Druga połowa listopada 2021 roku. Pacjentka w 16., potem w 17. tygodniu ciąży dostaje diagnozę: płód bezczaszkowy, z akranią. „To straszna wada. Płód nie ma kości pokrywy czaszki, więc mózg dosłownie wylewa się z głowy. Jest to wada śmiertelna, płód nie ma możliwości przeżycia”, mówi OKO.press Kamila Ferenc, prawniczka z Federacji na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny.
Przepis jest, czy go nie ma?
Pacjentka z każdym dniem czuje się psychicznie coraz gorzej. Dostaje zaświadczenie od dwóch lekarzy psychiatrów. „Na podstawie badania psychiatrycznego stwierdzam, że aktualna ciąża stanowi zagrożenie dla zdrowia psychicznego pacjentki. U pacjentki narastają reaktywne objawy psychopatologiczne związane przyczynowo z nieprawidłowym rozwojem płodu. Kontynuacja ciąży naraża pacjentkę na ryzyko pogorszenia stanu psychicznego. Zalecam rozważenie terminacji ciąży”, pisze lekarz w pierwszym zaświadczeniu.
Drugie zaświadczenie: „Kontynuowanie ciąży w sytuacji występowania wad płodu w istotny sposób zagraża zdrowiu pacjentki, stwarzając ryzyko powstania zaburzeń, których skutki mogą rzutować w sposób trwały na dalsze życie, zdrowie psychiczne lub fizyczne”.
Dyrekcja szpitala w Białymstoku pozostaje niewzruszona i odmawia aborcji powołując się na opinię Ordo Iuris oraz nieistniejące przepisy.
Kamila Ferenc wylicza błędy, które pojawiły się w piśmie dyrekcji:
„Po pierwsze, szpital mówi o »poważnym« zagrożeniu dla zdrowia kobiety. W polskich przepisach nic takiego nie ma, nie ma sformułowania »poważne«. Po drugie, dyrekcja pisze o dwóch lekarzach, którzy muszą zaświadczyć o tym zagrożeniu. Znowu, w prawie nie ma nic o dwóch lekarzach, ten przepis został uchylony 25 lat temu. Wszyscy go powtarzają, ale on nie ma mocy prawnej. Sama pacjentka okazała lekarzom dwie opinie psychiatryczne, bo z własnej inicjatywy chciała potwierdzić diagnozę”.
Faktycznie, gdy czytamy ustawę o ochronie płodu z 1993 roku, znajdziemy tam zapis o dwóch lekarzach i „poważnym” zagrożeniu, a konkretnie o tym, że zapis taki zostaje wprowadzony do Kodeksu karnego w 1993 roku. Gdy jednak czytamy Kodeks karny, nie ma tam takich zapisów – to dlatego, że uchylono je w 1996 roku, a w 1997 uchwalono nowy Kodeks karny. I wspomnianych zapisów w nim nie ma. Ale tych zmian nie pokazano w ustawie z 1993 roku. To samo dotyczy „poważnego” zagrożenia zdrowia.
W 2021 roku zarówno zapis o dwóch lekarzach, jak i o „poważnym” zagrożeniu nie obowiązuje.
Zobacz, jak zmieniały się przepisy o dwóch lekarzach poważnym zagrożeniu
Kamila Ferenc prześledziła historię zmian w ustawie. Przyjmując w 1993 roku ustawę o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży ustawodawca wprowadził do obowiązującego wówczas Kodeksu karnego z 1969 roku dwa przepisy: art. 149a i 149b o następującym brzmieniu:
„Art. 149a.
§1. Kto powoduje śmierć dziecka poczętego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 2.
§2. Nie podlega karze matka dziecka poczętego.
