Kaczyński rozstrzyga sprawę aborcji: "Żeby kobiety rodziły nawet zdeformowane dzieci, skazane na śmierć"

Pozostaną dwa inne:

• gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej,
• gdy zachodzi podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego.

Kaczyński dodał, że "legalnych aborcji jest teraz rocznie około tysiąca, z tego ogromna część spowodowana zespołem Downa. Mamy nadzieję, że niedługo już tego nie będzie, taki jest nasz cel".

Kaczyński ma rację (za wyjątkiem przeceniania liczby płodów, u których stwierdzono zespół Downa). Z 1040 legalnych aborcji w 2015 roku aż 996, czyli 93 procent, zostało dopuszczonych ze względu na uszkodzenie płodu. Z gwałtu przerwana została (legalnie) jedna ciąża, a z powodu zagrożenia życia/zdrowia kobiety - 43. Takie mniej więcej proporcje powtarzają się co roku.

Kompromis 7 procent

Gdyby ustawa została znowelizowana - tak jak chce Kaczyński - liczba oficjalnych aborcji zmniejszyłaby się o ponad 90 procent. Jak pisze w "Wyborczej" Katarzyna Wiśniewska, taki "kompromis" (można go nazwać "kompromisem 7 procent") mógłby liczyć na poparcie Episkopatu, bo "dla biskupów będzie to sytuacja mniejszego zła".

W wywiadzie dla PAP Kaczyński przyznał się do tego, że w przed odrzuceniem projektu Ordo Iuris udał się z Beatą Szydło do abp Stanisława Gądeckiego: "Oczywiście poinformowaliśmy o naszej decyzji przewodniczącego Episkopatu Polski, zrobiłem to wspólnie z panią premier, rozmawialiśmy z przewodniczącym" (OKO.press dużo by dało, by opublikować stenogram tej rozmowy).

Skalę ograniczenia legalnej aborcji prawidłowo wyliczyła już 6 października Krystyna Pawłowicz: „PiS wkrótce przedstawi własny projekt ustawy wyłączający 90 proc. obecnych aborcji i karanie kobiet oraz przewidujący osłony dla kobiet w trudnych sytuacjach”.

O wyższości Kaczyńskiego nad Ordo Iuris

W porównaniu z projektem Ordo Iuris kobiety zgwałcone lub z ciążą zagrażającą życiu (ale czy na pewno także zdrowiu?) miałyby nadal możliwość legalnej aborcji, bo - jak mówi Kaczyński - "oczywiście tutaj przymusu zastosować nie można, można zastosować perswazję, i to delikatną, bez presji".

Niewykluczone jednak, że klimat wokół aborcji pogorszyłby się na tyle, że znalezienie lekarza, który podjąłby się legalnego zabiegu stałoby się jeszcze trudniejsze niz obecnie. Kobiety mogłyby natomiast nadal liczyć na to, że odmawiający zabiegu lekarz dyskretnie poda wizytówkę swego prywatnego gabinetu, choć ceny usług zapewne by wzrosły.

Nie wiadomo, czy projekt Kaczyńskiego wprowadzałby definicję człowieka, jak w propozycji Ordo Iuris ("Każdy człowiek ma przyrodzone prawo do życia od chwili poczęcia, to jest połączenia się żeńskiej i męskiej komórki rozrodczej. Życie i zdrowie dziecka od jego poczęcia pozostają pod ochroną prawa”). To ważne ze względu na konsekwencje.

Według tej definicji człowiek zaczyna istnieć już w jajowodzie, a jego ochrona oznaczać może zakaz wielu - jeśli nie wszystkich - hormonalnych środków antykoncepcyjnych (bo według niektórych specjalistów ich działanie utrudnia także zagnieżdżenie blastocysty w ścianie macicy, co ginekolodzy o orientacji pro life opisują obrazowo jako zagłodzenie dziecka).

Przy takiej definicji "człowieka" potencjalnie karalne stawało się poronienie (projekt Ordo Iuris przewidywał wspaniałomyślnie, że kara nie będzie wymierzona, chyba, że pojawią się "dodatkowe i wiarygodne okoliczności świadczące o nienaturalnej śmierci dziecka" - wtedy wkraczałyby policja i prokuratura). U Kaczyńskiego tego, by pewnie nie było.

Gdzie są granice Kaczyńskiego

Kaczyński podkreśla, że jego propozycja ustawy ma przewagę moralną nad projektem Ordo Iuris. Wskazaliśmy na te punkty, ale skutki obu regulacji w ograniczeniu legalnych aborcji byłyby bardzo zbliżone.

Obecna liczba dopuszczanych prawem aborcji i tak stanowi tylko nieznaczną część realnie dokonywanych zabiegów (według organizacji pro-life jest ich rocznie kilkanaście tysięcy, według mniej ideologicznych szacunków co najmniej kilkadziesiąt tysięcy).

Oczywiście arytmetyka nie może być argumentem rozstrzygającym kwestie etyczne. Ale przesuwanie granic ingerencji państwa to rzecz więcej niż delikatna. W pewnych okolicznościach dajemy policji prawo do użycia broni, poddajemy się rewizji na lotnisku. Ale to nie znaczy, że granice ingerencji - nawet dla ochrony bezpieczeństwa publicznego - są stawiane arbitralnie i poddane wyłącznie woli politycznej (jak pisał Carl Schmitt, ulubiony filozof polityki polskiej prawicy "wszelkie prawo jest prawem sytuacyjnym. Suweren [władca] tworzy i gwarantuje sytuację jako całość w jej totalności. On ma monopol ostatecznej decyzji"). One muszą być uzgadniane i stawiane ostrożnie, by w jak najmniejszym stopniu naruszać poczucie wolności i ładu moralnego obywateli.

Można zatem zapytać, czy ingerencja prawa w decyzję kobiety (pary) czy urodzić martwe dziecko czy dokonać aborcji, nie przekracza granicy, o której mówi Kaczyński. Czy tak drastyczne przesunięcie granicy interwencji państwa ma dostateczne uzasadnienie?

Argument, że należy dziecko urodzić, by je ochrzcić jest mało przekonywający, a brzmi wręcz 0braźliwie dla osób niewierzących, których prawo obowiązywałoby na tych samych zasadach.

Z tego punktu widzenia na gruncie podejścia pro-life lepiej uargumentowana byłby zakaz ciąży z gwałtu, bo choć narusza prawa kobiety do decyzji w tak drastycznej sytuacji, miałby przynajmniej argument etyczny - życie człowieka. Jan Pawel II apelując do społeczności bośniackich katolików, by wsparła kobiety, które padły ofiarą gwałtów wojennych, w decyzji by urodzić dzieci, mógł przynajmniej odwołać się do heroizmu takich decyzji.

Trudno byłoby Kaczyńskiemu przekonać ogromną większość obywatelek (i obywateli), że proponowany zakaz nie jest arbitralny, absurdalny i okrutny. Z pewnością także większość katolików uznałaby go za zbyt daleko idący.

Twierdzenie, że prawny nakaz takiego postępowania nie przekracza dopuszczalnych granic interwencji państwa nie wydaje się uzasadnione.

PS. To nie znaczy, ze decyzja o urodzeniu martwego dziecka nie może mieć sensu i wartości dla kobiety (pary), o czym wie każdy, kto zetknął się z hospicjami perinatalnymi (a nie prenatalnymi - jak je nazywa Kaczyński). Warunkiem jest jednak to, że kobieta (para) podejmują taką decyzję samodzielnie i świadomie. Ale o tym - w innym tekście.