Jest takie powiedzenie, że co cię nie zabije, to cię wzmocni. Wydaje się, że właśnie sprawdza się w przypadku polskich sędziów. Im silniejsza opresja ze strony władzy politycznej, tym bardziej otwarcie stawiają opór. I tym silniej utrwala się w środowisku postawa godnościowa i przywiązanie do sędziowskiego etosu.
W piątek 30 sierpnia rozprawa w X wydziale karnym Sądu Okręgowego w Warszawie dotyczyła odwołania od wyroku w sprawie karnej. Sędzia Anna Bator-Ciesielska jako przewodnicząca składu orzekającego, w którym oprócz niej i sędziego Radzika zasiadł sędzia Grzegorz Miśkiewicz, odroczyła rozprawę z powodu niemożności ustalenia miejsca pobytu oskarżonego.
Wątpliwości co do nieskazitelności Radzika
Drugim powodem odroczenia są jej wątpliwości co do możliwości wypełniania obowiązków sędziowskich przez Przemysława Radzika, zastępcę rzecznika dyscyplinarnego dla sędziów, jednego z bohaterów afery zorganizowanego hejtu, wspieranego dokumentami z akt w resorcie sprawiedliwości i w biurze rzecznika dyscyplinarnego przy ministrze.
Niezbędnym przymiotem sędziego jest bowiem nieskazitelność charakteru, bezstronność i niezawisłość.
Sędzia powołała się na:
- art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka gwarantujący każdemu prawo do rzetelnego procesu przed niezawisłym sądem
- art. 7 konstytucji: „Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”,
- art. 32 (prawo do równego traktowania),
- art. 45 (prawo do rzetelnego procesu przed niezawisłym sądem),
- art. 66 ustawy o ustroju sądów powszechnych zawierającego rotę ślubowania sędziowskiego: „Ślubuję (…) stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy prawnie chronionej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości”.
Zaznaczyła, że czuje się związana tym przyrzeczeniem, które składała najpierw przed prezydentem Aleksandrem Kwaśniewskim, a potem przed prezydentem Lechem Kaczyńskim „gdy obejmowałam urząd sędziego Sądu Okręgowego w Warszawie, gdzie mam zaszczyć – jeszcze – pełnić służbę” – powiedziała.
Innym sędziom pod rozwagę
To nie koniec. Zarządziła przekazanie akt sprawy z jej zarządzeniem do przewodniczącej wydziału Moniki Jankowskiej w celu przedstawienia innym sędziom pod rozwagę, czy Przemysław Radzik i drugi zastępca rzecznika dyscyplinarnego Michał Lasota (kolejny bohater afery hejterskiej) powinni dalej orzekać w tym wydziale.
W razie gdyby sędziowie uznali, że nie powinni – sędzia Bator-Ciesielska rekomenduje
rozważenie zwrócenia się do „ministra sprawiedliwości, szanownego pana Zbigniewa Ziobry” o odwołanie z delegacji sędziów Lasoty i Radzika.
Obaj zostali delegowani z sądów rejonowych.
Pytanie do TSUE
Sędzia Anna Bator-Ciesielska zapowiedziała też, że w poniedziałek 2 września poinformuje, czy w związku ze sprawą skieruje do Trybunału Sprawiedliwości UE pytanie prejudycjalne. Można się domyślać, że chodzi o możliwość odmowy – w obronie prawa podsądnego do bezstronnego sądu – orzekania z sędzią, który sprzeniewierzył się zasadzie bezstronności i niezawisłości.
To, co zrobiła sędzia Bator-Ciesielska, to pierwszy publicznie znany przypadek, gdy sędzia formalnie odmówił sądzenia z człowiekiem, co do którego nieskazitelności ma wątpliwości.
Sędzia Szmydt zawieszony w WSA
Sędziowie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie także nie chcą orzekać z innym bohaterem afery hejterskiej: Tomaszem Szmydtem.
Najpierw prezes NSA Marek Zirk-Sadowski odwołał go z delegacji do biura neo-KRS, a teraz Wojciech Mazur, prezes WSA, gdzie „dobra zmiana” obsadziła Szmydta, odsunął go od orzekania „do czasu wydania przez sąd dyscyplinarny uchwały w przedmiocie zawieszenia sędziego w czynnościach służbowych, nie dłużej niż do dnia 28 września 2019 r.”.
W uzasadnieniu napisano, że wymaga tego „powaga sądu i istotne interesy służbowe”. W poniedziałek [26 sierpnia – red.] rzecznik dyscyplinarny NSA poinformował, że podjął czynności wyjaśniające w sprawie sędziego Szmydta i sędziego NSA Rafała Stasikowskiego, także wymienianego w kontekście afery hejterskiej.
Co czeka Piebiaka?
Do orzekania mają za to wrócić „Herszt” – jak go nazywali członkowie hejterskiej grupy – czyli zdymisjonowany wiceminister sprawiedliwości Łukasz Piebiak, oraz jego najbliższy współpracownik w ministerstwie, sędzia Jakub Iwaniec.
