Edukacja zdrowotna? „Napisaliśmy nową kartę w historii Polski”
Nie zdziwiła mnie decyzja prezydenta Nawrockiego, żeby wypisać syna z zajęć. Nie zdziwiło stanowisko Episkopatu. Przerażające jest to, jak ta nagonka odbija się na nauczycielach i uczniach – mówi Tosia Kopyt, jedna z autorek podstawy programowej edukacji zdrowotnej
Anton Ambroziak, OKO.press: Miało być nowe otwarcie, będzie raczej porażka? Ministra Barbara Nowacka mówi wprost, że nie ma cienia wątpliwości, że z edukacji zdrowotnej zrezygnuje ponad połowa uczniów i uczennic.
Tosia Kopyt, psycholożka, nauczycielka edukacji zdrowotnej, jedna z twórczyń podstawowy programowej, twórczyni internetowa:
Słyszę o całych gminach i szkołach, gdzie z nowego przedmiotu zrezygnowali wszyscy. Są miejsca, gdzie lekcje organizowane są dla dwóch, trzech osób – szczególnie w szkołach średnich. Natomiast w szkole podstawowej, w której uczę, frekwencja wynosi 92 proc. – i jest nieco wyższa niż podczas zajęć z WDŻ [Edukacja zdrowotna zastąpiła przedmiot Wychowanie do życia w rodzinie]
Mam wrażenie, że ostateczna liczba osób, które wezmą udział w zajęciach, niewiele nam powie o tym, kto się wypisał, bo podstawa programowa ich nie przekonuje, czy wręcz oburza, a kto zrezygnował, bo jest przeciążony albo nie ufa, że dany nauczyciel jest odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu.
Mam wrażenie, że ostateczna liczba osób, które wezmą udział w zajęciach, niewiele nam powie o tym, kto się wypisał, bo podstawa programowa ich nie przekonuje, czy wręcz oburza, a kto zrezygnował, bo jest przeciążony albo nie ufa, że dany nauczyciel jest odpowiednią osobą na odpowiednim miejscu.
Przeczytaj także:
Jesteś jedną z twórczyń podstawy programowej do edukacji zdrowotnej. Nadal jesteś entuzjastką tego przedmiotu?
Absolutnie. Zrealizowaliśmy postulat, który od lat był w środowisku lekarskim i szkolnym, żeby o zdrowiu uczyć jako o całości. Może to zabrzmi górnolotnie, ale napisaliśmy też nową kartę w historii Polski w zakresie edukacji, w szczególności tej dotyczącej seksualności.
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.
Rocznik ‘92. Dziennikarz i reporter. Uhonorowany nagrodami: Amnesty International „Pióro Nadziei” (2018), Kampanii Przeciw Homofobii “Korony Równości” (2019). W OKO.press pisze o migracjach, społeczności LGBT+, edukacji, polityce mieszkaniowej i sprawiedliwości społecznej. Członek n-ost - międzynarodowej sieci dziennikarzy dokumentujących sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Gdy nie pisze, robi zdjęcia. Początkujący fotograf dokumentalny i społeczny. Zainteresowany antropologią wizualną grup marginalizowanych oraz starymi technikami fotograficznymi.
Komentarze