stanęła w obronie funkcjonariuszy nadawców rządowych, którzy według niej mają być atakowani podczas demonstracji związanych ze Strajkiem Kobiet.

„Dziennikarze pełnią szczególną funkcję w systemie demokratycznym. Ich bezpieczeństwo fizyczne stanowi podstawowy warunek do wykonywania zawodu dziennikarza i jako takie stanowi fundament wolności słowa i życia publicznego w Polsce” – pisał w lutym premier, po otrzymaniu zawiadomienia o „fizycznym ataku” na pracownika Polskiego Radia.

Podwójne standardy konserwatywnych liderów wobec przemocy stosowanej przez skrajną prawicę mają długą tradycję, o czym pisze m.in. prof. Robert O. Paxton w książce „Anatomia faszyzmu” (wyd. Rebis, 2005).

Chodzi o nasze bezpieczeństwo – komentarz

Nie ma co się cieszyć z tego, że ktoś idzie do więzienia. Wątpliwe, że polski system penitencjarny zresocjalizuje skazanego w takim stopniu, by zrezygnował z nienawistnych poglądów czy rozwiązywania problemów przemocą.

Z pewnością jednak nieuchronność kary za czyn zabroniony (nie jej wysokość, jak podkreślają prawnicy) to fundament sprawnie funkcjonującego państwa prawa.

Jak widać prokuratura kontrolowana przez Zbigniewa Ziobrę i Policja Mariusza Kamińskiego nie traktuje tego rodzaju przestępstw priorytetowo. Dopiero sądy – wciąż niezależne od rządu – z należytym pietyzmem podchodzą do nienawistnych przestępstw.

Nie chodzi tu o tylko o reportera OKO.press. Chodzi o prawo Polek i Polaków do informacji, które ekstremistyczne grupy prawicy chcą ograniczyć. Być może inna osoba, obawiająca się o bezpieczeństwo własne i bliskich po takim zdarzeniu zrezygnowałaby z zawodu dziennikarza czy relacjonowaniu tego rodzaju wydarzeń, ze stratą dla nas wszystkich.

I w końcu chodzi o bezpieczeństwo nas wszystkich. Agresywni prawicowi ekstremiści czują się na tyle bezkarni, że gotowi są zaatakować nawet dziennikarza, i to podczas wydarzenia, gdzie wiadomo, że będzie to udokumentowane. Osoba, której wygląd nie spodoba im się na pustej, ciemnej ulicy z pewnością zostanie potraktowana podobnie.

Chciałbym, żeby polskie państwo miało dla takich osób nie więzienne cele, a pomoc psychologiczną i wsparcie w odcinaniu się od nienawistnych środowisk. Ale za rządów Zjednoczonej Prawicy raczej nie ma co na to liczyć.

Wszyscy potrzebujemy wolnych i niezależnych mediów. Zwłaszcza teraz.
Wesprzyj OKO, by nadawało dalej

WESPRZYJ NAS

Maciek Piasecki

Maciek Piasecki (1988) – studiował historię sztuki i dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, praktykował m.in. w Instytucie Kultury Polskiej w Londynie. W OKO.press relacjonuje na żywo protesty i sprawy sądowe aktywistów. W 2020 r. relacjonował demokratyczny zryw w Białorusi. Stypendysta programu bezpieczeństwa cyfrowego Internews.