Justyna Winiarska: Chcę, żeby wszyscy się dowiedzieli, co zrobili mojemu dziecku [pobity pod Sejmem]
Dawid Winiarski, ciężko poturbowany w piątek pod Sejmem ("chciał wykrzyczeć całą złość, niosła go fala oburzenia"), został wypisany ze szpitala i zabrany przez policję na komendę. Matka Dawida: "Ja nigdy nie byłam zaangażowana, to się w nim narodziło samo". Wiele wskazuje na to, że Dawid został pobity już po zatrzymaniu w sejmowym Biurze Przepustek
Nie jest wykluczone, że to właśnie w sejmowym Biurze Przepustek 24-letni Dawid Winiarski - zatrzymany za udział w demonstracji - został w piątek 20 lipca 2018 wieczorem pobity przez policję.
Ciężko poturbowany Dawid trafił potem do warszawskiego szpitala przy ul. Lindleya, skąd w sobotę wcześnie rano zabrała go policja.
Gdzie i kiedy go pobili?
Jak powiedział OKO.press w sobotę o 14:50 mecenas Jarosław Kaczyński, Dawid wraz z trzema innymi zatrzymanymi osobami, "został właśnie przewieziony do komendy przy Wilczej. Wcześniej był gdzieś na dołku, zapewne w Pałacu Mostowskich. Kontaktowałem się ze szpitalem, skąd zabrała go policja.
Nie ma żadnych złamań, nie stwierdzono wstrząśnienia mózgu. Stan Dawida jest niezły, aczkolwiek jest bardzo poobijany. Podobno mają mu stawiać zarzuty o pobicie funkcjonariuszy. Jakich? Czy chodzi o policję? Nie wiadomo".
W relacjach filmowych OKO.press z piątkowych protestów pod Sejmem, Dawid Winiarski pojawiał się wszędzie tam, gdzie było najgoręcej. O 19:27 kamera OKO.press uchwyciła moment trzeciego już tego dnia zatrzymania go. Policjanci wciągnęli go siłą do Biura Przepustek Sejmu. Wbrew obietnicom, policja nie dopuściła wtedy do Dawida prawnika Pawła Murawskiego, który znalazł się na miejscu. Nie jest wykluczone, że to właśnie w sejmowym Biurze Przepustek Dawid Winiarski został pobity przez policję.
Anna Rykała-Wieczorek (Warszawski Strajk Kobiet) mówi OKO.press: "Widziałam go minutę przed ostatnim zatrzymaniem, wcześniej byłam z nim prawie cały czas.
Nie był pobity, nie widziałem żadnych śladów pobicia.
Słyszałam, jak policjant wołał do drugiego, że mają zatrzymać Dawida. Zasłaniałam go sobą, policja była już wtedy bardzo nieprzyjemna. Jak nas szarpali, zaczęłam krzyczeć, bo policjant sprawiał mi ból. Odwróciłam ich uwagę, Dawid się odsunął. Chwilę potem go złapali".
Po zatrzymaniu Dawida, policja nie chciała (lub nie umiała) udzielić informacji, jaki jest jego los. Żadnych wiadomości nie był stanie wydobyć nawet reprezentujący Winiarskiego mecenas Jarosław Kaczyński.
O 22:44 w piątek Robert Kowalski z OKO.press z posłanką Joanną Scheuring-Wielgus, która była w kontakcie z matką Dawida, ruszyli na poszukiwania. Znaleźli go dopiero w czwartym szpitalu.
OKO.press rozmawia (w sobotę w południe) z matką Dawida Justyną Winiarską, a także posłanką Joanną Scheuring-Wielgus.
Justyna Winiarska: To się w nim samo narodziło
Justyna Winiarska: "Nie wiem, czy mogę z panem rozmawiać, nie chcę zaszkodzić Dawidowi.
OKO.press: Jak pani przeżywała to wszystko?
Byłam... trudno o właściwe słowa. Różne emocje, od wściekłości, bezsilności, po rozpacz. W życiu nie podniosłam ręki na moje dziecko... Nie potrafię dobrać słów.
Nad ranem został wypisany ze szpitala.
Tak, wiem. Jestem zaskoczona, że lekarze wyrazili zgodę na wypisanie go w takim stanie. Bezpośrednio z Dawidem nie rozmawiałam. Jak zobaczyłam na filmie w internecie, że go wyciągają i wyprowadzają, to straciłam z nim kontakt, komórka już nie odpowiadała.
