Kreatywna Destrukcja po Polsku. Czy nasze instytucje są skrojone pod dalszy wzrost?
Ekonomicznego Nobla otrzymało trzech naukowców za badania nad mechanizmem długofalowego wzrostu gospodarczego. Dr Piotr Denderski ostro ocenia to, jak w świetle ich teorii polskie instytucje są gotowe do „kreatywnej destrukcji” i utrzymania kursu na dobrobyt
Na zdjęciu nowy budynek Wydzialu Psychologii UW, najnowszej inwestycji zrealizowanej w ramach Programu Wieloletniego UW. Fot. Michal Borowczyk / Agencja Wyborcza.pl
Tegoroczną nagrodę przyznawaną przez Bank Szwecji w zakresie nauk ekonomicznych (nazywaną popularnie ekonomicznym Noblem) otrzymali profesorowie Joel Mokyr, Peter Howitt i Philippe Aghion. Uhonorowano ich za badania nad mechanizmem długofalowego wzrostu gospodarczego. Howitt i Aghion, za model „kreatywnej destrukcji”, opisującej, jak nowe innowacje zastępują stare, prowadząc do podnoszenia poziomu życia. Mokyr – w uproszczeniu – za analizę czynników instytucjonalnych, które sprawiają, że proces kreatywnej destrukcji przebiega efektywnie. Kluczowe czynniki instytucjonalne, o jakich wspominają w swoich badaniach, czyli „silniki wzrostu”, to:
- dostęp do finansowania dla przedsiębiorców,
- jakość, stabilność i egzekucja stanowionego prawa,
- sektor badań i szkolnictwa wyższego oraz efektywność,
- racjonalność systemu podatkowo-składkowego.
- racjonalność systemu podatkowo-składkowego.
Jakie lekcje z tych badań możemy wyciągnąć dla Polski i jej przyszłości? Możemy mieć powody do zadowolenia co najwyżej w odniesieniu do pierwszego z tych czynników, pozostałe wymagają pilnej poprawy.
„Oko na dobrobyt” to cykl OKO.press, w którym ekonomiści z grupy eksperckiej Dobrobyt na Pokolenia piszą o wydarzeniach ważnych dla polskiej i światowej gospodarki, omawiają wyniki badań naukowych i objaśniają złożoną rzeczywistość gospodarczą w jej najważniejszym, społecznym wymiarze.
Komentarze