Trybunał w Strasburgu: Transpłciowa Weronika osadzona w Siedlcach ma dostać niezbędne leki
Po tekście OKO.press Europejski Trybunał Praw Człowieka przychylił się do wniosku prawniczki o zastosowanie środka tymczasowego ws. transpłciowej Weroniki osadzonej w Zakładzie Karnym w Siedlcach, której arbitralnie przerwano terapię hormonalną
AKTUALIZACJA 08.08.2020: Po interwencji OKO.press, prawników i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dyrekcja więzienia w Siedlcach wydała zgodę na kontynuowanie terapii hormonalnej. Stan zdrowia osadzonej skonsultował lekarz endokrynolog w Szpitalu Bielańskim w Warszawie.
Do czasu konsultacji z endokrynologiem transpłciowa Weronika osadzona w Zakładzie Karnym w Siedlcach ma dostawać niezbędne leki - taką decyzję 30 lipca podjął Europejski Trybunał Praw Człowieka.
Po tekście OKO.press, w którym opisywaliśmy walkę o kontynuowanie terapii hormonalnej niezbędnej dla zdrowia i życia osadzonej, wniosek o zastosowanie środków tymczasowych (Rule 39) do Strasburga wysłała prawniczka Agata Bzdyń. Wnosiła w nim o konieczność przywrócenia rekomendowanego przez lekarzy specjalistów leczenia, powołując się na zagrożenie życia i brak skutecznego środka odwoławczego, by zakwestionować decyzję lekarza ambulatorium, który przerwał terapię.
"Stan osadzonej stale się pogarsza, co szczególnie w sytuacji przebytej autokastracji, może skończyć się tragedią" - wyjaśnia Agata Bzdyń.
"Mam gotową skargę. Zgodnie z linią przyjętą przez adwokata Pawła Knuta uważamy, że decyzja lekarza ambulatorium była arbitralna, nie ma od niej odwołania,
a czyn wypełnia znamiona poniżającego i nieludzkiego traktowania, co narusza art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka".
Przeczytaj także:
Jeśli dyrekcja więzienia nie wykona środka zabezpieczającego, automatycznie dojdzie do naruszenia praw zapisanych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, tak jak to się stało w sprawie osób poszukujących międzynarodowej ochrony na granicy w Terespolu.
12 dni bez terapii
Europejski Trybunał Praw Człowieka w odpowiedzi na wniosek o zastosowaniu środka tymczasowego napisał, że decyzję może zmienić opinia lekarza specjalisty endokrynologa.
Jak wcześniej pisaliśmy, Weronika rozpoczęła terapię hormonalną w lutym 2019 roku. Lekarz prowadzący seksuolog dr Stanisław Dulko w diagnozie napisał, że transpłciowa kobieta wymaga pilnej i regularnej terapii hormonami żeńskimi, a jej brak stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia skazanej.
Wśród negatywnych skutków nieprzyjmowania hormonów wymienił: wahania nastroju, wybuchowość, płaczliwość, stany depresyjne, a także - możliwość popełnienia samobójstwa lub kolejnych samookaleczeń.
Gdy w maju 2020 Weronika trafiła do więzienia w Siedlcach, lekarz ambulatorium uznał, że terapia nie może być kontynuowana, bo jest "rakotwórcza". Później, po skargach rodziny i adwokata Pawła Knuta, uznał, że potrzebna jest konsultacja z endokrynologiem. Weronika odkładała hormony, które przywiozła z poprzedniego więzienia w Radomiu, by wystarczyły jej na dłużej. 18 lipca służba więzienna odebrała jej leki.
Nie przyjmuje ich od 12 dni.
Z informacji OKO.press zasięgniętych od Weroniki i jej społecznej mamy pani Marii, wynika, że po publikacji naszego tekstu dyrekcja szpitala obiecała konsultację z lekarzem ginekologiem, seksuologiem w Szpitalu Bielańskim w Warszawie. Ma do niej dojść w pierwszym tygodniu sierpnia.
Decyzja jest o tyle niezrozumiała, że do tej pory lekarz ambulatorium i dyrekcja szpitala uważali, że zewnętrzną opinię powinien wydać endokrynolog. Takiego lekarza wskazał też Trybunał w Strasburgu.
Dyrekcja Zakładu Karnego w Siedlcach dysponuje opiniami dwóch lekarzy seksuologów, którzy poświadczają konieczność kontynuowania terapii. Jeden, to lekarz prowadzący dr Stanisław Dulko, drugi - krajowy konsultant ds. seksuologii prof. Zbigniew Lew-Starowicz. Do dokumentacji medycznej dołączona jest też opinia endokrynolożki, która podkreśla, że leczenie Weroniki jest standardem postępowania w przypadku diagnozy transseksualizmu.
Dyrekcja więzienia wciąż nie odpowiedziała na pytania OKO.press.
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.