Dzwoniłam do szpitali, bez skutku. Byłam w kontakcie z panią Joanną Scheuring-Wielgus, od niej się dowiedziałam, co się z Dawidem dzieje.
Wie pan, ja nie chcę być w centrum, nie wiem, czy to co mówię nie zaszkodzi Dawidowi, ale chcę, żeby wszyscy się dowiedzieli, co zrobili mojego dziecku.
Co o nim mogę powiedzieć? Ma 24 lata, jest wspaniałym człowiekiem, nigdy się z nikim nie bił, jest łagodny.
Od dziecka czytał regulaminy, kodeksy, prawo go jakoś obchodzi. Dyskutuje, ma swoje zdanie, tak, prowadzi zacięte dyskusje.
Dostał się na filozofię na Uniwerystecie Warszawskim, właśnie przyszło potwierdzenie.
Jest jedynakiem. Przepraszam, jestem zaskoczona, nie chcę mu zaszkodzić, tyle o nim - skromny, wspaniały chłopak. Na filmach widać było, jakby policja specjalnie go namierzała.
Skąd to obywatelskie zaangażowanie Dawida?
Ja raczej nigdy nie byłam zaangażowana. Mam wyższe wykształcenie i... wystarczy o mnie.
To się w nim samo urodziło".
Joanna Scheuring-Wielgus: Zniknął, wyparował, było nerwowo
Joanna Scheuring-Wielgus: "Pod koniec debaty z RPO pojechałam do Polsatu. Tam odebrałam telefon Dawida, że potrzebują pomocy. Zadzwoniłam do Szczerby [Michała, poseł PO- red.], Protasiewicza Jacka, [PO], Misiło [Piotr, .Nowoczesna], żeby wyszli zobaczyć, co się dzieje. Jak dotarłam pod Sejm, to już Dawida nie było. Dowiedziałam się, że pięć osób jest zatrzymanych, a dwie pobite - Dawid i Adamczyk, imienia nie pamiętam.
Dostałam informację, że wzięli ich do szpitala, podobno na Solec. Pojechaliśmy taksówką z waszym Robertem Kowalskim, ale na Solcu go nie było. Szukaliśmy w kolejnych szpitalach. Na Banacha poradzili nam zadzwonić na 999, ale
na pogotowiu też niczego nie wiedzieli o Dawidzie, jakby wyparował. Byłam w kontakcie z jego mamą, były straszne nerwy.
W końcu na Lindleya dowiedzieliśmy się, jest. Zostałam wpuszczona na SOR [Szpitalny Odział Ratunkowy - red.], dwaj policjanci, którzy go pilnowali byli nawet mili, potem wszedł tam jeszcze Robert z kamerą.
Rozmawiałam chwilę z Dawidem, nagrałam rozmowę:
Dawid Winiarski o swym stanie zdrowia
Dawid Winiarski (na łóżku, w kołnierzu ortopedycznym, z opatrunkiem na prawej ręce): "Czuję się w miarę, jest w miarę w porządku.
[Uderzyli mną] o ścianę, potem o drugą ścianę, potem o ziemię. Zakładali mi trzykrotnie dźwignię, nie wiem, co się stało z łokciem, bruzdy są na całym ciele, mam kłujący ból nad żebrem, robili EKG, wyszło niby prawidłowo.
Nie sadzę, bym miał cokolwiek złamane, ale jeszcze mnie czeka tomografia. Nie wiadomo, z czego się czerpie ten ból w skroniach, twarzoczaszki, czy jakoś tak. Nie, nie dostałem jeszcze leków".
Warto zwrócić uwagę, że Dawid mówi, że był rzucany o ścianę. Wskazywałoby to, że do pobicia doszło w pomieszczeniu. Być może właśnie w sejmowym Biurze Przepustek.
[Poniżej film nakręcony komórką przez Joannę Scheuring-Wielgus i kamerą OKO.press przez Roberta Kowalskiego].
Joanna Scheuring-Wielgus: polowali na Dawida
Joanna Scheuring-Wielgus: "W sobotę o 5.00 czy o 6.00 rano wypisali Dawida ze szpitala, narzekał na ból głowy, policja go gdzieś zabrała, nie wiemy dokąd. Adwokat Jarosław Kaczyński go szuka.
Dawid był wyraźnie namierzany, policjanci mieli go wyciągnąć z tłumu protestujacych. Znali go.
