Polski Sejm przegłosował uchwałę, która stwierdza, że "ludziom do szczęścia tak naprawdę potrzebny jest tylko wszechmocny Bóg" i która uznaje za fakt "spektakularny cud słońca". Uczcił 100. rocznicę tzw. objawień fatimskich, które nawet według Kościoła katolickiego są tylko przedmiotem wiary
Zaledwie 27 osób głosowało przeciwko tej uchwale.
Z PiS-u wstrzymała się posłanka Joanna Lichocka. 12 parlamentarzystów nie głosowało, reszta była za uchwałą. W Platformie Obywatelskiej "za" głosowała posłanka Joanna Fabisiak. Pozostali - zgodnie z zapowiedzią - nie wzięli udziału. PO uznało, że Sejm nie jest miejscem do głosowania kwestii wiary. Klub Kukiz'15 się podzielił: za było 12 posłów, przeciwko - dwóch (Piotr Liroy-Marzec i Jerzy Kozłowski), ośmiu się wstrzymało, a 11 w ogóle nie wzięło udziału. Za uchwałą były też trzy posłanki klubu Republikanie, w tym Anna Maria Siarkowska (wcześniej Kukiz'15). Poparło ją także pięcioro posłów PSL.
Przeciw była Nowoczesna (10 osób nie wzięło udziału w głosowaniu) i europejscy demokraci (Niesiołowski, Kamiński, Protasiewicz i Huskowski).
Podczas debaty nad uchwałą posłanka-sprawozdawczyni, Anna Sobecka, mówiła:
Nie czynimy tego dla celów propagandowych, podkreślenia swojego światopoglądu, wiary. Czynimy to dlatego, bowiem nie co dzień zdarza się setna rocznica objawień fatimskich, która wywiera dobroczynny wpływ na współczesność i przyszłość historii ludzkości
Z kolei poseł Ruchu Narodowego, Robert Winnicki, tłumaczył, że uchwała żadnej ważnej zasady konstytucyjnej nie narusza, a nawet przeciwnie:
Brak takich uchwał [jak fatimska] w przestrzeni publicznej nie jest świadectwem pluralizmu. Jest świadectwem agresywnego laicyzmu.
Art. 25 ust. 2 Konstytucji RP mówi:
„Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę wyrażania ich w życiu publicznym”.
Stwierdzenie, że do szczęścia jest tak naprawdę potrzebny tylko Bóg, na dodatek Wszechmogący stanowi nawet na gruncie religii katolickiej pogląd odosobniony, jest wyznaniem wiary skrajnym, w dodatku wyrażonym w prymitywny sposób. W oczywisty sposób stoi w sprzeczności z preambułą konstytucji, która odwołuje się "zarówno do wierzących w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak i do nie podzielających tej wiary, a te uniwersalne wartości wywodzący z innych źródeł".
Uchwała narusza również art. 1 Konkordatu:
„Rzeczpospolita Polska i Stolica Apostolska potwierdzają, że Państwo i Kościół Katolicki są – każde w swojej dziedzinie – niezależne i autonomiczne oraz zobowiązują się do pełnego poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach i we współdziałaniu dla rozwoju człowieka i dobra wspólnego”.
Wyznając ludową wiarę w objawienia, Sejm wszedł w rolę instytucji quasi religijnej, czym naruszył także autonomię Kościoła.
"Bezstronność", o której mówi Konstytucja, była naruszana wielokrotnie, nie tylko za rządów Prawa i Sprawiedliwości, i nie tylko na poziomie symbolicznych gestów:
W programie PiS sprawa stawiana jest jasno: "Kościół jest po dziś dzień dzierżycielem i głosicielem powszechnie znanej w Polsce nauki moralnej.
Nie ma ona w szerszym społecznym zakresie żadnej konkurencji, dlatego też w pełni jest uprawnione twierdzenie, że w Polsce nauce moralnej Kościoła można przeciwstawić tylko nihilizm.
Z tych powodów specyficzny status Kościoła katolickiego w naszym życiu narodowym i państwowym jest wyjątkowo ważny; chcemy go podtrzymać i uważamy, że próby niszczenia i niesprawiedliwego atakowania Kościoła są groźne dla kształtu życia społecznego".
Faktem jest jedynie istnienie kultu objawień fatimskich, ale nie sama wizja w Fatimie. Nawet w Kościele katolickim wiara w objawienia fatimskie nie jest obowiązkowa, a już na pewno nikt nie mówi, że objawienia były faktem.
W rozmowie z portalem opoka.org ks. prof. Wojciech Życiński, SDB, b. prorektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, przypomina, że objawienia mogą mieć charakter prywatny lub publiczny. Publiczne objawienie było tylko jedno i „zostało dokonane i wypełnione w Jezusie Chrystusie”.
„Nikt nie ma obowiązku wierzyć w prywatne objawienia i stosować się do poleceń czy próśb na przykład Maryi. Nie ma takiego obowiązku, nawet gdy objawienia zostały uznane za autentyczne".
Szczegółowo pisaliśmy na ten temat tutaj:
Naczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.
Naczelna OKO.press, redaktorka, dziennikarka. W OKO.press od początku, pisze o prawach człowieka (osoby LGBTQIA, osoby uchodźcze), prawach kobiet, Kościele katolickim i polityce. Wcześniej pracowała w organizacjach poarządowych (Humanity in Action Polska, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Amnesty International) przy projektach społecznych i badawczych, prowadziła warsztaty dla młodzieży i edukatorów/edukatorek, realizowała badania terenowe. Publikowała w Res Publice Nowej. Skończyła Instytut Stosowanych Nauk Społecznych na UW ze specjalizacją Antropologia Społeczna.
Redaktorka, publicystka. Współzałożycielka i wieloletnia wicenaczelna Krytyki Politycznej. Pracowała w „Gazecie Wyborczej”. Socjolożka, studiowała też filozofię i stosunki międzynarodowe. Uczy na Uniwersytecie SWPS. W radiu TOK FM prowadzi audycję „Jest temat!” W OKO.press pisze o mediach, polityce polskiej i zagranicznej oraz prawach kobiet.
Redaktorka, publicystka. Współzałożycielka i wieloletnia wicenaczelna Krytyki Politycznej. Pracowała w „Gazecie Wyborczej”. Socjolożka, studiowała też filozofię i stosunki międzynarodowe. Uczy na Uniwersytecie SWPS. W radiu TOK FM prowadzi audycję „Jest temat!” W OKO.press pisze o mediach, polityce polskiej i zagranicznej oraz prawach kobiet.
Komentarze