Nawrocki wygrał, ale ducha nie gaśmy

Biedni ci, którzy poszli spać wcześnie w Dzień Dziecka. Przed 23:00 zasnęli jak grzeczne dzieci, mając prezydenta Rafała Trzaskowskiego, a obudzili się z prezydentem Karolem Nawrockim.

Na początek powiedzmy sobie – żadnych złudzeń. Miejmy najgorsze za sobą. Jeżeli, Czytelniku i Czytelniczko, nie potrzebujesz dziś bezlitosnego realizmu, a jedynie otuchy, idź od razu do drugiej części tekstu.

Zero złudzeń

Pięć lat Karola Nawrockiego w Pałacu Prezydenckim spowoduje, że kadencję Andrzeja Dudy będziemy wspominali z rozrzewnieniem. Najwyższy urząd obejmuje człowiek, którego celów politycznych, powiązań i prawdziwych poglądów do końca nie znamy.

Pięć lat Karola Nawrockiego w Pałacu Prezydenckim spowoduje, że kadencję Andrzeja Dudy będziemy wspominali z rozrzewnieniem. Najwyższy urząd obejmuje człowiek, którego celów politycznych, powiązań i prawdziwych poglądów do końca nie znamy.

Wszystko wskazuje na to, że większość Polek i Polaków wybrała prawicowego, agresywnego, antyeuropejskiego radykała z ciemną przeszłością. Możemy być również pewni, że takie wartości liberalnej demokracji jak szacunek do innych poglądów, wolność debaty publicznej, prawa mniejszości czy poszanowanie konstytucji będą mieć w Pałacu Prezydenckim zapiekłego wroga.

Co nas czeka?

Niestety, chaos, który – uwaga – dotknie także tych, którzy cieszą się z wygranej kandydata PiS. Można przewidzieć, że nowy prezydent z jeszcze większym zapałem będzie wetował wszystko, co uchwali rządząca koalicja, licząc na jej rozpad. Nie ma co czekać zatem na przywracanie fundamentów praworządności, czyli na ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, Sądzie Najwyższym, sądach powszechnych, czy na związki partnerskie i aborcję (teraz nikt nie będzie nawet starał się ich przepchnąć przez Sejm, co i tak stało pod znakiem zapytania).