Cyfrowa hydrozagadka. Czym Polska przyciąga centra danych?
W Polsce powstaje coraz więcej centrów danych. Z ograniczonych informacji oraz wiedzy o takich inwestycjach w innych krajach wiadomo, że tworzy to poważny problem z bilansem energetycznym i wodnym. Polskie władze się tym nie przejmują i łatwo wydają kolejne pozwolenia
W przypadku centrów danych popełniane są te same błędy, co przy wejściu do Polski takich platform jak Uber czy Airbnb. Skutki złych decyzji i zaniechań dotyczących kontroli nad powstawaniem i funkcjonowaniem centrów danych mogą być jeszcze bardziej poważne i wpłynąć na życie nas wszystkich.
Jest 2 września 2025 i stan wody w Wiśle w stacji pomiarowej Warszawa-Bulwary wynosi 5 cm. Duża część Polski znajduje się w stanie suszy hydrologicznej. W miejscowości Żegocina przestały działać pompy w stacjach uzdatniania wody a w innych gminach, na Podkarpaciu, wyschły przydomowe studnie, w związku z czym wojsko dowoziło beczkowozami wodę mieszkańcom.
Źródło: https://hydro.imgw.pl/#/.
Źródło: https://hydro.imgw.pl/#/.
Przyczyny suszy są kompleksowe. Nie da się ich sprowadzić do opowieści o jednym czynniku, którego zmiana sprawi, że będziemy mieć dostęp do wody w kranie. Kluczowy jest wzrost globalnych temperatur wynikający m.in. ze spalania paliw kopalnych czy hodowli bydła na masową skalę. Ale również, w bardziej lokalnej skali, wydobywanie piasku z Wisły, na co zwraca uwagę Jan Mencwel.
Te zróżnicowane przyczyny wymagają szybkiej kompleksowej reakcji władz – które nie wydają się jednak jakkolwiek zainteresowane tematem.
Tymczasem pojawiają się nowe problemy. Sztuczna inteligencja, która coraz powszechniej jest obecna w podstawowych wersjach produktów i usług, z których korzystamy, pożera nie tylko ogromne ilości energii, ale również wody, która zużywana jest zarówno do produkcji energii, jak i, przede wszystkim, do chłodzenia centrów danych.
Ekologia
Gospodarka
Centra danych
cyfryzacja
energetyka
ostrzeżenie hydrologiczne
sztuczna inteligancja
woda
Adiunktka na Wydziale Zarządzania UW, analityczka DELab UW i Centrum Studiów Antymonopolowych i Regulacyjnych. Zajmuje się prawem nowych technologii, m.in. ochroną danych osobowych czy regulacją platform, często we współpracy z badaczami reprezentującymi inne dyscypliny. Jej doktorat ukazał się w formie książkowej w wolnym dostępie („Algorytm jako informacja publiczna w prawie europejskim”). Jest również autorką powieści „Ciepło-zimno” na temat kryzysu klimatycznego, nominowanej do Nagrody Literackiej im. W. Gombrowicza.
Adiunktka na Wydziale Zarządzania UW, analityczka DELab UW i Centrum Studiów Antymonopolowych i Regulacyjnych. Zajmuje się prawem nowych technologii, m.in. ochroną danych osobowych czy regulacją platform, często we współpracy z badaczami reprezentującymi inne dyscypliny. Jej doktorat ukazał się w formie książkowej w wolnym dostępie („Algorytm jako informacja publiczna w prawie europejskim”). Jest również autorką powieści „Ciepło-zimno” na temat kryzysu klimatycznego, nominowanej do Nagrody Literackiej im. W. Gombrowicza.
Socjolog ekonomiczny. Adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. W latach 2017–2023 prowadził Max Planck Partner Group for the Sociology of Economic Life. Zajmuje się społeczno-politycznymi aspektami procesów gospodarczych, w tym relacjami między platformami cyfrowymi a państwem, inflacją oraz wprowadzeniem podatku dochodowego w Polsce po 1989 roku. W swoich badaniach analizował m.in. rozwój Ubera w Polsce i na świecie. Były redaktor czasopisma Economic sociology. Perspectives and conversations.
Socjolog ekonomiczny. Adiunkt w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. W latach 2017–2023 prowadził Max Planck Partner Group for the Sociology of Economic Life. Zajmuje się społeczno-politycznymi aspektami procesów gospodarczych, w tym relacjami między platformami cyfrowymi a państwem, inflacją oraz wprowadzeniem podatku dochodowego w Polsce po 1989 roku. W swoich badaniach analizował m.in. rozwój Ubera w Polsce i na świecie. Były redaktor czasopisma Economic sociology. Perspectives and conversations.
Komentarze