0:000:00

0:00

Dr hab. Jarosław Szymanek jako profesor politologii Uniwersytetu Warszawskiego w 2017 roku splagiatował tekst swojej magistrantki - stwierdziła Komisja Dyscyplinarna dla nauczycieli akademickich UW w orzeczeniu z 4 lutego 2020 roku.

Szymanek w 2017 roku był jednym z najważniejszych ekspertów prawnych usprawiedliwiających łamanie konstytucji przez polityków PiS. Dla Biura Analiz Sejmowych napisał m.in. ekspertyzę, w której przyznawał prezydentowi Andrzejowi Dudzie prawo do odmowy zaprzysiężenia sędziów Trybunału Konstytucyjnego. W innej

przekonywał, że w trakcie tzw. kryzysu sejmowego w 2016 roku marszałek Kuchciński nie łamał prawa.

Orzeczenie komisji przy UW, które otrzymaliśmy od biura prasowego uczelni, jeszcze raz potwierdza ustalenia OKO.press z grudnia 2018. Opisaliśmy wtedy, w jaki sposób Szymanek bezprawnie uznał się za współautora 18 stron z pracy magisterskiej swojej studentki Amandy Dziubińskiej. Jak pokazaliśmy, od siebie dodał tylko drobne wtrącenia, krótkie zakończenia oraz przypisy, w tym przypis do własnego artykułu.

Dotarliśmy wtedy do obu tekstów. Poniżej zamieszczamy skan artykułu podpisanego nazwiskiem dr. hab. Jarosława Szymanka, na którym na niebiesko zakreśliliśmy fragmenty przepisane z pracy magisterskiej Amandy Dziubińskiej.

KLIKNIJ strzałkę, aby zobaczyć kolejne strony.

Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
Artykuł dr. hab. Jarosława Szymanka, plagiat pracy magisterskiej
plagiat Jarosław Szymanek

Dwa lata zamiast roku zakazu nauczania

Gdy komisja dyscyplinarna przy UW wydała pierwsze orzeczenie w tej sprawie 19 grudnia 2018 roku, wymierzyła Szymankowi roczny zakaz nauczania. Odwołał się od niego do komisji dyscyplinarnej ds. nauczycieli akademickich przy Radzie Głównej Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, która najpewniej zarządziła ponowne rozpatrzenie sprawy. Nie znamy jej postanowienia, bo komisja przy RGMNiSW odmówiła OKO.press udostępnienia informacji publicznej.

W drugim orzeczeniu komisja przy UW - w nowym składzie - uznała dr. hab. Szymanka winnym tych samych przewinień. Według komisji naukowiec:

  1. Uznał się za współautora tekstu swojej magistrantki Amandy Dziubińskiej. Opublikował go jako artykuł pt.: „Nowe instrumenty działania francuskiej Rady Konstytucyjnej”. Tekst był jedynie nieznacznie skorygowaną wersją fragmentu pracy magisterskiej Amandy Dziubińskiej. Szymanek przekonywał, że jest autorem tej pracy w dziesięciu procentach.
  2. Opublikował tekst wyłącznie pod swoim nazwiskiem w książce ku czci prof. Bogusława Banaszaka, o czym nie poinformował swojej magistrantki. Redaktor i recenzent księgi zeznali, że Szymanek nie powiedział im przed publikacją o „współautorstwie” Amandy Dziubińskiej.
  3. Wbrew prawdzie informował w przypisie artykułu, że tekst powstał w ramach realizacji projektu Narodowego Centrum Nauki.

Orzeczenie z lutego 2020 roku różni się tylko wysokością kary. Zamiast rocznego zakazu nauczania, Szymanek dostał dwuletni. Skład orzekający napisał w uzasadnieniu, że "kara 2 lat pozbawienia prawa do wykonywania zawodu nauczyciela akademickiego, wybrana ze spektrum długości tej kary, tj. od 6 miesięcy do 5 lat, jest adekwatna do wagi popełnionych czynów. Jednocześnie

kara ta ma charakter prewencyjny, dając sygnał całej społeczności akademickiej i społeczeństwu, że podobne praktyki uznawane są za nieetyczne i niedopuszczalne, a z ich stosowaniem wiąże się dotkliwa kara".