Około 14.00 w obradach Sejmu była przerwa i poszłam sobie na spacer wokół Sejmu. Na Górnośląskiej spotkałam Dawida, którego znam z wielu protestów. Idziemy sobie razem, rozmawiamy, a tu nagle policjanci nas zatrzymują i mówią, że Dawida nie przepuszczą, bo "stwarza zagrożenie". Powiedziałam, że biorę za niego odpowiedzialność i dali nam przejść.
Do Dawida mam stosunek trochę jak do swego syna, który ma 20 lat i studiuje ekonomię. Wiele razy z Dawidem rozmawiałam na protestach. Jest wesoły, bardzo inteligentny, miły.
Dlaczego on się angażuje? Nie chcę odpowiadać za Dawida. Często się narzeka, że młodzi się nie angażują, ale widzę sporo osób aktywnych.
To jest już inna generacja. Przyjacielscy, empatyczni, fajni, podobni do rówieśników w Londynie, Berlinie. Nowe pokolenie, z którego jestem dumna, otwarci, ciekawi świata, to budujące. Ważna dla nich jest równość i różnorodność. Spotkasz ich na Paradach Równości, na antyfaszystowskich wiecach. Także dlatego nie mogą ścierpieć tej władzy.
Przeczytaj także:
Robert Kowalski: Okruchy solidarności
Robert Kowalski, OKO.press: Dziwne było zachowanie policji. Nie dopuścili adwokata Murawskiego, nie udzielali informacji, gdzie jest Dawid.
Bałem się, czy nie został gdzieś pobity w suce, czy na komisariacie, może nawet od razu po zatrzymaniu w sejmowym Biurze Przepustek. Trochę jak w Rosji, człowiek przepada i nikt nic nie wie.
W szpitalu na Solcu byli niechętni, na Banacha próbowali pomóc, w szpitalu im. Orłowskiego przy Rozbrat też wykazali się zrozumieniem, docenili zaangażowanie posłanki Scheuring-Wielgus, że szuka po nocy pobitego chłopca.
Podobnie reagowali taksówkarze: "za to, co pani poseł dla nas robi, będę jeździć choćby do rana". Takie okruchy solidarności, miłe.
Znaleźliśmy go dopiero w czwartym szpitalu, na Lindleya, placówce znanej z chirurgicznej Kliniki Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej. Był na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym.
Pielęgniarka zapytała, Joannę Scheuring-Wielgus, czy jest rodziną Dawida. Posłanka odpowiedziała, że jest jego "rodzinną posłanką" [z Torunia - red.]. Pielęgniarka sie uśmiechnęła: "To proszę wejść".
My z kamerą też jakoś tam weszliśmy na SOR. Szukaliśmy Dawida w kolejnych salach".
Niosła go fala oburzenia
Robert Kowalski: "Na kolejnych filmach OKO.press z piątkowych demonstracji Dawid pojawia się często. Był trzykrotnie zatrzymywany. W jednej ze scen odmawia wylegitymowania się, powołuje się na szczegółowe przepisy. Próbuje przeskakiwać płot okalający Sejm.
Krzyczy: "Sejm jest nasz", "Nie popychaj mnie", "Nie bij mnie", "Faszyści".
Daje się ponieść fali oburzenia, napięciu, jakie wytwarza się na granicy między demonstrantami i policją. Widać było, że nie może się pogodzić z tym, co się dzieje i chce wykrzyczeć całą swoją złość, oburzenie. Ale na tysiąc procent nie atakował fizycznie funkcjonariuszy.
Powiedział mi, że wyjechał już na wakacje, ale uznał, że musi tu wrócić, że musi być pod Sejmem.
Grzeczny, miły, przystojny, taki kulturalny.
zaangażowany z moralnych pobudek, człowiek, który nie może się pogodzić z tym, co się w Polsce dzieje.
Przedstawiał się jako sympatyk Antyfaszystowskiego Komitetu Studenckiego UW. Mówił mi, że zarabia na życie projektując strony internetowe.
Brał udział w akcjach "grup ekshumacyjnych", które próbowały zatrzymać ekshumacje smoleńskie w Warszawie, Łodzi, a także ,w Gdańsku.
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Założyciel i redaktor naczelny OKO.press (2016-2024), od czerwca 2024 redaktor i prezes zarządu Fundacji Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO. Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".
Komentarze