Piebiak prawdopodobnie wróci do swojego macierzystego sądu: Rejonowego dla m.st. Warszawy, natomiast Iwaniec do Sądu Rejonowego dla Warszawy-Mokotowa. Nie od razu, bo musi im zostać wyznaczony przez prezesa – po zaopiniowaniu przez Kolegium Sadu – zakres obowiązków. Pytanie, czy ich także nie spotka front odmowy? Wszystkich sędziów – bohaterów afery – jest dwunastu.
Wreszcie na aferę zareagowała nawet neo-KRS. Najpierw jej prezydium, a potem przewodniczący Leszek Mazur wydali pryncypialne oświadczenia, stwierdzając, że jeśli doniesienia o aferze „potwierdzą się”, to sędziowie, którzy w takim zorganizowanym hejcie brali udział, nie mogą być uważani za osoby mające przymiot nieskazitelnego charakteru, powinni złożyć urząd w KRS i zostać wydalonymi z zawodu.
W czwartek 29 sierpnia KRS zawiesiła przesłuchania kandydatów na sędziów do Sądu Najwyższego. Wśród oceniających jest trzech bohaterów hejterskiej afery: sędziowie Dariusz Drajewicz, Jarosław Dudzicz i Maciej Nawacki. W dodatku Drajewicz zgłosił swoją kandydaturę do SN.
Kilka dni wcześniej – co jest zaskoczeniem – prezydium neo-KRS wezwało jego i innego członka neo-KRS, sędziego Rafała Puchalskiego, do wycofania kandydatur: „Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa negatywnie ocenia fakt zgłoszenia się członków KRS: Pana Dariusza Drajewicza i Pana Rafała Puchalskiego – sędziów sądów rejonowych, na stanowiska sędziów Sądu Najwyższego, dokonane z pominięciem dwóch szczebli sądownictwa powszechnego. Prezydium oczekuje, że wskazani sędziowie wycofają zgłoszenia na stanowiska sędziów SN, albo niezwłocznie zrzekną się mandatów członków KRS”.
Czuja wiatr zmiany?
To, że sędziowie z prezydium neo-KRS stali się wrażliwi na kwestie etyki sędziowskiej, jest zaskakujące, zważywszy na dotychczasową działalność neo-KRS i sposób jej powołania. Ale może to być też sygnał, że władza polityczna naprawdę przesadziła. Że ugodziła w jakiś fundament sędziowskiej godności. Albo, że sędziowie z neo-KRS czują wiatr politycznej zmiany.
Lada tydzień spodziewany jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE – ma się odnieść do legalności powołania neo-KRS i tego, czy jej działalność może być uznana za działanie na rzecz niezawisłości sędziów i niezależności sądów. A także w sprawie zgodności z tymi zasadami działalności Izby Dyscyplinarnej SN. Jeden z jej członków, Konrad Wytrykowski, też jest bohaterem afery hejterskiej.
Wszyscy wymieniani w kontekście afery zaprzeczają, że brali w niej udział.
Ewa Siedlecka jest publicystką „Polityki”. Ten tekst został opublikowany na jej Blogu Konserwatywnym.
Komentarz został usunięty ponieważ nie spełniał standardów społeczności.
Przymknij tę parszywą mordkę, piSeSmański amoralny głupcze.
Komentarz został usunięty ponieważ nie spełniał standardów społeczności.
Antycoś zoologi,,#
Nic poza tymi wymiocinami w mózgu nie posiadasz?
Żyjesz z plucia, kąsania? Świat Cię nie rozumie, stąd istniejesz tylko w internecie. W życiu z takim rozumem jesteś wśród glonów.
Przynajmniej zrobiła to w sytuacji, gdzie proces nie mógł się i tak odbyć. Ale sposób jej postępowania (choć popieram to, że nie chce współpracować z hejterami) budzi wątpliwości. Takie coś powinno się załatwić przed wejściem na salę sądową. Po ustaleniu składu sędziowskiego. Inna rzecz, że rzeczywiście w Polsce dopóki kogoś się nie skaże, to traktujemy go jak niewinnego. Ale z drugiej strony to sędziowie, a Ci nie mogą być pod żadnym podejrzeniem… Czyli podsumowując. Sędzina nie chce z nimi współpracować – OK, ogłosiła to na sali sądowej – źle, sędziowie podejrzani o zachowanie niegodne sędziego, dopuszczenie do orzekania – źle, do rozstrzygnięcia sprawy powinni być zawieszeni (choć takie coś może być wykorzystane do ustrzelenia uczciwych sędziów). I na koniec.
Podziwiam tych sędziów i prokuratorów, pomimo szykan stawiających opór.
Trzeba mieć wiele odwagi aby przeciwstawić się pełzającej dyktaturze mimo ataków prymitywnych trolli i nacisków skundlonych przełożonych.
Tylko totalny ostracyzm może na dłuższą metę wyeliminować żołnierzyków mafii, w tym akurat przypadku PiS.