Orzeczenie nie jest prawomocne. 4 marca Szymanek ponownie odwołał się do komisji dyscyplinarnej przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Profesor plagiator?

W konsekwencji publikacji OKO.press i orzeczenia komisji dyscyplinarnej z 2018 roku Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie rozwiązał umowę z Szymankiem, który prowadził tam m.in. zajęcia z prawa konstytucyjnego. Wcześniej, po wniesieniu zarzutów przez Amandę Dziubińską Szymanek, stracił posadę na Uniwersytecie Warszawskim.

Wciąż jednak może zostać tytularnym profesorem.

Centralna Komisja ds. Stopni i Tytułów wznowiła zmierzające ku temu postępowanie i powołała superrecenzenta. Wie on o plagiacie, możliwe więc, że wyda negatywną opinię. Jeśli nie, profesurę może zablokować jeszcze prezydium Centralnej Komisji. Postępowanie byłoby anulowane także wtedy, gdyby swój wniosek o przyznanie profesury Szymankowi wycofała rada naukowa Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW. 20 lutego zapytaliśmy biuro prasowe uniwersytetu, dlaczego tego nie zrobiła. Nie otrzymaliśmy jeszcze odpowiedzi.

Biuro prasowe UW poinformowało nas jednak, że rektor powiadomił Centralną Komisję, że postępowanie dyscyplinarne Szymanka nie zakończyła swojego biegu.

O komentarz poprosiliśmy dr. hab. Marka Wrońskiego, prof. PWSZ w Kaliszu, który od lat tropi plagiaty i plagiatorów na łamach „Forum Akademickiego”:

"Należy mieć nadzieje, że rzetelność instytucjonalna nie pozwoli Centralnej Komisji na nadanie profesury tytularnej (tzw. belwederskiej) osobie, która tak brutalnie naruszyła prawa autorskie własnej magistrantki. Osobiście uważam, że

wniosek profesorski powinien zostać wycofany przez rektora Uniwersytetu Warszawskiego w chwili potwierdzenia popełnienia plagiatu przez dr. hab. Jarosława Szymanka.

O to też powinna zadbać Rada Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW na początku 2019 roku. Ale tak się nie stało" - powiedział OKO.press dr hab. Wroński.

Prokuratura umorzyła śledztwo

Jak ujawniliśmy, Prokuratura Rejonowa Śródmieście-Północ w Warszawie w kwietniu 2019 roku umorzyła dochodzenie w sprawie przypisania sobie autorstwa artykułu naukowego przez Jarosława Szymanka. Ekspertowi PiS-u groziła grzywna, kara ograniczenia wolności albo nawet trzyletnie więzienie.

W uzasadnieniu powołała się na oświadczenie Szymanka, według którego Amanda Dziubińska jest autorką tekstu w dziewięćdziesięciu procentach, a on — w dziesięciu. Z tego faktu prokuratura wyciągnęła wniosek, że “nie można uznać, iż w/w miał zamiar przywłaszczenia utworu bądź wprowadzenia w błąd co do jego autorstwa”.

Innymi słowy, uznała, że każdy może się uznać za autora cudzego tekstu, jeśli coś do niego dopisze.

O umorzeniu postępowania Amanda Dziubińska dowiedziała się dzięki OKO.press. Nie dotarło do niej powiadomienie, ale prokuratura nie zgodziła się na przywrócenie terminu na złożenie zażalenia. Jej postanowienie o umorzeniu jest więc prawomocne.

;

Udostępnij:

Daniel Flis

Dziennikarz OKO.press. Absolwent filozofii UW i Polskiej Szkoły Reportażu. Wcześniej pisał dla "Gazety Wyborczej". Był nominowany do nagród dziennikarskich.

Komentarze