"Warto być równym nad Wartą". Marsz Równości przeszedł przez Gorzów. Bez trudności [Relacja]

„Kiedy 10 lat temu się wyautowałam, mama mi mówiła, bym nie trzymała swojej dziewczyny za rękę na ulicy. Dziś moja mama jest tu z nami. Niech żyje moja mama” - mówiła do mikrofonu na zakończenie marszu jedna z uczestniczek.

Sobotni Marsz Równości w 125-tysięcznym Gorzowie Wielkopolskim, leżącym nad rzeką Wartą, to kolejny w tym roku marsz w obronie praw osób nieheteronormatywnych. Prezydent Gorzowa Jacek Wójciki (bezpartyjny) nie wydał zgody na marsz powołując się na względy bezpieczeństwa, jednak decyzję uchylił sąd.

Marsz pod hasłem „Warto być równym nad Wartą” zorganizowało troje gorzowian Sławomir Zalewski, Monika Drubkowska, Bernadetta Rojek.

Organizatorzy Marszu Równości w Gorzowie: Sławomir Zalewski, Monika Drubkowska, Bernadetta Rojek (Fot. Dariusz Barański)

Monika Drubkowska odczytała na początek manifest organizatorów. Poza obroną praw osób nieheteronormatywnych są w nim także postulaty równych praw dla kobiet, osób z niepełnosprawnościami, mniejszości narodowych, uchodźców i obcokrajowców, a także postulaty ekologów, m.in. apel o zakaz hodowli zwierząt na futra.

Większość maszerujących to byli gorzowianie i gorzowianki, gości niewiele. Dla OKO.press transmisje na żywo prowadziła Monika „Pacyfka” Tichy, aktywistka ruchu obrony prawa osób LGBT, współorganizatorka Marszu Równości, który przejdzie 14 września przez Szczecin.

Monika zapytała kilkanaście osób, dlaczego przyszli.

Babcia Majka z nastoletnią wnuczką. Dziewczyna mówi: - Żeby nie bać się wyjść na ulicę. Babcia: A ja jestem za równością dla wszystkich, bez względu.

Wiktorią: Jestem tu, by wspierać, i dlatego, że moja mama się nie zgodziła.

Marek z żoną - 30-latkowie: - Pozdrawiamy wszystkich, jesteśmy za równością i normalnością.

Asia z tęczową parasolką: - Jestem z Gorzowa, nie toleruję tego homofobicznego hejtu, tego, co się dzieje, przeraża mnie to i dlatego tu jestem.

Monika spotkała też dwie dziewczyny z flagą Ukrainy. - Uciekłyśmy z Ukrainy przed homofobią - mówię. Czy w Polsce jest lepiej? Może też nie najlepiej. Ale tu sądy działają, u nas nie - odpowiadają.

Marsz idzie pod dźwięki przebojów, prowadzi go drag queen Lelita Petit, śpiewa „Nakaz pedałowania” na popularną melodię, uczestnicy chóralnie wtórują, czy „Jesteśmy zarazą, tęczową” w rytm innego przeboju, też cały marsz śpiewa.

W którymś momencie Lelita woła „Lesbijki, ręce w górę”, podnosi las rąk.

Marsz idzie jedną jezdnią dwupasmowej ulicy, po przeciwnej stronie chodnikami kilkunastu, może kilkudziesięciu homofobów, krzyczących od czasu do czasu „Wypierdalać”. Na to tłum na sygnał Lelity woła gromko „Słodcy chłopcy narodowcy, kochamy was".

Bardzo popularny był też okrzyk „Lesbijki i geje, łosie i jelenie”, wyśmiewający absurd homofobicznej propagandy.

Często powtarzano także „Warto być równym nad Wartą".

Marsz ochraniało ponad 200 policjantów, być może to odstraszyło kilkudziesięciu przeciwników, którzy z oddali towarzyszyli demonstrantom na całej trasie. Kilka razu rzucili jajkami, co oburzyło maszerujących wegan.

Kilka osób klęczało na chodniku przed kościołem i modliło się, prawdopodobnie w intencji wypisanej wielkimi literami na banerze z wizerunkiem Matki Boskiej na rusztowaniu tuż obok „Królowo Polski broń nas przed tęczową zarazą LGBT”.

Kilka wynajętych białych furgonetek jeździło po okolicznych ulicach z plakatami oskarżającymi osoby homoseksualne o gwałcenie dzieci, ten sam homofobiczny przekaz nadawany był z megafonów na tych furgonetkach.

Gorzów Wielkopolski (woj. lubuskie) to kolejne z mniejszych polskich miast, które organizuje Marsz Równości. W ciągu ostatnich 12 miesięcy równościowe pochody przeszły m.in. przez Lublin, Koszalin, Gniezno, Bydgoszcz, Płock, Rzeszów czy Kielce. Wcześniej była to domena kilku metropolii – jednak każdy Marsz w niedużym mieście dodaje entuzjazmu innym organizatorom, a lokalne grupy wymieniają się doświadczeniami promocji czy bezpieczeństwa.

Prezydent Gorzowa Jacek Wójcicki (bezpartyjny) dołączył do listy włodarzy, którzy nie wydali pozwolenia na organizację równościowej demonstracji w swoim mieście. Tak jak poprzednicy, powoływał się na względy bezpieczeństwa.

Negatywną decyzję prezydenta, jak we wszystkich podobnych przypadkach wcześniej, uchylił sąd. „W ocenie sądu naczelną wartością jest swoboda zgromadzeń. Nie powinna być ona w żaden sposób ograniczana, chyba że istnieje zagrożenie dla porządku publicznego. W ocenie sądu prezydent nie dokonał szczegółowej analizy zagrożeń. Wszystkie manifestacje mogłyby się odbyć jednocześnie przy odpowiednim zabezpieczeniu służb. Kolejność zgłoszeń nie powinna mieć znaczenia” – argumentował Jarosław Dudzicz, prezes Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim.

Organizatorów z grupy „Warto być równym nad Wartą” wsparł również Rzecznik Praw Obywatelskich.