§3. Nie popełnia przestępstwa określonego w §1 lekarz, podejmujący to działanie w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej, w przypadku gdy:
- ciąża stanowiła zagrożenie dla życia lub poważne zagrożenie dla zdrowia matki, stwierdzone orzeczeniem dwóch lekarzy innych niż lekarz podejmujący działanie, o którym mowa w § 1, przy czym orzeczenie to nie jest niezbędne w przypadku natychmiastowej konieczności uchylenia zagrożenia dla życia matki,
- gdy śmierć dziecka poczętego nastąpiła wskutek działań podjętych dla ratowania życia matki albo dla przeciwdziałania poważnemu uszczerbkowi na zdrowiu matki, którego niebezpieczeństwo zostało potwierdzone orzeczeniem dwóch innych lekarzy,
- badania prenatalne, potwierdzone orzeczeniem dwóch lekarzy innych niż lekarz podejmujący działanie, o którym mowa w § 1, wskazują na ciężkie i nieodwracalne uszkodzenie płodu,
- zachodzi uzasadnione podejrzenie potwierdzone zaświadczeniem prokuratora, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego.
§4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach sąd może odstąpić od wymierzenia kary wobec sprawcy przestępstwa określonego w §1.
Art. 149b.
Kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej powoduje śmierć dziecka poczętego albo w inny sposób powoduje śmierć dziecka poczętego bez zgody kobiety ciężarnej lub przemocą, groźbą bezprawną albo podstępem doprowadza matkę dziecka poczętego do pozbawienia życia tego dziecka, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”.
Akt prawny, który wprowadzał art. 149a i 149b do Kodeksu karnego: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19930170078/U/D19930078Lj.pdf
Wtedy faktycznie istniał wymóg opiniowania przez dwóch lekarzy.
Ale przepisy art. 149a i 149b Kodeksu karnego zostały uchylone w 1996 roku: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19961390646/O/D19960646.pdf.
Potem wprowadzono z kolei nowy Kodeks karny w 1997 roku.
Obecny odpowiednik tych uchylonych przepisów to art. 157a Kodeksu karnego: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19970880553/U/D19970553Lj.pdf.
Jego brzmienie to:
Art. 157a.
§ 1. Kto powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.§ 2. Nie popełnia przestępstwa lekarz, jeżeli uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia dziecka poczętego są następstwem działań leczniczych, koniecznych dla uchylenia niebezpieczeństwa grożącego zdrowiu lub życiu kobiety ciężarnej albo dziecka poczętego.
§ 3. Nie podlega karze matka dziecka poczętego, która dopuszcza się czynu określonego w § 1. „Nie ma już wymogu dwóch lekarzy oraz mowy o „poważnym” zagrożeniu.
Ordo Iuris zabrania
Na koniec swojego pisma do pacjentki szpital powołuje się na Ordo Iuris i przywołuje jego opinię: „W sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia kobieta ciężarna ma prawo do interwencji medycznych ratujących te dobra – także wtedy, gdy nieuniknionym skutkiem takich działań może być śmierć dziecka. Nie dotyczy to jednak sytuacji, w których zagrożona jest jedynie kondycja psychiczna kobiety ciężarnej (np. zagrożenia depresją w związku z ciążą)”. „Czyli zdaniem Ordo Iuris depresja nie jest zagrożeniem dla zdrowia i życia kobiety”, cieszy się dyrekcja szpitala.
Ferenc: „Trzeci błąd to powołanie się na Ordo Iuris. Poza tym, że wszyscy wiemy, co Ordo Iuris chciałoby zrobić kobietom i jakie drakońskie regulacje wprowadzić, warto zwrócić uwagę na przytoczoną opinię.
Nie wiadomo skąd Ordo Iuris wywiodło przekonanie, że zdrowie to tylko zdrowie fizyczne, tego przecież nie ma w ustawie. Co więcej, szpital sam zawęził zdrowie psychiczne do depresji, a to akurat nie dotyczyło tej pacjentki. Diagnoza jej stanu psychicznego była inna. Inna sprawa, że naszym zdaniem depresja także powinna być przesłanką do aborcji. Jednak argument depresji jest absolutnie chybiony, bo tu diagnoza była inna – reaktywne objawy psychopatologiczne”.
Współczujemy, ale się boimy
Po tej odmowie Federacja pomogła znaleźć kobiecie inny szpital, w którym ciąża została przerwana – zgodnie z ustawą. 6 grudnia szpital w Białymstoku wydał oświadczenie w tej sprawie. Równie kuriozalne jak pierwsze pismo do pacjentki. Czego się z niego dowiadujemy?
- że szpital boi się pomagać pacjentkom zgodnie z prawem,
- że od roku nie zadał sobie trudu, by uzyskać kompetentne informacje o tym, które przypadki można traktować jako zagrożenie zdrowia lub życia,
- że ktoś – jak rozumiemy omyłkowo wręczył pacjentce pismo z opinią Ordo Iuris, podczas gdy szpital chciał, by nie było jawne, że placówka kieruje się opinią Ordo Iuris.
Jak zwraca uwagę Ferenc, w całym piśmie jest jedno tylko zdanie dotyczące fatalnej sytuacji pacjentki, która została sama, bez pomocy lekarzy w fatalnej sytuacji zdrowotnej.
Kamila Ferenc: „Przepis o ochronie życia i zdrowia kobiety obowiązuje od 1993 roku (a nawet od 1932 roku, był powtarzany w kolejnych ustawach). To chyba dość czasu, by dowiedzieć się, co to oznacza? Po wyroku TK także był już rok, by zapoznać się z nowym stanem prawnym. Co więcej, skoro tak lekarzom przeszkadza restrykcyjne prawo aborcyjne, skoro nie pozwala im ratować pacjentek, to dlaczego o tym nie mówią, nie protestują? Dlaczego nie mówią do prawodawcy – nie kryminalizujcie aborcji, bo w tych warunkach nie możemy pomagać naszym pacjentkom. Nie mówili o tym przez ponad 30 lat, czyli od kiedy w wolnej, demokratycznej Polsce – niestety wolnej nie dla wszystkich – zostały wprowadzone dzisiaj obowiązujące przepisy antyaborcyjne”.
W tym stanowisku nie ma już mowy o tej interpretacji Ordo Iuris. Pod naciskiem opinii publicznej szpital musi się tłumaczyć. Z jednej strony więc to stanowisko jest oczywiście skandaliczne, ale z drugiej – pewnie niechcący – wspiera to, o co walczymy – pokazuje patologię systemu”.
Federacja złożyła już sprzeciw do odmowy aborcji do komisji lekarskiej przy Rzeczniku Praw Pacjenta. Złoży także skargę do Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej przy Okręgowej Izbie Lekarskiej oraz skargę do NFZ. Zostanie także złożony pozew cywilny.
Ordo Iuris, jako organizacja skupiająca prawników, ma oczywiście prawo do wygłaszania opinii na temat przepisów prawa – tak samo jak każdy pracownik naukowy wydziału prawa na dowolnym uniwersytecie. Ale opinię wiążącą, mającą moc obowiązującej wykładni, może wydać tylko sąd, w szczególności Sąd Najwyższy, w oficjalnym wyroku mającym sygnaturę. Powołanie się przez szpital na to, co paru kolegów z OI obgadało sobie przy kawie, to jednak groteska – tym gorzej, że w sprawie, gdzie na szali leży zdrowie i życie człowieka.
Nie, nie może, nie ma czegoś takiego. Nie istnieje w polskim systemie prawnym żaden organ, który mógłby wydawać "opinie wiążące mające moc obowiązującej wykładni". Na upartego jedynie TK jest w stanie wiążąco stwierdzić, że jakaś wykładnia jest niezgodna z Konstytucją, ale nawet TK nie może ustalać obowiązującej wykładni przepisów (no chyba, że Julka P. dostanie takie polecenie, ale to inny problem).
A właśnie, że istnieje. Sąd Najwyższy może podjąć uchwałę nadsjąc jej moc zasady prawnej.
Komentarz został usunięty ponieważ nie spełniał standardów społeczności.
Przerażające jest to, że lekarze na wszelki wypadek, zachowawczo, bo może coś potem się wydarzy, bo może prokurator przyjdzie albo nie przyjdzie, bo może coś innego, nie ratują ludzkiego życia. Co to są za lekarze???
Komentarz został usunięty ponieważ nie spełniał standardów społeczności.
Komentarz został usunięty ponieważ nie spełniał standardów społeczności.
Komentarz został usunięty ponieważ nie spełniał standardów społeczności.
Burdel kompletny. W rezultacie jedyni kompetentni ludzie są zastraszeni i skrępowani przez cynicznych polityków i klechów. Kobiety zapłacą życiem za to „prawo”.
Rodzenie dzieci stało się zbyt niebezpieczne. Dzieci nie będzie przybywać. Polska zacznie się szybko kurczyć.
I tak właśnie, na cierpieniu kobiet, krok po kroku budowana jest Republika Gilead.
Jedyne pocieszenie, że ich elektorat sukcesywnie wymiera, a nowy jakoś nie nadchodzi. Młodzi są liberalni i wbrew temu, co się często powtarza – są myślący. I chcą przyszłości, dobrobytu, zamiast martyrologi, degrengolady starych dziadów. Wyłapują fałsz, nie zniosą i nie będą tolerować zaglądania im w majtki. Nacjonalistów trafnie postrzegają jako sfrustrowanych samców bez sukcesów tęskniących za średniowieczem.
Co to za kraj, w którym głos decydujący w sprawach istotnych dla obywateli ma sekta Mordo Juris, zdelegalizowana w wielu innych państwach?
Bo to Polska właśnie. A polacy dostają to, na co zasłużyli.
I tak im dobrze, że aż dobrze im tak.
A w konsekwencji Mordo Juris będzie miało w końcu swoje WŁASNE państwo.
A ja mam inne pytanie. Wszyscy piszą o cierpieniu kobiety (co jest oczywiste) ale NIKT nie mówi o cierpieniu dziecka. Czy ktokolwiek jest w stanie wyobrazić sobie co czuje??? Czy kościół i "starsi panowie" są naprawdę tak bezwzględni aby w imię własnych interesów skazywać bezbronną istotę na niewyobrażalne tortury. My możemy skorzystać z całej armii lekarzy, leków a to dziecko ma tylko … ?
Poniższy tekst jest wypowiedzią koleżanki przy okazji nieco innego wątku (pouczenia udzielonego przez Watykan "Państ. Komisji ds. Badania Pedofilii"), lecz stosuje się także w opisywanej sytuacji, bowiem jest w zasadzie uniwersalny. Oto on:
"Oby te lilipucie móżdżki polskiego ludu bożego były w stanie pojąć, że TO KOŚCIÓŁ jest wylęgarnią zła. Nie tylko, gdy chodzi o pedofilię. To tu jest jedno z głównych siedlisk wszelkiego zła trapiącego Polskę. Naród ten zszedł z drzewa o kilka wieków później od ludów zachodu Europy, też zresztą wywodzących się od barbarzyńców, ale już w jakimś stopniu wypolerowanych przez kontakt z kulturą rzymską, i od razu wpadł w łapy watykańskiej mafii. Potem mieliśmy zaś tego pecha, że kiedy chrześcijaństwo na Zachodzie cywilizowało się dzięki reformacji, a także i u nas ten nurt zaczął się bardzo ładnie rozwijać, tron w tym kraju objął rzymsko-katolicki fundamentalista Zygmunt III Waza – sam wszak z kraju luterskiego – i już było po reformacji, po wolności wiary, po słynnej, a mitycznej, tolerancji dla innych wyznań.
I tak to jawią się PiS-dzielce jako po.miot niefartownego biegu dziejów, wzmacnianego wrodzonym kołtuństwem chłopsko-szlacheckiej gawiedzi."
Na stronie historyka, dr. Andrzeja Gerlacha, tutaj https://www.facebook.com/andrzej.gerlach.319 są liczne cykle b. dopracowanych i wartościowych wpisów. Wymienię początkowe w kolejności od najnowszych:
1. "Kolęda po polsku" (5 części)
2. "Celibat" (2 części)
3. "TĘCZOWA KOLORATKA" (1 część)
4. "BP LAWRENCE DONALD SOENS (1926-2021)" (4 części)
5. "PEDOFILIA PO TARNOWSKU" (20 części)
6. "ABP HENRYK HOSER (1942-2021)" (14 części)
7. "AMERYKAŃSKIE ORCHARD LAKE, SMUTNA PRAWDA W HISTORII POLONII" (12 części)
Tamże jest skierowanie do b. długiego art. tutaj https://histmag.org/Ojciec-Leopold-Moczygemba-w-Teksasie-22919.